دسته بندی های ارتباطات برون سازمانی

بر اساس پرسش فوق نه فقط رویکرد متنوعی درون رویکرد نهادی خلق شد، که دسته بندی های مختلفی با توجه به ارتباط و تعامل میان و نهادها و سازمان های رسمی و غیر رسمی ؛ در زمینه های گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی به وجود آمد. دسته بندی هایی بسته به متغیرهای مختلف ؛ مانند ساختار، هدف، کارکردها، میزان رسمیت و غیره متفاوت از یکدیگر بودند. برخی از این دسته بندی ها عبارت است از:

نخست، دسته بندی با تاکید بر رشته های دانشگاهی: دسته بندی ارتباطات و تعاملات برون سازمانی با تاکید بر رشته هایی مانند مدیریت، علوم اداری، روابط عمومی، جامعه شناسی، مردم شناسی، مهندسی و ارتباطات. هر یک از رشته های فوق نه تنها مدعی ارائه بحث های نظری در خصوص امنیت اند، که پژوهش ها و طرح های مشترکی با یکدگر برای رسیدن به نتایج عملی به انجام رسانده اند. برای نمونه حوزه های جرم شناسی با جامعه شناسی، جرم شناسی با روان شناسی، ارتباطات و جامعه شناسی، جامعه شناسی با مدیریت و مهندسی اجتماعی با مهندسی از این قرار است. این تحقیقات خود باعث ظهور دسته بندی دومی، با توجه به گستره موضوعی گردید: مانند گستره اجتماعی امنیت، گستره روان شناسی و روان شناسی اجتماعی امنیت، گستره اقتصادی امنیت، گستره ارتباطی امنیت و گستره سیاسی امنیت.

دوم، دسته بندی با توجه به ساختار ارتباطی و تعاملی میان سازمان ها و نهادها: تعدادی از نظریه های مرتبط با ارتباطات برون سازمانی با توجه به ساختارهای سازمانی به وجود آمدند. برای نمونه ارتباطات برون سازمانی با توجه به ساختار رسمی، نیمه رسمی و غیر رسمی، ارتباطات برون سازمانی با توجه به میزان تشکل یافتگی؛ تشکل یافته، نیمه تشکل یافته و کمتر تشکل یافته، ارتباطات برون سازمانی با توجه به ساختار باز، نیمه باز و بسته، ارتباطات برون سازمانی با توجه به ساختار ثابت ؛ غیر قابل انعطاف، متغیر ؛ قابل انعطاف و نیمه ثابت یا متغیر، ارتباطات برون سازمانی با توجه به ساختار پایدار و بادوام با ناپایدار.

سوم، دسته بندی هایی که با توجه به کانال های ارتباطی دسته بندی شده اند. در این خصوص نظریه های ارتباطات بین سازمان برای غلبه بر مشکلات با توجه به کانال های ارتباطی خود به سه  گونه اساسی تقسیم می شوند :

1. تعاملاتی که مبتنی بر استفاده از کانال های ارتباطی سنتی (نامه ها، پیک، گفت و گو، نشست های دوستانه) هستند،
2. تعاملاتی که با استفاده از کانال های ارتباطی رسانه ای و مدرن ؛ تله‌کنفرانس، تلفن تصویری، نمابر تصویر ثابت، پست الکترونیکی، صفحات وب و تابلوهای الکترونیکی صورت می گیرند و بالاخره
3. تعاملاتی که نهادها و سازمان ها از هر دو نوع کانال ارتباطی به طور همزمان سود می برند . شرام بر این باور است که نوع سوم این دسته بندی بیشترین اثر را در مخاطبان دارد.

چهارم، دست بندی بر اساس سطح مشارکت و همکاری بین سازمان ها: در این دسته بندی می توان ارتباطات برون سازمانی را در سه سطح اصلی، یعنی خرد و میانه و کلان تقسیم بندی کرد. مانند نظریه های «تحولی»، «سوراخ ساختاری»، «نظریه همکاری یا پیوند»، «تئوری کالای عمومی»، «تئوری همکاری – رقابت»، و «تئوری سهام داران» برای نمونه مشارکت یک شهروند با پلیس برای دستگیری سارق یا قاچاقچی که جرمی مرتکب شده، را سطحی فردی، همکاری یک کلانتری با یک سازمان یا گروه کوچک (مانند صنف پزشکان، بازاری یا داروسازان) برای به دام انداختن گروهی از داروفروشان غیرقانونی را سطح میانه و همکاری و مشارکت سازمان پلیس با نهادهای اجتماعی را سطح کلان می نامند. ویژگی اساسی این مشارکت ها در تامین امنیت آن است که تقریبا یک طرف تمامی سطوح یادشده فاقد قالب، چارچوب ها و قواره های قانونی و رسمی اند .

پنجم، دسته بندی بر اساس اینکه چه تعداد یا چه نوع سازمان هایی می توانند با هم ارتباط و همکاری داشته باشند. در این دسته بندی ارتباطات برون سازمانی با توجه به این که چند سازمان با هم می توانند مشارکت و تعامل داشته باشند و این که این سازمان ها چه سازمان هایی هستند (فقط سازمان های دولتی/ سازمان های دولتی و نیمه دولتی/ سازمان های دولتی با غیر دولتی/ سازمان های غیر دولتی با یکدیگر/ و همه با هم/ ارتباط دارند، تقسیم می شود. برخی نظریه ها و نظریه پردازان ارتباطات برون سازمانی میان تعداد زیادی از سازمان ها را ناکارآمد می دانند و از این حیث برای تعداد سازمان ها محدودیت قایل اند.

ششم، دسته بندی نظریه ها بر اساس میزان اجرا در عمل: در این دسته بندی، نظریه ها به دو بخش تئوری محض و کاربردی دسته بندی می شوند. به گونه ای که برخی از آنها در صدد برون رفت از تئوری و نزدیک شدن به عمل اند در حالی که برخی دیگر در همان حال و هوای نظری خود باقی می مانند. تحقیق حاضر یکی از تلاش ها مرتبط با ایجاد زمینه های عملی مشترک برای برقراری ارتباط و مشارکت میان سازمانی رسمی و تشکل یافته (پلیس) با سازمان ها و نهادهای مدنی است.

هفتم، دسته بندی بر اساس ابعاد گوناگون ارتباطات برون سازمانی: در این نظریه ها سازمان به سبب ابعاد گوناگون به پنج دسته نظریه تقسیم می شود: «ارتباطات برون سازمانی ضروری»، «ارتباطات برون سازمانی دو جانبه»، «ارتباطات برون سازمانی کارا»، «ارتباطات برون سازمانی ثابت»، و «ارتباطات برون سازمانی مشروع». هر یک از دسته بندی های پنجگانه نمایانگر مرحله یا نوعی خاص از ارتباط و مشارکت میان پلیس و سازمان ها و نهادهای مدنی است. برای نمونه در حالی که «ارتباطات برون سازمانی دو جانبه» سعی در ایجاد ارتباط متقابل میان سازمان پلیس و سازمان ها و نهادهای مدنی است، «ارتباطات برون سازمانی کارا» در صدد ایجاد ارتباط کارآمد با رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده است.

هشتم، دسته بندی با توجه به درجه یا همکاری فی مابین، وابستگي و مشاركت: در این دسته بندی آن چه برای نظریه ها مهم است، میزان يكپارچگی و يكي شدن سازمان ها و نهادها، همانند يك سازمان و نهادی واحد مد نظر است. معمولا میزان این وابستگی ها از فوق العاده زياد و بسیار زیاد تا زیاد، متوسط و کم قابل دسته بندی شدن است. در این دسته بندی می توان به نظریه هایی مانند: هیات مدیره های مشترک، اتحادیه ها، انجمن های حرفه ای و کاری، ائتلاف ها، شبکه ها و سرمایه گذاری های مشترک اشاره کرد.

منبع

کشتکار،رسول(1392)، نقش تعامل برون سازمانی روسای کلانتری در پیشگیری از جرائم ،پایان نامه کارشناسی ارشد،علوم انتظامی، دانشکده فرماندهی وستاد مجتمع تحصیلات تکمیلی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید