مفهوم اعتماد و شبکه در کسب و کار های خانگی
اعتماد:
در مورد ارتباط اعتماد و سرمایهی اجتماعی در ادبیات مربوطه و بین نویسندگان تفاوت زیادی وجود دارد. برخی نویسندگان مانند فوکویاما سرمایهی اجتماعی را معادل اعتماد در نظر میگیرند و برخی مانند پاتنام اعتماد را به عنوان یک منبع سرمایهی اجتماعی در نظر میگیرند و برخی مانند کلمن آن را به عنوان یک شکل در نظر میگیرند. اعتماد باعث تسهیل کنش و همکاری میشود، هرچه اعتماد در جامعه ای بالاتر باشد، احتمال همکاری هم بیشتر خواهد شد. اعتماد که یکی از عناصر ضروری تقویت همکاری است، یک عنصر غیر اختیاری و ناآگاهانه نیست، بلکه مستلزم پیش بینی رفتار یک بازیگر مستقل است. شما برای انجام کاری، صرفاً به این دلیل که فردی (یا نهادی) میگوید آن را انجام خواهد داد به او اعتماد نمیکنید، بلکه با توجه به شناخت از خلق و خوی او، انتخابهای ممکن او، تبعات آنها و توانایی او حدس میزنید که او انجام این کار را بر خواهد گزید، اعتماد میکنید در واقع از نظر پاتنام هرچه تعامل میان افراد بیشتر باشد، آنها اطلاعات بیشتری درباره یکدیگر به دست میآورند و انگیزههای بیشتری برای اعتماد پیدا میکنند اعتماد حاصل پیش بینی پذیری رفتار دیگران است که در یک جامعهی کوچک از طریق آشنایی نزدیک با دیگران حاصل میشود، اما در جوامع بزرگتر و پیچیده تر یک نوع اعتماد غیر شخصیتر یا شکل مستقیمی از اعتماد ضرورت مییابد .
پاتنام در بحث اعتماد با توجه به شعاع اعتماد به دو نوع اعتماد شخصی و اعتماد اجتماعی تقسیم مینماید ، پاتنام از این دو نوع اعتماد به عنوان اعتماد غلیظ و رقیق یاد میکند. اعتماد غلیظ در پرتو فعالیت و عضویت در گروههای پاتنام نیز بر این باور است که هرچه تعداد کسانی که با یکدیگر کار میکنند، بیشتر شود، مقدار سرمایهی اجتماعی تولید شده نیز بیشتر خواهد شد و نوع سوم اعتماد از دیدگاه پاتنام اعتماد به حکومت میباشد :
- اعتماد بین شخصی (درون گروهی) : اعتماد بین شخصی شکلی از اعتماد میباشد که در روابط چهره به چهره خود را نشان میدهد هم زیستی مستقیم بین تعامل کنندگان از ویژگیهایی است که اعتماد بین شخصی را از دیگر شکلهای اعتماد جدا میکند .
- اعتماد اجتماعی (اعتماد تعمیم یافته) : اعتماد تعمیم یافته را میتوان داشتن حسن ظن نسبت به افراد جامعه جدای از تعلق آنها به گروه های قومی و قبیله ای تعریف کرد .
- اعتماد به حکومت و نهادهای اجتماعی (اعتماد نهادی) : اعتماد نهادي، حالت انتزاعی اعتماد به نهادها و سازمانها است. میزان اعتمادي که مردم به نهادهاي گوناگون دارند، در بین جوامع مختلف متفاوت است و در طی زمان دستخوش تغییر میشود .
به نظر پاتنام مردم هنجارهاي اساسي، مشاركت، همكاري و مبادله را از طريق پيوستگي و تعلق گروهي ياد میگیرند و سپس به همديگر اعتماد میکنند. به نظر وي به همين دليل، ميزان اعتماد در اجتماعات كوچك و محدود بيشتر از اجتماعات بزرگ و گسترده با جمعيت بالاست. بنابراين از ديدگاه پاتنام ميزان گستردگي روابط بر ميزان اعتماد مؤثر است، لازم به ذکر میباشد که وقتی در جامعهی مدرن از اعتماد سخن میگوییم منظور ما اعتماد تعمیمیافته میباشد. در جامعهی مدرن ما هنگامی که بر اساس آشنایی حدود فعلی خود را ترک میکنیم و وارد دنیایی میگردیم که همراه با پیچیدگی، احتمال و ریسک میباشد، به اعتماد نیاز خواهیم داشت
شبکه
یک شبکه گروهی از عاملان منفردی است که در هنجارها یا ارزشهایی فراتر از ارزشها یا هنجارهای لازم برای داد و ستدهای متداول بازار، مشترک هستند ،پاتنام مانند دیگر نظریهپردازان سرمایهی اجتماعی، روابط اجتماعی افراد و تعاملات آنان با یکدیگر را بنیادیترین جزء سرمایهی اجتماعی معرفی میکند و شبکهها را به عنوان خاستگاه دو مؤلفهی دیگر سرمایهی اجتماعی یعنی هنجارهای اعتماد و همیاری مطرح میسازد فشردگی یا تراکم شبکه ویژگی دیگری علاوه بر ساخت شبکه است که پاتنام بر آن تاکید دارد. منظور او از فشردگی، افزایش انجمنها و امکانات عضویتهای متداخل و مشارکت در عرصه های چندگانه زندگی اجتماعی است .
شبکه های رسمی و غیر رسمی ارتباطات و مبادلات در هر جامعه ای- اعم از مدرن و سنتی، اقتدارگرا و دموکراتیک، فئودالی یا سرمایه داری- وجود دارند. شبکهها دو نوع اند: افقی و عمودی. در شبکه های افقی شهروندانی عضویت دارند که دارای قدرت و وضعیت برابری هستند. در شبکه های عمودی شهروندان نابرابر از طریق روابط نابرابر مبتنی بر سلسله مراتب و وابستگی به هم پیوند دارند. کنشهای افقی قوی در شبکه های مشارکت مدنی مانند انجمنهای همسایگی، کانونهای سرود خوانی، تعاونیها، باشگاه های ورزشی و احزاب مردمی روی میدهند. از نظر پاتنام شبکه های مشارکت مدنی از اشکال ضروری سرمایهی اجتماعیاند. «هرچه این شبکهها در جامعه ای متراکمتر باشند، احتمال بیشتری وجود دارد که شهروندان بتوانند در جهت منافع متقابل همکاری کنند.» از نظر پاتنام هرچه ساختار سازمانی افقیتر باشد، موفقیت نهادی آن در اجتماع بیشتر است. او شبکه عمودی یا سلسله مراتبی را فاقد توان برقراری اعتماد و همکاری اجتماعی میداند.
دو عامل اساسی این قضیه، یکی غیر موثق بودن جریان اطلاعات در شبکه عمودی نسبت به شبکه افقی است (به سبب این که اطلاعات صحیح اجازه بهره کشی و استعمار را نمیدهد) و دوم اینکه هنجارهای معامله متقابل و مجازاتهای مربوط به تخلف از آن که مانع فرصت طلبی میشوند، در شبکه های عمودی برای مقامات عالی کمتر وضع میگردند و کمتر هم اجرا میشوند به باور نظریهپردازان شبکه ای، شبکه های اجتماعی بر روی سرمایهی اجتماعی کنش گر از طریق روابط یا پیوندهای مستقیم یا غیرمستقیم او تأثیر میگذارد و این کار توسط ساختار کلی شبکههایی که او در آن محصور است صورت میگیرد
منبع
مصطفوی، زینب السادات(1391)، تأثیر سرمایهی اجتماعی بر راه اندازی کسب و کار خانگی،پایان نامه ارشدکارشناسی، مدیریت صنعتی،دانشگاه شیراز
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید