به گزارش خبرنگار  باشگاه خبرنگاران جوان، شروع سال تحصیلی جدید در دانشگاه امیرکبیر تهران با یک تجمع دانشجویی آغاز شد؛ 30 مهر اعتراض دانشجویان امیرکبیر به کیفیت نامطلوب غذای سلف.

تجمع دانشجویی که بر اساس شواهد موجود، 10 روز پیش از این تاریخ، از طریق یک کانال تلگرامی شکل گرفته بود و با عضوگیری از میان دانشجویان سعی در گسترش القائات فکری به آنها را داشت و در این بین مطالبات صنفی را تنها هدف خود عنوان می‌کرد.

باوجود اینکه فضای تجمع کاملا  صنفی جلوه داده شده و  شعاری غیر از این مطالبات سر داده نمی‌شد اما نکته قابل تأمل در این بین، هجمه‌هایی بود که از ابتدا علیه شورای صنفی دانشگاه عنوان می‌شد؛ شعارهای تزریقی کانال مذکور که در ظاهر ساز و کار مطالبات صنفی دانشگاه را هدف قرار گرفته بود.

اما موضوع به همین جا ختم نشد؛‌ ساعت 22 و 5 دقیقه روز شنبه 11 آذر، کانال تلگرامی به نام تجمع اعتراضی پیرامون وضعیت اقتصادی معیشتی مردم شکل گرفت و از دانشجویان و اساتید خواسته شد که  در اعتراض به وضعیت معیشتی مردم 2 روز بعد (سه‌شنبه 13 آذر) روبروی درب ورودی دانشگاه تجمع کنند.

موج تبلیغات غیرقانونی این تجمع از بامداد روز قبل (دوشنبه 12 آذر) توسط تراکت، شب‌نامه و غیره در دانشکده و خوابگاه‌های دانشگاه شکل گرفت و با وجود اینکه هیچ تشکل‌ و ساختاری مسئولیت این کارشکنی را بر عهده نگرفته بود اما در عمل هدایت این تجمع توسط برخی افراد شناخته شده از میان تشکل‌های دانشجویی بود که ایجاد آشوب و ناامنی در دانشگاه جز کارهای شناخته شده هر ساله‌ آنها بوده است.

در حالی که این کانال اظهار کرده بود فاقد از هرگونه فعالیت سیاسی است اما در واقع سناریوی این صنف از یک سال و نیم پیش تعیین شده بود؛ از ساعت 12 و 05 دقیقه روز شنبه 12 آذر، پیام تجمع روز سیزدهم در کانالی که از قبل عضوگیری خود را شروع کرده بود، بین دانشجویان فوروارد شده و پس از ارسال توییت از طرف افراد معلوم الحال ضدنظام و ارسال پیام از یک کانال نشریه ‌دانشگاهی که به نشریه مارکسیستی در سطح دانشگاه معروف است تشویق مخاطبان به حضور در تجمع گسترش یافته انجام می‌شد.

پوست اندازی که گام به گام برای رسیدن به هدف اصلی طراحی شده بود، جریان نفاقی که با بهانه کردن عدالت، پیام‌هایی را در اعتراض به حق و در جهت معیشت مردم، مطالبات و وضعیت بد اقتصادی رد و بدل می‌کرد و در حقیقت جهت گیری اصلی آن به سمت نظام جمهوری اسلامی هدایت شده بود؛ پیام‌هایی مانند “دولت نقش کارگزار اولیگارشی فاسد را بازی می‌کند”،‌ اهدافی که نه تنها در دانشگاه امیرکبیر بلکه در برخی دانشگاه‌های دیگر نظیر دانشگاه نوشیروان بابل، تهران و علامه که عینا با همین سناریو در حال کلید خوردن بود.

اما آیا به راستی لیدرهای این تجمع که همواره در خط مقدمِ نشان دادن تصویر ناامیدی بوده‌اند و در دانشگاه به عنوان یکی از فضاهای جریان ساز کشور عمل کرده‌ و با خوراک دادن به رسانه‌های معاند و دروغ پراکن همچون بی‌بی‌‌سی، آ‌مدنیوز و غیره اداره می‌شود، به راستی دغدغه معیشت مردم را دارند؟

کسانی که 5 سال است که حل تمام مشکلات کشور را در گرو حرام شدن در لیبرالیسم می‌دانند اکنون نمی‌توانند هم صدا با جریان انقلابی شعارهای خود را سر دهند.

حرکت این اختلاف زمانی شروع می‌شود که هسته اصلی اخلالگران با استفاده از بلندگو اقدام به پخش آژیر و حجم صوتی کرده و قصد داشتند با خواندن متن بیانیه تحریک آمیز و سر دادن شعار صحن دانشگاه را متشنج کنند.

جالب اینجاست که اولین شعارهای مدعیانی که مشکلات معیشت مردم را بهانه کرده بودند، شعارهای سیاسی نظیر “دانشجوی سیاسی آزاد باید گردد” بود.

دانشجویان انقلابی با دیدن این موضوع متفاوت،کسانی که قصد تولید فکری برای رسانه‌های معاند و سعی در ملتهب کردن فضای کشور را داشتند وارد میدان شده که با وحشی‌گری اخلالگران مواجه شدند به طوری که آنهایی که دائیه دار حقوق کشور بودند با دیدن حضور حداکثری دانشجویان انقلابی تاب نیاورده و به پرچم کشورشان هتک حرمت کردند.

این گروه‌ها که چندی قبل در دانشگاه با پخش کردن دستبندهایی به رنگ زرد پای میز فمینیستی‌شان مدعی دفاع از حقوق زنان کشورمان بودند با از حد گذرانده وقاحت، درد آورترین صحنه را رقم می‌زنند به طوری که یکی از افراد آشوب گر اقدام به پرتاب چوب به سمت یکی از دختران کرده و موجب جراحت از ناحیه صورت این دانشجو می‌شود.

اما نکته قابل تأمل در این بین سکوت و مماشات معنادار چندین ساله مسئولین دانشگاه در برابر صحنه آرایی خطرناک جریانات ضد انقلابی در دانشگاه است که بهای آن هزینه آفرینی و تهیه خوراک رسانه‌ای دشمن برای کشور است.

عدم اتخاذ راهکار مناسب عملا راه را برای این اقدامات ضد انقلابی در دانشگاه هموار می‌کند اکنون پس از تکرار چندین و چند باره سناریوی تکرایی ایجاد التهاب در دانشگاه به واسطه اشخاصی که برای همه شناخته شده‌اند و استفاده از آن برای قائله آفرینی در کشور، باید دید که آیا مسئولین دانشگاه این بار می‌خواهند مواضع خود را با اقدامی عملی در قبال این جریانات مشخص کنند یا باز هم سکوت سیاست مدارانه و لحاظ مصلحت‌های سیاسی را ادامه می‌دهند.

دشمن باید بداند هیچ گاه نمی‌تواند خوراک رسانه‌های خود را از عاملینش در این دانشگاه آماده کند زیرا دانشجویان دانشگاه امیرکبیر همواره پرچم‌های برافراشته مرگ بر آمریکا و اسرائیل و هیهات منة الذله را به عنوان نماد تفکر ضد استبداد برافراشته‌اند و بر راه انقلابی خود پابرجا بوده‌اند.

 براساس این گزارش حضور تشکل‌ها و اتحادیه‌های انقلابی در دانشگاه‌های کشور و اتفاقاتی که در بخش آموزشی و فرهنگی در این حوزه رخ داده نشان می‌دهد که انقلاب فرهنگی و بعد از آن فعالیت‌های شورای عالی انقلاب فرهنگی بسیار تاثیرگذار و مثبت بوده و البته این نیاز وجود دارد که با قدرت بیشتری مراقب تحرکات گروه‌های نفوذی و عناصر ضدانقلاب در دانشگاه‌ها باشیم.

منبع:سایت خبر نگاران جوان

17 اذر 1397

شبکه پژوهشی بوبوک در هفت روز هفته و 24 ساعت شبانه روز با تیم پشتیبانی خود از طریق راه های ارتباطی زیر پذیرای نظرات سازنده شما می باشد.

Site: www.bobook.ir

Phone number: 09194448186 – 09059793565

Telegram number: 09059793564

Instagram:bobook.ir

Email: bobook.team@gmail.com