« بیشتر تلاش می کنیم تا با ما مطمئن پژوهش کنید. »عامل‌های حفاظتی اجتماعی و اختلال‌های هیجانی-رفتاری
مذهبی‌بودن
مذهب نظام شکل گرفته‌ای از باورها، آیین‌ها، اعمال و مشارکت‌هاست که جهت روحانی و مقدس دارد . مدت‌هاست که روانشناسان علاقه‌مندند دریابند مذهب چگونه بر رفتار اثر می‌گذارد . برخی از روانشناسان ، معتقدند که مذهب برای کارکردهای روان‌شناختی مضر است در حالی که برخی دیگر مذهب را منبع معنابخشی و ثبات در دنیای بی‌ثبات می‌دانند و برای آن نقش مثبتی در سلامت روان‌شناختی قائل هستند . این اظهارنظرها، منجر به اجرای تحقیقات زیادی در زمینه ارتباط مذهب با سلامت روان‌شناختی شده است. در مورد اثر مذهبی بودن بر رفتار نوجوانان نیز تحقیقات زیادی صورت گرفته است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند در دوره نوجوانی، مذهبی بودن نقش حفاظتی در برابر انواع مختلفی از رفتارهای ضداجتماعی، همچنین ناسازگاری‌های روان‌شناختی ایفا می‌کند.لانجیل، تلاش کرد با کنترل متغیرهایی همچون سن و جنسیت، نقش شرکت در مراسم مذهبی را در پیشگیری از افسردگی 433 دانش‌آموز نوجوان بررسی کند. وی دریافت که شرکت در مراسم مذهبی باعث کاهش خطر افسردگی می‌شود. گرینینگ و استوپلبین ، در بررسی نمونه بزرگی از نوجوانان (1098 نفر) دریافتند که نمرات بیشتر در جهت‌گیری مذهبی درونی و مشارکت مذهبی با نمرات کمتر در افسردگی، ناامیدی و افکار خودکشی همراه است. مشابه همین نتایج در بررسی پیکو و کواکس ، نیز به دست آمده است. آنها در بررسی 881 نوجوان با میانگین سنی 16 سال دریافتند که مذهبی بودن نوجوانان باعث کاهش نشانه‌های افسردگی می‌شود. ملتبی، لویز و دی ، رابطه جهت‌گیری مذهبی و عبادت مذهبی با بهزیستی روان‌شناختی در 474 دانش‌آموز (223 پسر و 223 دختر) را بررسی کردند و دریافتند که جهت‌گیری مذهبی درونی و عبادت رابطه منفی با افسردگی و اضطراب دارد. همچنین، قدرت تبیین‌کنندگی عبادت بیش از جهت‌گیری مذهبی درونی بود. بری ، با هدف مشخص ساختن اثر مذهب بر اضطراب، افسردگی، ناامیدی، افکار خودکشی و همچنین، مقایسه این متغیرها با توجه به نوع مذهب ؛ مسیحی، یهودی، مسلمان و غیرمذهبی ، 124 دانشجو را مورد بررسی قرار داد. وی دریافت که رابطه منفی (از 21/0 تا 40/0) معناداری بین مذهب با اضطراب، افسردگی، ناامیدی، افکار خودکشی وجود دارد. همچنین، دانشجویان مسیحی اضطراب، افسردگی، ناامیدی و افکار خودکشی کمتری از دانشجویان مسلمان داشتند. در یک فراتحلیل آشکار شده است که بین مذهب و افسردگی رابطه متوسط معناداری وجود دارد . در یک بررسی جدیدتر مشخص شده است که در زنان آزاردیده هیجانی، بهزیستی مذهبی رابطه منفی با ناامیدی دارد . کندلر و همکاران به بررسی رابطه ابعاد مختلف دین‌داری با اختلال‌های درون‌نمود و برون‌نمود پرداختند. آنها دریافتند که ابعاد شاکر بودن و دین‌داری اجتماعی رابطه منفی با اختلال‌های درون‌نمود دارند.
در فراتحلیلی که چئونگ و یئونگ ، انجام دادند مشخص شده است که مذهبی بودن با رفتارهای سازنده و غیرسازنده (مخرب) در نوجوانان رابطه دارد. مشابه این نتایج در بررسی ایسنبرگ و همکاران ، تکرار شده است. آنها دریافتند که در نوجوانان 16 و 17 ساله سازگاری مذهبی با رفتارهای جامعه‌پسند رابطه مثبت و با مشکلات برون‌نمود رابطه منفی دارد. در برخی از بررسی‌های انجام شده در ایالات متحده امریکا آشکار شده است که در نوجوانان، رابطه منفی بین مذهبی بودن و مشکلات رفتاری از قبیل نوشیدن الکل، مصرف مواد و دخانیات، خشونت، دروغ‌گویی، فرار از منزل و دزدی وجود دارد. در بررسی که نتایج آن به تازگی منتشر شده است، فرنچ، کریست، لو و پوروونو ، نشان دادند که رابطه منفی بین مذهب و مشکلات رفتاری در نوجوانان پسر و دختر مسلمان اندونزی‌یایی وجود دارد. موتاپا، هانگ، شکیب، ساسمن و اُنگر ، نقش مذهبی بودن را در انجام ندادن رفتارهای پرخطر 211 نوجوان دختر و پسر دبیرستانی که میانگین سنی آنها 17 سال بود، بررسی کردند. آنها دریافتند که همبستگی قابل توجهی (از 44/0 تا 62/0) بین مذهبی بودن و انجام ندادن رفتارهای پرخطر سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و حمل اسلحه وجود دارد. لانجیل ، با کنترل متغیرهایی سن و جنسیت، دریافت که شرکت در مراسم مذهبی باعث کاهش خطر سوء مصرف مواد در نوجوانان می‌شود.
کندلر و همکاران ، به بررسی رابطه ابعاد مختلف دین‌داری با اختلال‌های برون‌نمود پرداختند. آنها دریافتند که ابعاد شاکر بودن، دین‌داری اجتماعی، دین‌داری عمومی، شمول خدا ، بخشندگی و خدا به عنوان قاضی رابطه منفی با اختلال‌های برون‌نمود دارند. بری ، با هدف مشخص ساختن اثر مذهبی بودن بر رفتارهای پرخطر ؛ از قبیل نوشیدن الکل، روابط جنسی چندگانه و همچنین، مقایسه این متغیرها با توجه به نوع مذهب ؛ مسیحی، یهودی، مسلمان و غیرمذهبی، 124 دانشجو را مورد بررسی قرار داد. وی دریافت که رابطه منفی (از 21/0 تا 40/0) معناداری بین مذهبی بودن بارفتارهای پرخطروجود دارد. دانشجویان مسیحی رفتارپرخطر بیشتری ازدانشجویان مسلمان داشتند.دربررسی دیگر آشکار شده است که باورهای مذهبی و مشارکت مذهبی رابطه منفی با اختلال‌های برون‌نمود و سلامت روان دارند.
منبع
عبداله‌زاده رافی، مهدی(1393) ، نقش میانجی گری عامل های حفاظتی فردی،خانوادگی واجتماعی دررابطه بین طیف آزاردیدگی ،پایان نامه دکترا، روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی وعلوم تربیتی علامه طباطبایی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید