تاریخچه اینترنت
تاریخچه ی اینترنت در جهان
ریشههای اینترنت به اواخر دهه 1960 بر می گردد. در این سالهاست که مفهوم یک شبکه کامپیوتری نامتمرکز در میان استراتژیستهای نظامی ایالات متحده آمریکا و متحدان این کشور شد. ایده مطرح در آن سالها، این بود که شبکه کامپیوتری در شرایط حمله حمله هسته ای می تواند به صورت پشتیبانی برای زیر ساختهای ارتباطی عمل کند. در سال 1968 سازمان تحقیقات در پژوهشهای پیشرفت وابسته به پنتاگون تصمیم گرفت که کار بر روی چنین شبکه ای را حمایت کند و لذا دوران جنگ سرد نقشی جدی در این حمایت داشت (مهدی زاده، 1387) و از این جیث می توان اینترنت را از محصولات دوران جنگ سرد و حاصل هراس وزارت دفاع آمریکا و از خطرات جنگ هسته ای دانست.در سپتامبر 1969 اولین رابطههای پردازشگر پیغام (IMP، وسیله ای اختصاصی برای برقرار کردن ارتباط بود که رایانه را به خط تلفن وصل می کرد و می توانست از راه دور این اتصال را ممکن سازد (برونر و ژوتیک، 1379)، در دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس نصب شد و دو ماه بعد دومین IMP در موسسه مطالعات و تحقیقات استانفورد در شمال کالیفرنیا به کار گرفته شد تا پایان آن سال دو مرکز دیگر به آن پیوستند. بنابراین؛ اولین شبکه رایانه ای متشکل از چهاررایانه در پایان سال 1969 در آمریکا راه اندازی شد و چهار مرکز عبارت بودند از:
- 1-موسسات مطالعه و تحقیقات استانفورد
- 2-دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس
- 3-دانشگاه کالیفرنیا سانتا باربارا
4-دانشگاه یوتا، به یکدیگر متصل شدند و بدین ترتیب شبکه آرپانت (ARPANET) متولد گردید (برونر و ژوتیک، 1379) و این امر زمینه ای را فراهم کرد تا این مراکز بتوانند اطلاعاتشان را به اشتراک بگذارند. به تدریج آریا تکامل یافت و مراکز جدیدی به آن اضافه شدند و همراه با آن، کاربراتی با ایدههای جدید به آنجا آمدند تا از آن استفاده کنند. در سال 1970 اسم آرپا (ARPA) به آژانس ((تحقیقات طرحهای پیشرفته دفاعی)) تغییر کرد (همان، ص 17).
بعدها شبکه دائماً گسترش یافت، به گونه ای که تا سال 1972، 37 مرکز آرپا مستقر شده بودند. درسال 1985 (و به قولی 1986) موسسه ملی آمریکا NSFNETرا برای عرضه ارتباطات شبکه ای به مراکز تحقیقاتی بیشتر و گسترش شبکه بین المللی تأسیس کرده بود (آشنا، 1380)، این شبکه به نوعی اسکلت و استخوان بندی اینترنتی به شمار می رفت. این کار در شرایطی صورت گرفت که نفوذ کامپیوترهای شخصی رشدی سریع داشت و خدمات تکنولوژی اطلاعات در حال گسترش بود.در اواسط دهه 1980 تعداد معدودی پست الکترونیکی و شبکههای ارتباط دور تشکیل شد، هر چند که در ابتدای امر بیشتر در حوزههای دانشگاهی و بعضا صنعتی بود. از اواخر دهه 1980 بود که اینترنت رشد نجومی خود را آغاز کرد. بدین ترتیب که در سال 1987 شبکه اینترنت مشتمل بر ده هزار مشترک بود و در سال 1989 به صد هزار مشترک رسید. در سال 1990 زندگی آرپانت پایان پذیرفت، ولی اینترنت به رشد خود ادامه داد، بگونه ای که در سال 1991 مصادف با تولد نور جهان گستر، مرز هفتصد هزار میزبان را با چهار میلیون کاربرد در نور دید.در دهه 1990 بعد از روی آوردن شرکتهای تجاری و عموم مردم به آن رشد قابل توجهی پیدا کرد و خدمات اینترنتی افزایش یافت و هر ساله تعداد کامپیوترهای موجود در شبکه اینترنت دو برابر می شد.در سال 1994 دهها هزار مرکز در نقطه اتصال بر روی شبکه اینترنت قرار داشتند که 90 کشور را در سراسر جهان تحت پوشش قرار می دادند و این رقم تنها در سال 1995 به حدود 20 تا 30 میلیون نفر بالغ می گردید. از سال 1997 با تجاری شدن اینترنت، خدمات آن به شدت تنوع و فزونی گرفت و هزینههای دسترسی به آن به همان نسبت کاهش یافت.
پس از گسترش اینترنت در دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی، ((بین سالهای 1998 و 1988 رشد انفجاری اینترنت در جهان آغاز شد. بطوری که این سالها نسبت خانوارهای دارای کامپیوتر از 18 درصد به 34 درصد رسید و در میان خانوارهای دارای فرزند، نیز به 49 درصد افزایش یافت)) و گسترش سرویسهای آن لاین از جمله تابلوهای تبلیغاتی، اتاق گپ زنی، نرم افزارهای کتابخانه ای و …. به کثرت، تنوع و گوناگونی افراد در شبکه انجامید.
شناخته شده ترین بخش اینترنت، شبکه جهانی وب است که ((یک کتابخانه چند رسانه ای جهانی است و توسط یک نرم افزار مهندسی در سال 1992 بوجود آمد)) (Ibid) و از طریق آن فراهم کردن و جمع آوری اطلاعات و برنامههای مختلف امکان پذیر می گردد. سرویس وب یا شبکه جهان گستر به خاطر توان گرافیکی بالا و ارائه خدمات متون مرتبط، رشد چشمگیری داشته است و تقریباً هر سه ماه یکبار توسعه وب دو برابر می شود.
اینکه امروزه چه تعدادی از افراد به اینترنت متصل اند، مشخص نیست، ولی از ابتدای قرن بیست و یکم بیش از 100 میلیون نفر در سراسر جهان به اینترنت دسترسی داشته اند و می توان تخمین زد که از سال 1985 اینترنت با شتاب 200 درصد در سال رشد داشته است. اینترنت به سرعت بخشی از زندگی روزانه را شامل شد و بستری برای زندگی روزمره ایجاد کرد، به گونه ای که در سال 2002، بیش از 600 میلیون نفر در سراسر جهان به اینترنت دسترسی داشتند. همچنین دسترسی به اینترنت امری متغیر می باشد به طوری که در سال 1988، 88 درصد کاربران اینترنتی جهان، در جهان توسعه یافته به سر می برده اند و شمال آمریکا بیش از 50 درصد کل کاربران را بر داشته است. به طور کلی کشور آمریکا بالاترین سطح برخورداری از کامپیوتر و دسترسی آن لاین را داراست.
به طور کلی؛ اینترنت با عرضه خدمات اساسی نظیر:
- پست الکترونیک (E- mail)
- انتقال فایل (Ftp)
- اتصال متقابل رایانه ها (Telnet)
- گفتگو (Chat)
- سلسله مراتبی (Gopher)
- شبکه جهانی وب (Wide Web Word)
گروههای خبری (Usenet)، دنیای تازه ای را پدید آورده است. در این جهان جدید که جامعه اطلاعاتی نامیده شده است، انتخابهای فکری، تحقیقاتی، آموزشی، تفریحی و شغلی رو به رشد خواهد بود و تجارب الکترونیک، خدمات بهداشتی و پزشکی از راه دور و خدمات تلفن بین الملی از طریق اینترنت جای اشکال سنتی را خواهد گرفت. بنابراین؛ همان گونه که در تاریخچه ی اینترنت مشاهده می کنیم، متوجه می شویم که این شبکه در آغاز کاملاً وجهه ی نظامی داشته و بعدها بصورت یک ابزار آمادمیک در می آید. این یکی از مواردی است که نشان می دهد دانش و تکنولوژی هیچ گاه در محدودهی کاربران اولیه ای که از آنها انتظار می رود، نمی مانند و ممکن است به گونه ای از آنها استفاده شود که پدید آوردندگان آن در ابتدا، تصوری از آن نداشته اند.
