عوامل ارتقای تاب آوری

عوامل ارتقای تاب آوری به طور مشترک در سه سطح مورد بحث قرار گرفته اند که عبارتند از عوامل فردی، عوامل خانوادگی و عوامل اجتماعی که افراد در آن زندگی می کنند. چارچوب گسترده تر تاب آوری شامل مکانیزم های محفاظتی است مانند : منابع، شایستگی ها، استعدادها و مهارت ها که در درون فرد قرار دارند به عنوان سطح فردی، آنچه که در درون خانواده و شبکه همسالان فرد قرار دارند بعنوان سطح خانواده و آنچه در درون مدرسه، محیط و اجتماع قرار دارند به عنوان عامل سطح جامعه نام برده می شود. لذا ارزیابی ظرفیت سازگاری یک فرد ناشی از ارزیابی جامع هر یک از این سطوح است و به همان میزان که نیاز به مداخلات موثر برای رشد منابع و مهارت های درونی فرد وجود دارد برای ارتقاء بیشتر تاب­آوری بایستی به تغییر محیط­اجتماعی نیز توجه شود.

فراهم سازی فرصت برای مشارکت معنادار، همچون تصمیم گیری، دادن مسئولیت های ارزشمند و استفاده از استعدادهای نوجوانان در جوامع نیز تاب آوری را افزایش می دهد.

اکثر محققان بر این اعتقادند که عوامل متعددی از جمله ویژگی های درونی، روانی – اجتماعی، حمایت اعضای خانواده و دوستان و حمایت دیگر سیستم­های اجتماعی در ایجاد و ارتقاء میزان تاب­آوری نقش دارد.

فاستر و داویس، عنصر زمان را نیز به مفهوم تاب آوری می افزاید و تفاوت بین کنار آمدن، سازگاری و تاب آوری را شرح می دهد. کنار آمدن به عنوان پاسخ دادن به یک موقعیت خصمانه برانگیز است و اغلب نوعی حالت تدافعی در طبیعت است. سازگاری واکنش هایی را شرح می دهد که از حالت تدافعی و حفاظتی به تطابق و کنار آمدن حرکت می کند به نحوی که به پیشرفت و بهبود موقعیت شخص می انجامد و سرانجام تغییر مثبت در گذر زمان است و به حفظ توانایی ها ، کنار آمدن و سازگاری مرتبط است. بنابراین با کاهش خطر شخص تاب آور و سازگار شدن با مصیت را تمرین کرده و به مرور زمان از آن بهتر استفاده می­کند.

هر فردی با پتانسیلی برای رشد و پرورش تاب آوری به دنیا می آید.

پنج سطح تاب آوری عبارتند از :

1. حفظ ثبات هیجانی، سلامت و بهزیستی
2. تمرکز بر بیرون: مهارت های حل مسأله خوب ؛چالش هایی که باید با آنها کنار بیائیم.
3. تمرکز بر درون : خود درونی قوی؛عزت نفس قوی، خودپنداره مثبت.
4. مهارت های تاب آوری خوب
5. استعداد خوشبختی : توانایی تبدیل بدشانسی ها به خوش شانسی و خوش اقبالی همان چیزی است که استعداد برای خوشبختی گفته می شود.

زمانی که شما با بدبختی ها و مصیبت ها مواجه می شوید بهتر است بخاطر داشته باشید که :

ذهن و عادت های شما می تواند برای شما موانع و پل هایی را برای رسیدن به آینده ای بهتر خلق کند؛ انعطاف پذیری آموخته نمی شود، اما می توان آن را یاد گرفت. یعنی از طریق کار کردن بر روی ترکیب منحصر به فرد توانایی های درونی شما حاصل می شود؛ تلاش و تقلاء برای برگشت به شرایط اولیه وبهبودی پس ازبدبختیها ومصیبتها میتواندمنجربتوسعه و پرورش توانمندی هایی گردد که شما فکر نمی کنید امکان پذیر باشد.

منبع

کشاورز،بهنام(1393)، تاب‌آوری بر اساس سبک‌های فرزندپروری و هوش هیجانی،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،دانشگاه آزاداسلامی ارسنجان

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید