مدیریت دانش سازمان

امروزه دانش به یکی از نیروهای محرک اساسی برای موفقیت کسب و کارها بدل شده است. سازمان ها دانش محور تر شده اند، و به جای نیروهای یدی برای ذهن ها هزینه می کنند. نیاز به ارتقاء دانش در حال افزایش است، لذا با دانش مانند دیگر منابع ملموس بطور سیستماتیک رفتار شده و از کاوش در حوزه مدیریت دانش به منظور پیشرفت و تقویت رقابت پذیری استفاده می شود. مدیریت دانش سازمانی، عادتها و عملیات عادی و روزمره را متحول کرده است، درست مثل تغییری که تحصیل در افکار و فرهنگ ایجاد می کند. طراحی و سازماندهی فرآیند مدیریت دانش می تواند دانش ضمنی، مهارت ها و جریان کاری را به رویه ها، استاندادسازی و تحلیل محتوای مستند سازی منتقل کرد و بستری برای ایجاد رقابت، مزیت رقابتی و توسعه پایدار فراهم نمود.

مدیریت دانش:

مدیریت دانش به عنوان فرآیندی که طی آن، سازمان به تولید، بدست آوری، تسخیر و به کارگیری دانش برای ارتقای بهره وری سازمان می پردازد، شناخته شده است.اسنودن،   مدیریت دانش را شناسایی، بهینه سازی و مدیریت فعال سرمایه فکری معرفی می کند. این دانش می تواند دانش صریحی  باشد که در دست ساخته های انسان ها وجود دارد یا به شکل ضمنی  در اختیار افراد و گروه ها قرار داد. مدیریت دانش توسعه ابزارها، تکنیک ها و ارزش هایی است که از طریق آنها سازمان ها می توانند سرمایه فکریشان را بدست آورند، توسعه دهند، اندازه گیری کنند، توزیع کنند و بازدهی از آن ایجاد نمایند.

لازم به ذکر است دانش ضمنی، دانش فردی است که در ذهن، رفتار و درک افراد جای دارد. دانش ضمنی شامل مهارت ها، تجربیات، بینش و بصیرت، شعور و قضاوت است. دانش ضمنی نوعاً از طریق بحث و گفت و گو، داستان پردازی، قیاس و تعامل فرد به فرد به اشتراک گذاشته می شود. بنابراین تسخیر یا ارائه آن به شکل صریح دشوار است. چون افراد پیوسته به دانش فردی خود می افزایند، در درک رفتار افراد تغییر ایجاد می شود. دانش طبق تعریف، تسخیر ناشدنی است.

مدیریت دانش تحت کنترل درآوردن تجربه و دانش فردي کارکنان سازمان و انتشار به موقع آن تجربیات بین افراد سازمان و آنهایی است که براي انجام کارها به آن تجربیات و دانش نیاز دارند.  این یک تولید نیست، بلکه فرایند جمع آوري، اداره و انتشار سرمایه دانش افراد در سازمان است.مدیریت دانش با تبدیل سرمایه هاي انسانی خود به دارایی هاي فکري سازمان یافته، براي سازمان ایجاد ارزش می کند. مدیریت دانش ارتقاء یک رویکرد جامع براي شناسایی، تسخیر، بازیافتن، تسهیم و ارزشیابی یک سرمایه اطلاعاتی سازمان است. این سرمایه اطلاعاتی ممکن است، داده ها، اسناد، خط مشی و رویه ها باشد.  در کل مدیریت دانش فرآیندي است که طی آن سازمان به تولید ثروت از دانش و یا سرمایه فکري خود می پردازد.

مدیریت دانش، یک دیدگاه برنامه ریزی شده و ساختارمند برای ایجاد، به اشتراک گذاری و ذخیره کردن دانش به عنوان یک دارایی سازمانی است که برای ارتقای توانمندی، سرعت و اثربخشی سازمان در ارائه محصولات یا خدمات برای مشتریان در راستای استراتژی کسب کار می باشد. مدیریت دانش در یه سطح فردی، تیمی و سازمانی رخ می دهد.حقیقت منش و طاهری زاده،  تعاریف زیر را برای مدیریت دانش بیان نمودند:مدیریت دانش روشها، ابزار و شیوه هایی است که طی آن می توان دانش را تولید، تقویت و منتشر کرد. این سرمایه ای است که به کمک آن سوددهی و بهره وری در سازمان کسب می شود و منجر به تولید محصول یا خدمت با کیفیت می شود.

• مدیریت دانش، تبادل دانسته های ما با دیگران است.
• جاشپارا ، مدیریت دانش را در قالب یک فرآیند چهار حلقه ای این گونه تعریف می کند: فرآیند های یادگیری اثربخش که توأم با خلق، سازماندهی، تبادل دانش اعم از:  ضمنی و آشکار که با استفادۀ مناسب از فناوری و محیط فرهنگی محقق می شود و به کار بستن آن است که سبب ارتقاء سرمایۀ عقلانی سازمانی و بهبود عملکرد آن می شود.

مدیریت دانش به زبان ساده، سازمان دادن برای دانستن است. کوششی هماهنگ برای تصرف دانش حیاتی سازمان، اشتراک دانش میان یک سازمان و برجسته کردن در حافظه جمعی سازمانی برای بهبود تصمیم گیری، افزایش بهره وری و نوآوری.مدیریت دانش، فرآیند تسهیل فعالیت هاي مرتبط با دانش، نظیر: خلق، کسب، تغییر شکل و استفاده از دانش است.  مدیریت دانش، فرآیند سیتماتیک منسجمی است که ترکیب مناسبی از فناوري هاي اطلاعاتی و تعامل انسانی را بکار می گیرد تا سرمایه هاي اطلاعاتی سازمان را شناسایی، مدیریت و تسهیم کند و از این طریق میزان بازده مالی سازمان را افزایش دهد.

مدیریت دانش، موضوعی است که دربخش خصوصی متولد شده و رشد یافته است و بیشتر شرکتهاي خصوصی به اهمیت دانش و مدیریت آن براي کسب مزیت رقابت و بقاء درصحنه بازار پی برده اند.  مدیریت دانش بر پایه تفکر وتجزیه و تحلیل نیروي انسانی درسازمان تأکید کرده است و به طور کلی هدف اصلی آن، کمک به کارکنان سازمان ها براي تبدیل شدن به سازمانی است.مدیریت دانش، به کارگیري سرمایه فکري براي توفیق سازمان در رقابت با سازمان هاي همتا، همچنین پاسخ هاي نوآورانه اي براي چالش هاي جدید و اهرمی براي عمل و یک میانجی است.

مدیریت دانش شامل همه روشهایی است که سازمان دارایی هاي دانشی خود را اداره می کند؛ یعنی چگونگی جمع آوري، ذخیره سازي، انتقال، به کارگیري و بروز رسانی و ایجاد دانش.یکی از رایج ترین تعریف های مدیریت دانش عبارت است از راهبرد فراهم کردن دانش مناسب، برای افراد مناسب، در زمان مناسب، و کمک به آنها برای تسهیم دانش و بکارگیری عملّی اطلاعات به منظور بهبود عملکرد سازمان.

منبع

ضیائی دوستان،حامد(1394)؛ تاثیر آموزش بر اثربخشی سازمانی با توجه به نقش تعدیلگر فرآیند مدیریت دانش،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت بازرگانی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید