كارآمدي درمانهاي بيخوابي اواخر زندگي
مداخله گريهاي رفتاري و شناختي در درمان بيخوابي اواخر زندگي فوق العاده موثرند. بيشتر پژوهشهاي مرتبط با پيامدهاي درمان بيخوابي اواخر زندگي در مورد سالمنداني است كه از بيخوابي نخستين رنج ميبرند. پبيشتر پژوهشهاي اوليه در مورد ارزيابي كارآمدي شيوه درماني خاصي مثل روش مهار محرك در درمان بيخوابي در طول ثبت محركها و بهداشت خواب است. بيشتر پژوهشهاي تلفيقي فنون رفتاري را به كار برده اند يا يك شيوه درماني از شناخت – رفتار درمانگري مثل فنون بازساخت دهي شناختي را با يك يا چند نمونه از مداخله گريهاي رفتاري كه ذكر شد تلفيق كرده اند. هنگاميكه تركيبي از مداخله گريهاي رفتاري به كار گرفته ميشوند، مداخله گريهاي درماني مهار محرك بيشترين تاثير را هم در تداوم خواب و هم در بيخوابي آميخته شروع و تداوم خواب در سالمندان نشان ميدهند . پيگيري نتايج پژوهشها نشان داده كه اثرات درماني حاصل از فنون مهار محركها تا دو سال پس از درمان دوام مييابند .
وقتي مداخله گريهاي شناختي به بسته نرم افزاري درماني افزوده ميشوند، نتايج درمان نيز مضاعف ميشوند. ادينگر و همكاران، كارآمدي درمان بيخوابي در خلال شب را در سالمندان با فنون بازساخت دهي شناختي، مهار محركها ،بهداشت خواب و آموزش تنشزدايي ارزشيابي كردند. اين پژوهشگران گزارش دادند وقتي كه از همه اين شيوههاي درماني استفاده شود نتايج درمان بيشتر ميشوند . يافتههاي مشابهي نيز در مطالعهاي وسيع گزارش شد كه سالمندان مبتلا به بيخوابي حين خواب را با استفاده از بسته نرم افزاري درماني شامل محدود سازي خواب، روشهاي مهار محرك، بازساخت دهي شناختي و روشهاي بهداشت خواب درمان كردند. وقتي بسته نرم افزاري شناخت – رفتار درمانگري با يكي از روشهاي تنشزدايي عضلاني پيشرونده تلفيق ميشد، نتيجه درماني بسيار خوب بود ، به علاوه پژوهشها نشان ميدهند كه شناخت – رفتار درمانگري ميتواند كارآمدي داروهاي خواب آور را در سالمندان افزايش دهد .
از آغاز پژوهش در زمينه خواب تا چندي پيش، سالمنداني كه همزمان به مشكلات جسمي و رواني مبتلا بودند از پژوهش در اين زمينه مستثني ميشدند چه اين نظر وجود داشت كه مشكلات خواب با اختلالهاي ديگري مربوط است كه به خوبي به درمان پاسخ نميدهند . با وجود اين، ليچستين و همكاران، نشان دادند كه سالمندان مبتلا به بيخوابي ثانوي به درمان با فنون مهار محرك و تنشزدايي عضلاني پيشرونده تجديد نظر شده كه براي نشانههاي جسماني نه چندان شديد طراحي شده خوب پاسخ ميدهند. در نخستين كوشش پژوهشي مهار شدهاي كه هدف آن درمان بيخوابي ثانوي بر درد مزمن بود، كوري و همكاران ، كارآمدي شناخت- رفتار درمانگري را به عنوان يك بسته نرم افزاري درماني مفيد در درمان مبتلايان به اين بيماري به اثبات رساندند.
در كار با سالمندان شكايت از كم خوابي پديدهاي مهم است . اگر چه كم خوابي در اواخر زندگي عوامل مختلفي دارد اما سواي نوع مشكلات خواب، مداخله گريهاي درماني شناختي و رفتاري نخستين گزينه درماني در مشكلات مربوط به خواب محسوب ميشوند. ما اغلب با بيماران چالش ميكنيم. چه كساني كه از انواع مشكلات خواب رنج ميبرند دارودرمانگري را به عنوان نخستين گزينه درماني درخواست ميكنند. به دليل آنكه اثرات درماني آن سريعتر است. از اين موضع، لازم است كه منطق آموزشي و درماني محكمي به بيمارانمان پيشنهاد كنيم تا تشويق شوند روشهاي جديد آداب خوابيدن را ياد بگيرند و باورهاي نادرست مربوط به خواب را تغيير دهند به گونهاي كه در درازمدت مفيد واقع شوند.
منبع
برقی ایرانی،زیبا(1392)، اثر بخشی شناخت_رفتار درمانگری سالمندی(CBTO)بربهبود نشانههای مرضی، همبستههای شناختی،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،دانشگاه پیام نور
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید