فلسفه­ ي وجودي، ماهيت و ساختار ماده ي درسي 

زبان فارسي نماد و نماينده ي هويّت ملّي و فرهنگي ماست و ادبيّات فارسي آيينه ي فرهنگ و انديشه ي ايران اسلامي از گذشته تاكنون ، در نتيجه آموزش ادبيّات و زبان فارسي پُل پيوند با هويّت و فرهنگ اسلامي – ايراني است . جز اين ، همه ي دروس نيازمند زبان و ادبيّات فارسي هستند و آموزش ، بدون اين واحدهاي درسي امكان پذير نيست . محتواي ادبيّات فارسي نيز به تربيت معنوي ، تلطيف روح و احساسات و انتقال فضايل الهي و انساني كمك مي كند .

در ساختار اين ماده ي درسي دو قلمرو زبان و ادبيّات در عين پيوستگي جدا و­مجزا از هم مطرح شده اند . كاركرد زبان ، ايجاد پيوند و رساندن پيام است در نتيجه قبل از هر چيز يك پديده ي اجتماعي است كه در هيئتي سامان مند ، پويا و زنده رسالت انتقال مفاهيم را به عهده دارد . به ديگر زبان مي توان گفت زبان هر قوم روح آنان و روح آنان زبانشان است . ادبيّات نيز نوعي زبان است امّا زبان برتر كه به انتقال هنرمندانه­ي انديشه و فرهنگ مي پردازد در تحليلي كوتاه مي توان گفت رسالت زبان چه گفتن و ادبيّات چگونه گفتن است.

در زبان اصل بر پيام رساني است پس تلاش بر سادگي ، رسايي و كوتاهي واژگان است امّا در ادبيّات ، احساس و عاطفه ، خيال و موسيقي و در يك كلام زيبا گفتن هدف است.همين است كه زبان وادبيّات پيوندي ناگسستني دارند.زبان ، ابزاري است در خدمت ادبيّات وادبيّات ،جرياني است در خدمت زبان و بارور كننده ي آن .

پويايي زبان ،زايش واژگان و تركيب هاي نو ،ره آوردذهن خلاق و خيال پرداز اديبان است با اين توضيحات دو مقوله ي زبان و ادبيّات از نظرگاه منطق آموزشي يكسان نيستند زبان را با نگرشي منطقي ، علمي و خردباورانه بايد بررسي و تدريس كرد و ادبيّات را با نگرشي هنري و ذوقي . در درس زبان تعليم صورت مي­گيرد ولي ادبيّات بر انگيزش و تلطيف عواطف و پالايش درون استوار است .در ساختار دروس كتاب درسي ، ادبيّات در هيئت متن هاي درسي زيباورسا،اشعار،حكايات و داستان هايي از متون كلاسيك و نو- ايران و جهان- سامان پذيرفته است.مقوله هاي زباني نيز در قالب آموزه هاي دستوري، نگارشي واملا،تدوين يافته اند.

منبع

اللهیاری،مریم(1392)، بررسی میزان انطباق محتوای کتابهای فارسی دوره دوم ابتدایی ،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی وعلوم اجتماعی،دانشگاه آزاداسلامی تهران

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید