ویژگی‌های یادگیری سازمانی

با توجه به دیدگاه‌های یاد شده در مورد یادگیری سازمانی، می‌توان مهم‌ترین ویژگی‌های یادگیری سازمانی را به شرح ذیل بیان کرد.

  • فرایندی پیچیده: متأثر از ارتباط متقابل عوامل متدد و متنوع درون و برون فردی، محیطی و درون و برون سازمانی؛
  • برنامه ریزی نشده : مانند متون آموزشی دوره‌های رسمی، از پیش تدوین نشده است؛
  • هوشیارانه و هدفمند: فضاهای پرجاذبه‌ای از یادگیری و بهبود بر فرد فرد افراد و گروه‌های سازمان حاکم می‌شود و افراد و گروه‌ها با دقت و کنجکاوی و همسو با استراتژی سازمان، مترصد یادگیری اند؛
  • تعامل و پویا: همواره یک نفر به عنوان استاد یا مهارت آموز در جایگاه انتقال اطلاعات و آموخته‌ها قرار نمی‌گیرد. بلکه افراد، گروه‌ها و سازمان، هم زمان نقش دریافت اطلاعات، تجارب و آموخته‌های خود و انتقال آن به دیگران را ایفا می‌کنند. این فرایند، بازخوردی مداوم، سریع و موثر در سطح فردی و گروهی ایجاد می‌کند؛
  • مستمر و مداوم: مانند دوره‌های آموزشی رسمی به ساعات و مکان مشخص محدود نمی‌شود؛
  • متحول و رشد یابنده: تعامل، پویایی و تداوم یاد شده و نیز بازخورد حاصل از این فرایند ویژگی زایندگی به آن می‌بخشد. تحول، رشد و بهبود مستمر یادگیری سازمانی را به دنبال دارد؛
  • متأثر از شالوده دانستن یا منابع فرهنگی مورد استفاده افراد: این شالوده می‌تواند مفاهیم، ساختار و قوانین اجتماعی و نیز نوع تقسیم کار، ابزارها و فناوری‌های رایج در میان اعضای یک سازمان یا جامعه زنده باشد.

منبع

نیکومنش،علی(1394)،تاثیر گرایش کار آفرینان برمیزان صادرات باتوجه به نقش نوآموزی ویادگیری سازمانی استان تهران،پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت  بارزگانی،دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه

ازفروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0