آغاز دهه ی 90 میلادی آغاز حرکت ایران برای پیوستن به خیل کشورها متصل به شبکههای جهانی است (دوران، 1382). ایران در سال 1993 با پیشتازی مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات از طریق شبکه BITNET و با عضویت در موسسه پژوهش و آموزش اروپا (TERENA) و با همکاری دانشگاه وین در اتریش با اینترنت پیوند یافت. به این ترتیب ایران پس از اسرائیل دومین کشور خاورمیانه بود که به اینترنت می پیوست. این مرکز با اخذ کلاس و 500 آدرس IMP و با استفاده از یک 9600 بایت در ثانیه برخی مراکز دانشگاهی را از طریق خط اختصاصی خود به اینترنت وصل می کرد. مرکز فوق، هنوز هم به کار خود ادامه می دهد و علاوه بر خدمات دهی اینترنت، با تشکیل کلاس، سمینارها و کارگاههای پژوهشی از طریق ارتباط ماهواره ای، کاربران حرفه ای و مدیریتهای تخصصی در بخش دانشگاهی، اینترنت را از نظر بنیه علمی تقویت می کند.
یکی از نخستین شرکتهای غیر دولتی که خدمات اینترنت به خصوصی پست الکترونیک را در ایران برای بخش خصوصی رواج داد، شرکت ندا رایانه، وابسته به شهرداری تهران بود. این شرکت از سال 1373 آغاز به کار کرد و با عرضه BBC عامه پسند، توجه عمومی را به خود جلب کرد. BBC ندا رایانه با تشکیل مباحثاتی جذاب، خدمات رسانی E-mail و قرار دادن روزنامه همشهری بر روی پایگاه و عرضه ی اینترنت Offlineمهم ترین گام را در تعیمیم فرهنگ استفاده از شبکه و ایجاد یک بازار تقاضا برای خدمات online برداشت.ندا رایانه در ژوئن 1998 اعلام کرد که در آن ماه 5/8 میلیون تماس (hit) با پایگاه خود ثبت کرده است.
شرکت مخابرات دادههای ایران (Dci) وابسته به شرکت مخابرات را میتوان مهم ترین عامل بالقوه و در عین حال ماتع بالفعل در راه گسترش اینترنت در چند سال اخیر دانست. این شرکت که از نظر حقوقی وضعیت روشنی ندارد، با بودجه جاری اندکی در سال 1374 تأسیس و به سرعت مدعی انحصار اطلاع رسانی الکترونیکی در کشور گشت. پروژههای گران قیمت سوئیچهای X.25 و شبکه ایراپک –BBC شارع، شبکه صوتی صبا و … علاوه بر ایجاد امکان انتقال داده ها از طریق مراکز مخابرات سراسر کشور با استفاده از یک ارتباط 9600 b/s با Vast 64 از طریق Gulf Net کویت خدمات خود را گسترش داد. در سال 1991، DCI با در اختیار داشتن 2 خط ارتباطی با فرانسه و کانادا، جمعاً 3 مگابایت در ثانیه ظرفیت داشت و در میان مدت برای ظرفیت 44 مگابایت در ثانیه برنامه ریزی کرد. این شکرت دولتی یکی از گران ترین و ناپایدارترین ارتباطات اینترنتی را در کشور عرضه می کند.
امروزه، بنابر آخرین یافته ها در کل خاورمیانه حدود 17 میلیون و 325 هزار و 900 نفر کاربر وجود دارند که از میزان حدود 4 میلیون و 800 هزار نفر را ایرانیان تشکیل می دهند. تحقیقات موسسه نیلسن نشانگر آن است که در دسامبر سال 2000 میلادی تعداد کاربران ایرانی حدود 25 هزار نفر بوده است. بنابراین؛ کاربران ایرانی در طول 5 سال گذشته حدود 8/18 درصد رشد داشته اند. این در حالی است که میزان رشد استفاده از اینترنت در کل خاورمیانه طی همین مدت تنها حدود 22/8 درصد رشد داشته است.
منبع
افتخاری، عبدالله(1396)، بررسی تاثیر شبکه های مجازی بر فرهنگ خانواده های شهرستان ایوان غرب، پایان نامه کارشناسی ارشد علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیک.
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید