فناوری های جدید

درهزاره نوين شاهد تحولات شگرف فناوري وتأثيرات فرهنگي، اجتماعي، و حرفه­اي ناشي از آن هستيم. انقلاب الکترونيک، انفجار اطلاعاتي و انقلاب رايانه­اي تفاوت­هاي کمي و کيفي بسياري را در جهان نسبت به گذشته­اي نه چندان دور فراهم آورده و جهان را به کليتي واحد نزديک کرده­است. امروزه در جوامع گوناگون، اينترنت در حال تبديل شدن به جزيي از زندگي روزمره مردم است . رايانه و اينترنت و نفوذ گسترده آن در دنياي امروز باعث شده که آحاد انساني به نحوي با اين تکنولوژي درگير شده و با آن سروکار داشته باشند.

اين تقاضاي فزاينده براي بسياري از افراد، با اضطراب و استرس همراه است.اضطراب رايانه­اي و اينترنت، نوع خاصي از اضطراب است که معمولاً در يک موقعيت خاص رخ داده و افرادي که مبتلا به اين اضطراب هستند ممکن است ترسي از ناآشنايي، احساس ناکامي، خجالت و شرم، شکست و يأس و نااميدي را تجربه کنند. در اين فصل ابتدا در مورد اينترنت، تعريف و تاريخچه پيدايش آن، اينترنت و جامعه اطلاعاتي، کارکردها و کاربردهاي آن، آمارهاي جهاني استفاده از اينترنت، اضطراب به طور کلي و اضطراب اينترنتي به طور خاص، علايم و نشانه‌هاي خطر، بحث شده و در نهايت تحقيقات انجام شده در ايران و خارج مورد توجه قرار مي­گيرد.

اينترنت چيست؟

فناوري رايانه و اينترنت به طور وسيعي در جامعه گسترش پيدا کرده­ و با تمامي جنبه­هاي زندگي از مدرسه تا محل کار، خدمات بانکي، خريد و فروش، پرداخت ماليات و حتي رأي­گيري تلفيق شده­است . مهم­ترين تغيير ايجاد شده به­وسيله فناوري توسط مارشال مک لوهان، در يک جمله خلاصه شده و آن تبديل جهان به يک دهکده واحد است؛ بدين معنا که مردم نقاط مختلف در سراسر کره زمين به مثابه يک دهکده، امکان برقراري ارتباط با يکديگر و اطلاع از اخبار و رويدادهاي جهاني را دارند . امروزه اينترنت يک وسيله حياتي براي بسياري از مردم به شمار مي­رود. با وجود اين و علي­رغم امتيازها و قابليت­هاي فراوان، اينترنت مشکلات جدي بسياري ايجاد کرده ­است که از آن جمله مي­توان به انبوه­سازي و انفجار اطلاعات، ارايه تصاوير و مطالب نابهنجار و مشکلات محرمانگي اطلاعات اشاره کرد.

با اين حال دسترسي به اينترنت در سراسر دنيا، پديده­اي رو به گسترش است و هر روز تعداد بيشتري از افراد در زمره استفاده کنندگان اينترنت قرار مي­گيرند. در بين کاربران اينترنت، جوانان و دانشجويان بيشترين استفاده­کنندگان هستند.دانشجويان در مقايسه با ساير اقشار اجتماع به عنوان يکي از اصلي­ترين کاربران اينترنت محسوب مي‌شوند، به طوري­که اينترنت به عنوان جزيي از زندگي روزانه آنان قرار گرفته­است. دانشجويان به واسطه کارکردهاي متنوع فناوري با انگيزه­هاي متفاوتي، از اينترنت استفاده مي­کنند. در قرن بيست و يکم، نگرش افراد نسبت به استفاده و يادگيري از طريق اينترنت، رشد اقتصادي و آموزشي يک جامعه را تعيين مي­کند. نگرش کاربران نقش مهمي در استفاده و يادگيري از اينترنت به منظور آموزش و يادگيري ايفا مي­کند.

اينترنت واهميت آن

اينترنت بعنوان پديده­اي اطلاعاتي و فناورانه پيوسته رو به گسترش است. اينترنت قوي­ترين ابزاري است که تا کنون براي مبادله­ي اطلاعات اختراع شده­است. اين مجموعه به هم پيوسته­ي رايانه­ها که به واسطه­ي خطوط تلفني با هم مکالمه مي­کنند، به­ويژه از چند سال پيش به­طور شگفت­آوري رشد کرده­است. اينترنت مواردي مانند نرم­افزار، موسيقي، تصاوير چند رسانه­اي، فيلم و متن را در شکل ابزارهاي الکترونيکي در اختيار ما مي­گذارد. اينترنت امکان ارتباط پويا و باز را براي مکالمه­ي تعداد زيادي از مردم در يک زمان فراهم مي­آورد. اين ابزار متشکل از صدها هزار شبکه خصوصي و عمومي، بزرگ­ترين و پراستفاده ترين شبکه جهاني است که صدها هزار شبکه مختلف را در بيش از دویست کشور دنيا بهم متصل ساخته­است.

با ظهور اينترنت، انقلابي گسترده در ارايه خدمات اطلاع­رساني رخ داده­است، چنانچه تازه­ترين اطلاعات را مي­توان به وسيله اينترنت، تقريباً بدون هيچ هزينه­اي براي ميليون­ها نفر در سراسر جهان ارسال نمود.اساساً، اينترنت را مي­توان منشأ يکي از مهم­ترين تحولات عصر حاضر در عرصه ارتباطات دانست. اينترنت با قابليت آسان و ارزان، تعداد زيادي از افراد را در مکان­هاي مختلف و در سراسر جهان به­هم متصل کرده، در عين حال يکي از مناسب­ترين، سريع­ترين، و ساده­ترين راه­ها جهت ارتباط دوسويه ميان سازمان­ها و کليه افراد و نهادهاي مختلف است.

پيدايش اينترنت

ظهور اينترنت به دهه ۱۹۶۰ برمي­گردد زماني که دولت ايالات متحده آمريکا براساس طرحي موسوم به آژانس تحقيق پروژه­‌هاي پيشرفته که در آن زمان براي کارکردهاي دفاعي بوجود آمده بود، را اجرا نمود.طرح اين بود که رايانه­هاي موجوددر شهرهاي مختلف در آن زمان چيزي بنام کامپيوتر شخصي وجود نداشت بلکه سازمان­هاي بزرگ و دانشگاه­ها و مراکز دولتي معمولاً داراي سيستم­هاي کامپيوتر بزرگ بودندکه هر کدام اطلاعات خاص خود را در آن ذخيره داشتند، بتوانند در صورت نياز با يکديگر اتصال برقرار نموده و اطلاعات را به يکديگر منتقل کرده و يا در صورت ايجاد بستر مناسب اطلاعات رادرحالت اشتراک قرار دهند.

در همان دوران سيستم­هايي بوجود آمده بود که امکان ارتباط بين کامپيوترهاي يک سازمان را از طريق متخصصين همان سازمان فراهم مي­نمودند، بطوري­که رايانه­هاي موجود در بخش­ها يا طبقات مختلف با يکديگر تبادل اطلاعات نموده و امکان ارسال نامه بين بخش­هاي مختلف سازمان را فراهم مي­کردند، اکنون به اين سيستم ارسال پست الکترونیک می­گويند. اما براي اتصال و ارتباط اين شبکه‌هاي کوچک و پراکنده که هر کدام به روش و استاندارد­هاي محلي کار مي­کردند استانداردهاي جديد و مشخصي که همان پروتکل­ها هستند، توسط کارشناسان وضع شد. سرانجام درسال ۱۹۶۱ تعداد چهار کامپيوتر در دو ايالت مختلف با موفقيت ارتباط برقرار کردند و با اضافه­شدن واژه نت به طرح اوليه، نام آرپانت،براي آن منظور شد.

در دهه ۱۹۷۰ با تعريف پروتکل­هاي جديدتر از جمله “TCP” که تا به امروز رواج دارد و نيز مشارکت کامپيوترهاي ميزبان بيشتري به آرپانت و حتي گسترش آن به برخي نواحي فراتر از مرزهاي ايالات متحده، آرپانت شهرت بيشتري يافت، و ايده مذکور همراه با جزئيات بيشتر راجع به شبکه‌هاي کامپيوتري مطرح گشت تا اين­که طي سال­هاي پاياني دهه ۱۹۷۰ شبکه‌هاي مختلف تصميم گرفتند به صورت شبکه‌اي با يکديگر ارتباط بر قرار نمايند و آرپانت را به­عنوان هسته اصلي انتخاب کردند. بعدها در سال ۱۹۹۳ نام اينترنت روي اين شبکه بزرگ گذاشته شد.

وب يا همان “www” که مخفف تار جهان گستر مي‌باشد توسط آزمايشگاه اروپايي فيزيک ذرات Cern به­خاطر نياز آن­ها به دسترسي مرتب­ و آسان به اطلاعات موجود روي اينترنت ابداع گشت. در اين روش اطلاعات به صورت مستنداتي صفحه‌اي بر روي شبکه اينترنت قرار گرفته و به­وسيله يک مرورگر وب قابل مشاهده هستند و هم اکنون کارکردهاي بسياري دارند. هر چند بعدها شبکه آرپانت در دوران تکامل خود به طور رسمي منحل گرديد، اما اين نقش به عنوان مجراي ارتباطي ميان محققان و دانشمندان در شبکه با استفاده از پروتکل­ نظارت بر انتقال/ پروتکل اينترنت هم­چنان باقي ماند.

تاريخچه پيدايش اينترنت در جهان

بااينکه شبکه تکنولوژي­هاي جديد ارتباطي و اطلاعاتي در مجموع بنيان­هاي مادي شبکه مفهوم جامعه اطلاعاتي را تشکيل مي­دهند، بدون شک ظهور اينترنت و شبکه کاربرد عمومي آن از دهه 1990 را بايد نقطه عطفي در تغييرات تکنولوژيک منجر به جامعه جديد دانست، به نحوي که در دهه 1990 اينترنت، جهان را دستخوش انقلابي کرد که تا قبل از آن بي­سابقه بود. نظري اجمالي به تاريخچه اينترنت نشان مي­دهد که اولين بار ايده اينترنت را وزارت دفاع امريکا در سال 1969 به نام آرپانت ايجاد کرد.

از سال 1987 به بعد بنياد ملي علوم کامپيوتر امريکا با اعطا کمک­هاي مالي به دانشگاه­هاي اين کشور در زمينه برقراري ارتباط با شبکه نقش مهمي جهت فراگيري دسترسي به اينترنت ايفا کرد، امکاني که در گذشته فقط در اختيار محدودي از پژوهشگران و مسئولين حکومتي قرار داشت.در سال 1990 با انحلال آرپانت، شبکه جهاني اينترنت پا به عرصه وجود گذاشت، در اروپا نيز از سال 1989 شبکه اروپايي اينترنت براي تضمين شبکه اينترنت شروع به فعاليت کرد، در ابتداي هزاره جديد 25 درصد از مراکز اطلاعاتي اينترنت در اروپا مستقر هستند.

اطلاعات و داده­ها بيانگر اين موضوع است که اندازه شبکه اينترنت از سال 1988 هر سال دو برابر شده است و اين ميزان رشد، بسيار بيشتر از ميزان رشد شبکه رسانه­اي ديگر يا محصولات الکترونيکي مصرفي بوده است، به­طوري­که طبق پيش­بيني­هاي انجام شده تعداد بهره­گيران اينترنت در سال 2000، يک ميليارد نفر بوده است. هم اکنون برآوردهاي آماري سايت آمار جهاني اينترنت نشان مي­دهد که بيش از يک و نيم ميليارد نفر به اينترنت دسترسي دارند.

اينترنت در ايران

استفاده از اينترنت بطوروسيعي در جوامع گسترش پيدا کرده و با تمامي جنبه­هاي زندگي از جمله مدرسه، محل کار، خدمات بانکي و تجاري تلفيق شده­است. در ايران نيز دهه نود ميلادي قرن بيستم آغاز حرکت کشور براي پيوستن به خيل کشورهاي متصل به شبکه جهاني بود. اولين پايه­گذار اينترنت در ايران، مؤسسه تحقيقات نظري و رياضيات است که در سال 1372 با اتصال ماهواره­اي به اتريش، به اينترنت متصل گرديد و خدمات اينترنت را در اختيار مشترکان قرار داد.

در سال 1379 تعداد شبکه­هاي اطلاع­رساني کشور بنا به گزارش مراکز اطلاع­رساني 41 واحد بوده­است. در اين سال تعدادقابل توجهي نيز دراين عرصه بعنوان واسطه فعاليت ‌کردند و علاوه بر اين مراکزاصلي، تعداد قابل توجهي از مراکزوسازمان­ها نيز داراي مراکز تخصصي و يا نيمه تخصصي بودند. هر چند در مورد ميزان تعداد بهره­گيران کشور آمار دقيقي وجود ندارد، ولي سايت جهاني اينترنت تعداد کاربران اينترنت را در دوران مذکور000،000،23 نفر برآورد کرده است. در ايران قشر دانشگاهي جزءاولين پديدآورندگان و کاربران اينترنت بوده­ واين وضعيت به اوضاع اينترنت در آمريکاي شمالي و اروپا شباهت دارد. استفاده ازاينترنت درايران بيشترارسال نامه­هاي الکترونيکي،انتقال فايل،و سيستم اعلانات الکترونيکي محدودمي­شود.

اينترنت در دهه هفتاد شمسي به ايران وارد شد،اما از آن به بعد، آمار کاربران اينترنت رشد بالايي را نشان مي­دهد؛ تحقيقات دهه اخير نشان مي­دهد که ايران از نظر بهره­مندي از اينترنت در بين 178 کشور جهان رتبه 87 را دارد؛ که براساس طبقه‌بندي اتحاديه جهاني مخابرات جز کشورهاي متوسط به­شمار مي­رود و 35  درصد کاربران اينترنت را قشر جوان تشکيل داده، ميانگين صرف شده براي اينترنت 52  دقيقه در هفته بوده­است.

گام­هاي بهره­جويي ازاينترنت در کشور،در نخستين سال­هاي ظهور آن به قرار ذيل ترسيم شده­است:

سال ۱۳۷۱: تعداد کمي از دانشگاه‌هاي ايران، از جمله دانشگاه صنعتي شريف و دانشگاه گيلان، توسط مرکز تحقيقات فيزيک نظري و از طريق پروتکل UUCP به اينترنت وصل شد تا با دنياي خارج، نامه­هاي الکترونيکي رد و بدل کنند.

سال ۱۳۷۲: در سال ۱۳۷۲ هجري شمسي ايران نيز به شبکه اينترنت پيوست. نخستين رايانه­اي که در ايران به اينترنت متصل شد، مرکز تحقيقات فيزيک نظري در ايران بود. در حال حاضر نيز اين مرکز يکي از مراکز خدمات اينترنت در ايران است. مرکز تحقيقات فيزيک نظري و رياضيات، به­عنوان نهاد ثبت اسامي قلمرو (.ir) در ايران به رسميت شناخته مي‌شود. اين قلمرو مشخّصه براي هويت ايران در فضاي اينترنت تعيين شده است.

سال ۱۳۷۳: مؤسسه ندا رايانه تأسيس شد. پس از راه‌اندازي اوّلين بولتن بورد و در عرض نخستين سال بهره‌جويي از اينترنت، اوّلين وب سايت ايراني داخل ايران را راه‌اندازي کرد. همچنين، اين مؤسسه روزنامه همشهري را به زبان فارسي در اينترنت منتشر کرد، که اوّلين روزنامه رسمي ايراني در وب محسوب مي­شود. در همين سال به­دنبال اتصال به اينترنت از طريق ماهواره کانادائي کد ويژن، مؤسسه ندا رايانه فعاليت بازرگاني خود را به­عنوان اوّلين شرکت خدمات اينترنتي آغاز کرد.

سال ۱۳۷۴: مجلس شوراي اسلامي ايران تأسيس شرکت امور ارتباطات ديتا تحت نظر شرکت مخابرات ايران را تصويب کرد و مسئوليت توسعه خدمات ديتا در سطح کشور را بطور انحصاري در اختيار آن شرکت قرار داد.

سال ۱۳۷۷: پروژه يونيکد، در ايران با قرارداد شوراي عالي انفورماتيک و همکاري بنياد دانش و هنر واقع در انگلستان و با نظارت و مديريت فني دانشگاه صنعتي شريف تحت عنوان «فارسي وب» آغاز شد. هدف پروژه اين بود که با گنجاندن کامل و جامع الفباي فارسي در استاندارد يونيکد، نشر فارسي در کامپيوتر، مخصوصاً اينترنت و وب استاندارد شود و اصولاً مشکل قلم ؛ فونت‌هاي غيراستاندارد موجود در نرم افزارهاي ايراني حل شود.

منبع

صادقي،محبوبه(1390)، تأثير دوره کارشناسي بر نگرش دانشجويان کتابداري و اطلاع­رساني دانشگاه­ها،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،دانشگاه اصفهان

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0