عوامل موفقیت و شکست کاربرد تکنولوژی اطلاعات در سازمانهای دولتی ایران

عوامل موفقیت :

درگیری مستقیم مدیریت ارشد سازمان در کاربرد فناوری اطلاعات
وجوه فردی مسئول برای کاربرد فناوری اطلاعات در سازمان
اولویت داشتن کاربرد فناوری اطلاعات در سازمان
تقسیم پروژه های بزرگ فناوری اطلاعات به مراحلی که امکان تحویل و استقرار جداگانه هر مرحله برای آن وجود داشته باشد
وجود نظام انگیزشی پشتیبان کاربرد فناوری اطلاعات
وجود مشاوران واجد شرایط برای سازمان در زمینه فناوری اطلاعات
مشاهده پذیری نتایج کاربرد فناوری اطلاعات در سطح سازمان
وجود نگرش هیئت در سازمان نسبت به کاربرد فناوری اطلاعات
یادگیری از تجارب سازمانهای موفق در کاربرد فناوری اطلاعات
تناسب و همخوانی کاربرد فناوری اطلاعات با هدف های سازمان
تناسب و همخوانی کاربرد فناوری اطلاعات با استراتژیهای سازمان
کنترل پروژه های کاربرد فناوری اطلاعات در طول توسعه و استقرار آنها
قابلیت استفاده فناوری اطلاعات برای کاربران
وجود قوانین و مقررات مناسب

عوامل شکست استقرارسیستمهای اطلاعاتی:

استفاده از مدیران فاقد کفایت برای پروژه های کاربرد فناوری اطلاعات
نا مشخص بودن فرایندهای سازمان
نبود سازوکاری مناسب برای کاربردی کردن طرح های فناوری اطلاعات

جدول زیر عوامل کلیدی موثر بر کاربرد فناوری اطلاعات در سازمانهای دولتی ایران را در شش دسته عوامل انسانی ، عوامل ساختاری ، عوامل محیطی ، نقش مدیریت ارشد ، ظرفیت برنامه ریزی ، و ظرفیت تغییر نشان می دهد.

جدول : دسته بندی عوامل کلیدی موثر بر کاربرد فناوری اطلاعات

عوامل انسانی	عوامل ساختاری
1.آگاهی مدیریت ارشد سازمان (م/ش) 2.وجود نگرش مثبت (م) 3.مشاهده پذیری (م) 4.قابلیت استفاده (م)	1. ثبات مدیریت ارشد (م/ش) 2.جایگاه سازمانی فناوری اطلاعات(م/ش) 3.ثبات تیم مجری (م/ش) 4.وجود فرد مسئول (م) 5.مشخص نبودن فرایندهای کسب و کار (ش)
عوامل محیطی	نقش مدیریت ارشد
1.یادگیری میان سازمانی (م) 2.قوانین و مقررات مناسب (م) 3.مشاوران واجد شرایط (م)	1.حمایت و پشتیبانی (م/ش) 2.درگیری مستقیم (م)
ظرفیت برنامه ریزی	ظرفیت تغییر
1.برنامه جامع فناوری اطلاعات(م/ش) 2.تخصیص منابع مالی (م/ش) 3.تناسب همخوانی با نیازها (م/ش) 4.تناسب و همخوانی با هدفها (م) 5.تناسب و همخوانی با استراتژیها (م) 6.اولویت (م)	1.توان مدیریت تغییر (م/ش) 2.آموزش کاربران (م/ش) 3.کنترل پروژه ها (م) 4. نظام انگیزشی پشتیبان(م) 5. واحد بندی پروژه ها (م) 6.مدیران پروژه فاقد کفایت (ش) 7.نبود سازوکار کاربردی طرحها (ش)