بودجه بندی سرمایه ای

بودجه بندی سرمایه ای عبارت از فرآیند تصمیم گیری برای تعیین مخارج سرمایه ای در دوره بودجه است.میتوان گفت که سیاستگذاری ، بودجه بندی و تصویب بودجه ابزاری برای برنامه ریزی است و اجرای بودجه یعنی صرف اعتبارات مصوب ، ابزار سازماندهی ، هماهنگی و رهبری می باشد و سر انجام کنترل بودجه ای ، ابزار نظارت مدیریت است .

بودجه بندی سرمایه ای یکی از مهمترین قسمتهای تصمیم گیری مدیریت است. اهمیت وجوه (منابع) بکار گرفته شده و همچنین زمان لازم جهت بازیافت سرمایه گذاریها، انجام تجزیه و تحلیل های دقیق و قضاوت های معتبررا ضروری می سازد. هزینه های  سرمایه ای موجب ایجاد تعهدات بلند مدت به منظور تحصیل منافع آتی می گردد. این مخارج  ، هدفهای اساسی واحد تجاری را منعکس می کند و بر موقعیت اقتصادی آن آثار بلند مدت و عمده ای دارد. از آنجائیکه منافع حاصل از هزینه های سرمایه ای ، طی یک دوره زمانی نسبتاً طولانی حاصل می شوند ، لذا اشتباهات مدیریت در این زمینه می تواند باعث شود که واحد تجاری طی سالهای متمادی هزینه های هنگفتی را متحمل گردد .

بودجه بندی سرمایه ای فرآیند تشخیص ، ارزیابی ، طرح ریزی و پشتیبانی مالی پروژه های عمده سرمایه گذاری در واحد های سازمانی است.تصمیماتی که در ارتباط با بودجه بندی سرمایه ای اتخاذ می شود ، تا حدود زیادی بر موفقیت سازمان در دستیابی به هدفهای تعیین شده اثر می گذارد.بنابراین ، بودجه بندی سرمایه ای نقش عمده ای را در موفقیت بلند مدت این واحدها ایفا می کند .

کنترل صحیح هزینه های سرمایه ای ، از طریق بررسی و ارزیابی هریک از درخواستها و قبل از وقوع هزینه های مزبور ، اعمال می گردد. اعمال کنترلهای مدیریت مستلزم دریافت اطلاعاتی در ارتباط با برآوردهای مهندسی ، حجم مورد انتظار فروش ، هزینه های تولید و هزینه های توزیع و فروش می باشد. مدیریت معمولاً نسبت به انطباق فعالیتها با اهداف بلند مدت واحد تجاری ، اعتقاد راسخ دارد و اساساً تمایل بر آن است که از بهبود وضعیت مالی واحد تجاری در نتیجه انجام طرح ، اطمینان حاصل شود.

بودجه سرمایه ای

برنامه خرید (و فروش ) دارایی های ثابت و منابع تامین آنها در طی یک زمان مشخص. پیش بینی کلیه پرداخت های مربوط به تهیه و تدارک دارایی های ثابت و منابع تامین اعتبار آنها در بلند مدت ، بودجه سرمایه ای ممکن است برای سرمایه گذاری در طرح های ساختمانی و تهیه ماشین آلات و تجهیزات جدید به منظور توسعه و گسترش ظرفیت تولیدی بنگاه و یا برای جایگزینی اموال سرمایه ای در بلند مدت ، تهیه و تنظیم شود. پایه ی این بودجه جریان های نقدی ، یعنی دریافت ها و پرداخت های نقدی بنگاه در بلند مدت تشکیل می دهد . با توجه به اینکه دارایی های سرمایه ای در طول زمان و در بلند مدت مورد استفاده بنگاه قرار می گیرند ، منابع مالی آنها اصولاً باید از محل اعتبارات بلند مدت و سرمایه و سایر ابزارهای مالی تامین شود.

تصمیم گیری

تصمیم گیری عبارت است از انتخاب یک راه از میان راههای مختلف ، و در حقیقت انتخاب بهترین راه برای نیل به اهداف . این تعریفی بسیار ساده از تصمیم گیری است ، در صورتی که تصمیم گیری بیش از آنکه عملی ساده برای انتخاب بهترین راه باشد فرآیندی شامل مراحل مختلف است. بدین جهت تصمیم گیری را می توان به عنوان فرآیندی تعریف کرد که شامل تعریف مسئله ، ارزیابی راه حلها اتخاذ تصمیم ( انتخاب راه حلها ) ، اجرای تصمیم و ارزیابی نتیجه می باشد.  مدیران بر اساس میزان و دقت اطلاعاتی که در دسترس دارند ، تصمیم گیری می کنند . تصمیمهای آنان شامل عملیاتی است که در آینده اجرا می شود و نمی توان به طور دقیق نتایج آنها را پیش بینی کرد ، زیرا شرایط محیطی  یعنی شرایط ، موقعیتها و حوادثی که مدیران نمی توانند آنها را کنترل کنند ، بر تصمیماتشان اثر می گذارد. به طورکلی شرایط محیطی عبارت است از موقعیتهای مختلفی که نتایج حاصل ازراههای ممکن درتصمیم گیری را تحت تاثیر قرار دهدوبه کمک احتمالات می توان شانس وقوع آنها را برآوردنمود.

بودجه و مدیریت

عمده ترین تعریفی که برای مدیریت به عمل آمده چنین است: « مدیریت عبارت است از استفاده موثر و کارآمد از منابع مادی ، مالی و انسانی برای نیل به اهداف از پیش تعیین شده ». استفاده موثر و کارآمد از منابع مادی ، موضوع بحث مدیریت صنعتی می باشد؛ بکارگیری صحیح منابع انسانی ، در حیطه مطالعه مدیریت منابع انسانی قرار دارد؛ و بالاخره استفاده صحیح و مطلوب از منابع مالی ، حوزه بحث مدیریت مالی را تشکیل می دهد . هدف بودجه را می توان استفاده صحیح از منابع مالی سازمان و هدف بودجه دولتی را ، استفاده موثر و کارآمد از منابع و امکانات مالی جامعه برای نیل به اهداف عمومی دانست. بدین ترتیب بودجه دولتی بخشی از مدیریت دولتی می باشد. استفاده موثر در گرو تخصیص بهینه بودجه می باشد ( اثر بخشی ) و استفاده کارآمد وقتی تحقق می یابد که مصرف اعتبارات با رعایت صرفه جوئی  صورت پذیرد  ( کارآیی).

 کنترل عمدتاً برای این است که اعتبارات اتلاف نشود ، غیر قانونی و ولخرجانه مصرف نشود. فنون رسمی حسابداری و بودجه می تواند برای کنترل مصرف بودجه در راهی که بوسیله مردم و قانونگذاران تجویز شده است ، مورد استفاده قرار گیرد . حسابرسان می توانند ، بوروکراتها و کارکنانی را که قصد سوء استفاده از امکانات بودجه دولتی داشته باشند منع کنند.وجوه دولتی باید هم بطور کارآمد و هم قانونی خرج شود.بطورکلی فقدان مدیریت، موجب ناهماهنگی،انحراف از هدف،اتلاف وقت و انرژی می شودو سازمانها را به نابسامانی و از هم پاشیدگی می کشاند.

منبع

نظری، هوشنگ(1394)، الویت بندی عوامل موثر بر روش های مناسب سرمایه گذاری، پایان نامه کارشناسی ارشد، مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامي

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید