روش اجراي جلسات درمان شناختی چیست ؟

شناخت درماني ، از نظريه هاي ديگر سازمان يافته تر است . در جلسات اول بايد در مورد ارزيابي مشكل ، رشد رابطه همكارانه مشترك و مفهوم سازي صحبت شود . شيوه كلي درمان ، مشابه شناخت درماني بك است . مراجعان معمولاً به طور هفتگي به مدت 6 جلسه ملاقات مي شوند. بر اين اساس افكار منفي مراجعان به عنوان فرضيه تلقي  مي شوند و بيمار و درمانگر سعي مي كنند با هم شواهدي در تأييد فرضيه و يا مفيد بودن آن گرد آوري نمايند . درمانگر به جاي آنكه در برابر همه افكار منفي مراجعان پاسخ هايي فراهم آورد سؤالهايي از آنها مي كند . هدف از طرح اين سؤالها و تكاليف اين است که بيمار خود بتواند پاسخهايي براي مسائل خود بيابد و آنها را مورد ارزيابي قرار دهد.  جلسات درماني كاملاً ساختار دار است هر جلسه با يك دستور آغاز مي گردد در آن دستور كار مسائلي كه در جلسه بايد مطرح گردند،  مشخص مي شوند . مراجعان و درمانگر درباره محتواي دستور كار به توافق  مي رسند . دستور كار، هميشه شامل مروري بر تكليف جلسه قبل و نيز يك دو مسأله اختصاصي مي گردد كه به عنوان كانون اصلي جلسه مطرح مي گردند . در طي جلسه جهت متقابل درمانگر از پسخوراندهاي زيادي بهره مي جويد. از آنجا كه در هر جلسه ممكن است موضوعات زياد و پاسخ به افكار منفي مطرح گردند بايد توجه شود كه حتماً نكات مهمي كه مطرح مي گردند به خاطر سپرده شوند بدين منظور از فن « نوشتن هر پاسخي كه در برابر افكار بيمار مطرح مي شوند » استفاده مي شود.

منبع

وفاییان ،معصومه (1393) ،مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و آرام سازی عضلانی در کاهش اضطراب ،پایان نامه کارشناسی ارشد ،دانشگاه علو تحقیقات کرمانشاه

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید