مدل شاين

پیشرفت مسير شغلي منابع خود شناسي ثبات در مسير شغلي دروني افراد است. به عبارت ديگر، افراد خودشان را با توجه به تطبيق آن چه احساس مي كنند خوب و شايسته است، تعريف مي كنند. شاين پیشرفت مسير شغلي را براي شخص عبارت از خودپنداري او مي داند كه از سه مقوله عمده تشكيل شده است

• استعدادها و توانايي هاي ادراك خود
• ارزش هاي اساسي و مهم
• احساس تكامل يافته نسبت به انگيزه ها و نيازهايي كه مربوط به مسير شغلي مي شود.

پژوهش هاي اوليه شاين در دهه ۱۹۷۰ نشان داد كه خودپنداري تكامل يافته افراد در پنج مقوله ارزشها، انگيزه ها و نيازهاي اساسي منعكس مي شود كه عبارتند از:

• استقلال و خودمختاري
• امنيت و ثبات
• شايستگي فني و وظيفه اي
• اداري و مديريتي
• خلاقيت كارآفريني

 البته، بدنبال مطالعات وسيع مشاغل در دهه ۱۹۸۰ سه مقوله ديگر از پیشرفت شغلي از سوي شاين آشكار شد:

• خدمت و از خود گذشتگي و ايثار به يك دليل و انگيزه معين
• چالش يكسره و محض
• سبك زندگي

 همان طور كه مسير شغلي و زندگي تكامل مي يابد، اغلب افراد در مي يابند كه يكي از اين ۸ مقوله مي تواند به عنوان پیشرفت در نظر گرفته شود . تعريف كوتاهي از متغيرهاي شاين در زير آمده است .

• شايستگي فنی ؛ كاركردی : اصولا فرد به وسيله محتواي خودكار برانگيخته مي شود براي استخدام در موقعيت ها و مشاغل فني و تخصصي تمايل دارد.
• شايستگي مديريتي : در اين مسیر شخص از طريق فرصت براي تحليل و حل مسائل مفهومي پيچيده برانگيخته مي شود؛ به موقعيتها و مشاغل مديريتي در سازمانهاي بزرگ تمايل دارد.
• امنيت و ثبات : اصولا شخص از طريق امنيت شغلي و دلبستگي بلند مدت به يك سازمان معتبر برانگيخته مي شود.
• خلاقيت كارآفريني : در اين مسیر فرد بيشتر علاقمند به راه اندازي پروژه هايي است كه آنها را مديريت كند؛ به شروع و آغاز به كار سازمان ها، مشاوره مديريت و ساير مخاطرات كارآفرينانه تمايل دارد.
• استقلال و خود مختاري : اصولا شخص جوياي موقعيتهاي كاري است كه برخوردار از حداكثر آزادي از لحاظ قيد و بندهاي سازماني باشد و از اين طريق برانگيخته مي شود.
• خدمت، از خودگذشتگي و ايثار: فرد در اينجا به تنظيم فعاليتهاي كاري با ارزش هاي شخصي درباره كمك به جامعه تمايل دارد.
• چالشهاي محض (تنوع): اصولا فرد براي چيره شدن بر موانع عمده، حل مسائل دشوار يا برد از رقيبان بسيار سرسخت برانگيخته مي شود.
• سبك زندگي (هويت) : افرادي با اين مسیر اصولا” از طريق تعادل با سبك زندگي برانگيخته مي شوند و علاقمند به موضوعاتي نظير اختيار مراقبت روزانه از ديگرانند .

نیروی انسانی هر سازمان به عنوان مهمترین منبع راهبردی، در رسیدن به هدف های سازمانی نقش مهمی را ایفاء نموده و نیروی محرکه سازمان محسوب می شود. بنابراین تصورات و نگرش های آنان به شغل شان در حیات، کارآیی و اثر بخشی سازمان اثرگذار می باشد. نگرش کلی انسان ها نسبت به شغل شان عینیت بخش پدیده ای رفتاری است که از آن به عنوان خشنودی شغلی و رضایت شغلی تعبیر می شود و نتیجه ای است از باورهای مثبت و منفی فرد نسبت به ابعاد کارش .

منبع

قاسمی زاده،محمد(1393)، ارتباط میان برنامه ریزي و مدیریت مسیر شغلی بر تعهد و رضایتمندي شغلی، پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت تحول،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید