تعریف تصویر بدنی

اصطلاح تصویر بدنی اولین بار به وسیله شلدر به عنوان تصویر ذهنی، از بدن و جسمان و نحوه­ي ظهور آن در نظر خودمان تعریف شد. این تعریف داراي دو بعد ادراکی و نگرشی است. یکی از شایع ترین مشکلات روانشناختی زنان، وجود نقص در تصویر بدن است. ظاهر فیزیکی قسمت مهمی از تصویر بدنی است، زیرا اولین منبع اطلاعاتی است که دیگران براي تعاملات اجتماعی با فرد، از آن استفاده می کنند  بنابراین، این عامل نقش اساسی در تعیین باورها و رفتارها درباره بدن فرد، بازي می کند. اثرات روانشناختی تصویر بدنی شامل عوامل ادراکی، تحولی و فرهنگی_اجتماعی است. تصویر ذهنی بدنی از سه مفهوم اصلی واقعیت بدن، یعنی بدن فرد آنگونه که هست، بدن ایده آل، یعنی بدنی که فرد آرزومند آن است و بدن نمایشی، یعنی بدنی که فرد نمایش می دهد و از دو دسته واکنش تعدیل کننده شخصی یعنی شیوه هاي سازگاري و شبکه حمایت اجتماعی تشکیل شده است . تحقیقات مختلف نشانگر حساسیت بسیار بالا و آسیب زاي زنان و دختران نسبت به تصویرذهنی بدنی تصویر بدنی، بازنمایی درونی ظاهر بیرونی فرد است که ابعاد، می باشد . اهمیت تصویر بدنی و، جسمانی و ادراکی و نگرش نسبت به آنها را در برمی گیرد .جذابیت ظاهري در بین زنان و نوجوانان بیشتر از سایر اقشار جامعه است.

اگر چه توافق کمی بین  تعاریف دقیق از تصویر بدن وجود دارد، ولی در اینکه تصویر بدن  یک ساختار  چند بعدی است اختلاف کمی وجود دارد. تامپسون و همکاران پیشنهاد کردند که “تصویر بدن” به عنوان یک نماینده ی داخلی از ظاهر بیرونی خود شما که قابل قبول است, آمده است. با این حال، ممکن است مفهوم Over simplistic، با توجه به پیچیدگی از تصویر بدن به وجود اید. نگرانی در مورد محدوده تصویر فرد از بدن از یک تمایل طبیعی به نگاه جذاب، نارضایتی از  بدن، به نگرانی های پاتولوژیک با thinness یا کمال گرایی می باشد. مسائل پزشکی که ممکن است از نارضایتی بدنی در هر دو انتهای زنجیره وزن از بی اشتهایی عصبی گرفته تا چاقی وجود دارد بوجود آیند. در واقع، فقدان اقدامات برای بهتر کردن و تعدیل افزایش برای استفاده در ارزیابی، پیشگیری، درمان از نگرانی های تصویر بدنی در ارتباط با بیماری های پزشکی “تنها ترین منطقه نادیده گرفته شده در مطالعه از  تصویر بدن” نامیده شده است. نقش نارضایتی بدنی در توسعه و نگهداری از خوردن به  آسیب شناسی مشهور است؛ با این حال، نگرانی های تصویر بدنی مربوط به دیگر اختلالات روانی نیز هستند، و این اختلال در همه سنین در بیماران دیده می شود. تصویر بدنی منفی و اختلال در رفتار غذا خوردن در کودکان و نوجوانان شایع هستند. تصور از خود همان خود ادراك شده است يعني يك نقطه نظر عيني  از مهارت ها، خصوصيات و توانایی ها يی كه  فرد از خود دارد.

کش و استرچان تصور از بدن را به احساسات شخصی در رابطه با بدن و ظاهر فیزیکی مربوط می دانند. بحث در رابطه با تصور از بدن بیشتر به سمت بررسی نارضایتی از بدن پیش رفته است.برخی از مطالعات نشان داده اند که احساسات منفی درباره بدن با عاطفه منفی، عزت نفس پایین و آسیب پذیری به افسردگی مرتبط می باشند. تصویر بدنی در برگیرنده اطلاعات، احساسات و ادراکات آگاهانه و غیر آگاهانه شخص در مورد بدن می باشد. این تصویر از زمان تولد شکل گرفته و همزمان با رشد فرد کامل شده و در طی مراحل زندگی فرد تغییر می کند. تغییر تصویر ذهنی بدن در پی تغییرات قابل مشاهده در بدن می تواند تاثیر زیادی روی شخصیت و رفتار فرد داشته باشد. این تصویر ذهنی عامل اساسی در تعیین چگونگی تعامل فرد با دیگران محسوب می شود. تصویر منفی از بدن می تواند منجر به احساسات منفی درباره شکل بدن شود و به عنوان یک عامل خطر و نگهدارنده در آسیب شناسی روانی ذکر شده است.

با این حال، این نگرش و رفتار را در دوران نوجوانی به سادگی نمی توان  متوقف ساخت. این نگرش های ناسالم و بسیاری از رفتارهای زمان انتقال به بزرگسالی  و حتی در بزرگسالان مسن تر هم  دیده می شود. آگاهی از علت و توسعه اختلال تصویر بدنی، اطلاع از تکنیک های ارزیابی تصویر بدنی، و برنامه های پیشگیری و مدیریت موثر  برای پزشکان و مربیان مراقبت های بهداشتی که برای  شناختن کسانی که شاید  آنها قادر به آموزش و راهنمایی در مراقبت ازخورشان باشند مهم هستند. همچنین کسانی که در سعی وکوشش مراقبت از برداشت خود از تصویر بدنی هستند  و نیز  نحوه ی این برداشت ها که ممکن است مراقبت از بیمار را تحت تاثیر قرار دهد ,مهم هستند. حتی پزشکان و متخصصان سلامت روانی ممکن است ظاهر بیمار ,انها  را تحت تاثیر خود قرار داده و افراد غیرجذاب را متفاوت درمان می کنند.

منبع

نبی پور خمامی ،زهرا (1393) ، رابطه بین خودتوصیف گری بدنی و مهارت های ارتباطی با رضایت زناشویی معلمان زن متاهل ،پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی ،دانشگاه آزاد اسلامس رشت

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید