خوشبيني، نظریه ها، همبسته ها و عوامل سبب ساز
دو ديدگاه عمده در مورد خوشبيني وجود دارد :
- خوشبيني سرشتي كه توسط كارور،و شيير، مطرح شده و بر این باور است که خوش بینی ارثی است و از والدین به ارث می رسد.
- خوشبيني آموختهشده كه سليگمن، آن را مطرح کرد و يكي از جديدترين ديدگاهها در روانشناسي شناختي به شمار می رود. طبق این دیدگاه انتساب علت رویدادها به عوامل ناپایدار، بیرونی و فراگیر منجر به سبک اسناد خوش بینانه می شود.
مكس مور، با طرح مفهوم خوشبيني پويا بیان می کند که اگر كسي صرفا معتقد باشد كه همه چيز به خوبي پيش خواهد رفت و هيچ اقدام مؤثري انجام ندهد، خود را در يك خوشبيني احمقانه قرار داده است. به اعتقاد او براي اينكه خوشبيني قدرت غلبه بر محدوديتهاي زندگي را در اختيار افراد قرار دهد، بايد بهطور درست واقعيتها را شناخت نه این که از آن ها غافل شد. وي خوشبيني پويا را اينگونه تعريف ميكند: خوش بینی پویا، نگرشی اختياري، فعال و سازنده است كه با تمركز بر امكانات و فرصتها، شرايط موفقيت را برای فرد فراهم ميسازد. از نظر وي خوشبيني پویا، دوازده ويژگي كليدي دارد كه در دو مؤلفه كلي قرار ميگيرند:
- تفسير رويدادها به صورت مثبت، ب. تاثیر گذاری بر پیامد ها به صورت مثبت
برخي از ويژگيهاي افراد خوشبين به گونهاي است كه فرد در چهارچوب آن ها تجربيات و رويدادها را به صورت مثبت تفسير ميكند. این ویژگی ها به پنج گروه تقسیم می شوند:
- توجه انتخابی: تأكيد و تمركز فرد بر جنبههاي باز، سازنده و ثمربخش زندگي.
- اجتناب از شكايت: اجتناب از نق زدن و شكايتهاي بيفايده درباره مشكلات خود، درنظرگرفتن دنيا به صورتي كه هست، نه شكايت از اين كه جهان منصفانه نيست.
- به چالش كشيدن محدوديتها: يك رويكرد سازنده كه باورهاي محدودكننده موجود در خود فرد، افراد مرتبط با فردوجامعه فرد،توسط آن بچالش كشيده شود؛يك برخورد باز وخلاق نسبت به امكانات.
- احساس سرشار بودن : فرد احساس كند كه توسط اوضاع و شرايط يا افراد ديگر كنترل نميشود و آزاد است كه هر كاري بخواهد انجام ميدهد؛ دريابد كه جهان سرشار از فرصتهاست.
- شوخ طبعی :ديدن نقاط ضعف خود با يك احساس شوخطبعي، بروز شوخ طبعي صميمانه و سلامتبخش در جهت نشان دادن ديدگاههاي تازه و مقابله با انديشههاي جزمگرايانه.
- تأثیرگذاری بر پيامدها به صورت مثبت
ازآنجایی كه خوشبيني پويا بدون اقدام مؤثر، خوشبيني واقعي نخواهد بود، مؤلفه دوم ويژگيهايي را دربرميگيرد كه فرد در چهارچوب آن ها پيامدها را به صورت مثبت تحت تأثير قرار ميدهد و دارای هفت ویژگی است:
- عقلانيت: عقلاني و منطقي بودن، نه هدايت شدن توسط ترسها و تمايلات، ارزيابي موقعيتها به صورت عيني، اقدام و عمل پس از شناخت واقعيتها، آنگونه كه هستند به دور از گرايشهاي خود.
- خود بهبودبخشی:افراد خوشبين خود را به صورت يك فرايند ميبينند و در جستوجوي بهبودبخشي مداوم هستند. خودبهبودي آنان توسط ترسها هدايت نميشود، بلكه يك خودانگاره رغبت برانگيز آن را سوق ميدهد.
- تجربهگرایی : غالبا رويكردهاي تازه را ميآزمايند، كارايي خود را از دست نميدهند، فعالانه در جستوجوي راه هاي مؤثر براي رسيدن به هدف هستند.
- اعتماد به نفس : معتقدند كه می توانند به چيزهاي بهتر دست يابند، اعتقادي بنيادي در مورد شايستگي خود در زندگي دارند.
- خودارزشمندي : باور به اينكه فرد ارزش موفقيت و شادكامي را دارد. بدون اين ويژگي، فرد انگيزه لازم را براي تلاش در جهت بهبود بخشيدن به زندگي خود نخواهد داشت.
- احساس مسئوليت : پذيرفتن مسئوليت و ايجاد شرايط موفقيت، آگاه بودن از اينكه چگونه فرد خود امكان موفقيت را فراهم ميسازد. اين امر به طور جدي، مستلزم يكپارچگي و زندگي بر اساس ارزشهاي خود می باشد.
- انتخاب محيط : جذب شدن به افراد و شرايط مثبت، در جستوجوي افرادي كه حمايتكننده و رغبتبرانگيزاند،نه افراددلسرد،آشفته وبيحال.
منبع
پهلوان نشان،سحر(1393)، اثر بخشی برنامه ایمن سازی روانی بر سبک اسناد دانش آموزان،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی وآموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید