فنون مربوط به فرض ها

براي مقابله با فرض هاي ناكارآمد فنوني خاص به كار مي روند . بعد از تشخيص فرض هاي ناكارآمد استفاده مي شود. مراجعان  خود را در طيف وسيعي از تجارب اضطرابي در جلسه آزمون مي پندارند . صحبت در باره اين موقعيت ها تقريباً همه ي نگراني را در افراد برانگيخته مي سازد . به نظر مي رسد نگراني ها از فرضي كه در جدول نشان داده شده است بر مي خيزد. براي مقابله با اين فرض و ايجاد تغيير در آن از چند فن استفاده مي شود. با استفاده از يك مرور تاريخچه اي فرد قادر مي شود دريابد كه اين فرض ، احتمالاً از سابقه تقويتي اوليه او برخاسته است . اين بصيرت به او كمك مي كند كه از اين اعتقاد تا حدي فاصله بگيرد. بحث درباره محاسن و معايب اين اعتقاد ، روشن ساخت كه با وجود آن كه اهميت دادن به موفقيت ، انگيزه پيشرفت را افزايش مي دهد ، اما افراط در اين اعتقاد ، به اضطراب مداوم و احتمالاً پسرفت منجر مي شود. همچنين افراد مبتلا به اضطراب امتحان در مورد احساس ارزشمندي خويش ترديد دارند . به منظور خنثي سازي اين ترديد ها و احساس ارزشمندي از آنها خواسته  مي شود فهرستي از توانمندي هاي خويش را تهيه و شواهد له وعليه در مورد كمبودهاي مورد نظر را با درمانگر در ميان بگذارند و بالاخره تشويق شوند بر عليه اين فرض عمل كنند.

تنظيم جلسه : در هر جلسه درمانگر و مراجع بر صورت جلسه اي كه بر اساس جلسه درماني قرار دارد و يا بر مروري از وقايع هفته قبلي و بر مشكلاتي كه ممكن است در بين جلسات پيش آيد بحث مي كنند . درمانگر و مراجع تكليف را مرور مي كنند . معمولاً تمركز عمده اين جلسه بر نگراني هايي است كه مراجع در شروع جلسه درمان مطرح مي كند.

خاتمه : در طول درمان ، درمانگر مراجع را تشويق مي كند كه افكار و رفتارش را كنترل كند ، آنها را گزارش دهد  و پيشرفت در جهت اهدافش را اندازه گيري كند . در اين مرحله ، مراجع و درمانگر در اين مورد بحث مي كنند كه اين كارها چگونه توسط مراجع و بدون درمانگر انجام مي شود . نهايتاً ، مراجعان درمانگر خود مي شوند

منبع

وفاییان ،معصومه (1393) ،مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و آرام سازی عضلانی در کاهش اضطراب ،پایان نامه کارشناسی ارشد ،دانشگاه علو تحقیقات کرمانشاه

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید