باورهاي خودكارآمدي

باورهاي خودكارآمدی بر چهار فرايند زير تأثير مي گذارند:

• فرايندهاي شناختي: باورهاي خودكارآمدي به صورت هاي مختلف بر فرايندهاي شناختي تأثير مي­گذارند. در بيشتر رفتارهاي هدفمند، اهداف بر اساس آينده­نگري انتخاب مي شوند. هدف­گزيني افراد بر اساس ارزيابي از توانايي­هاي خود است. افراد داراي خود­كارآمدي قوي­تر، هدف­هاي چالش انگيزتري براي خود انتخاب مي­كنند و نيز تعهد بيشتري نسبت به اهداف خود نشان مي­دهند. بيشتر فعاليت­ها در آغاز با تفكر شكل مي گيرد. سپس، باورهاي افراد بر اين رفتارها تأثير مي گذارد. افراد داراي خودكارآمدي بالا، روش هاي مفيد و مؤثري براي عملكرد در پيش مي­گيرند، اما افرادي كه به كارآمدي خود شك دارند از تجسم موفق اعمال ناتوان­اند.
• فرايندهاي انگيزشي: باورهاي خودكارآمدي در تنظيم انگيزشي فرد، نقشي اساسي بر عهده دارند . بر اساس نظريه شناختي-اجتماعي، افراد خود را بر مي­انگيزانند و اعمال و رفتارشان را به طور پيش بيني شده با استفاده از دور انديشي هدايت مي كنند. آنان همچنين پيامدهاي اعمال آينده خود را پيش بيني مي كنند، هدف­هايي براي خود انتخاب و برنامه­هايي جهت واقعيت بخشيدن به رويداد هاي ارزشمند آينده طراحي مي كنند. از نظر بندورا، سه نوع برانگيزاننده شناختي وجود دارد كه عبارت است از: اسنادهاي علّي، انتظارات پيامدي و اهداف درك شده.
• فرايندهاي عاطفي: باورهاي افراد در مورد توانايي هاي خود، هم بر ميزان فشار رواني و افسردگي ناشي از موقعيت­هاي تهديدآميز و هم بر سطح انگيزش آنها تأثير مي­گذارد. اين تأثير، ميانجي عاطفي باورهاي خودكارآمدي است. كارآمدي ادراك شده در كنترل عوامل فشارزا، نقشي مركزي (محوري) دارد. افرادي كه به توانايي خود در كنترل تهديدها اعتماد دارند، به الگوهاي فكري نگران كننده نمي­انديشند. اما افرادي با باورهاي ضعيف، در كنترل تهديد­ها به شدت مضطرب مي شوند. اين افراد به كمبودهايشان فكر مي­كنند و محيط خود را از بسياري جنبه­ها پر خطر مي­بينند، تهديدها را بزرگ جلوه مي­دهند و درباره آنچه به ندرت اتفاق مي افتد نگران مي­شوند؛ سرانجام، به تبع تفكرات ناكارآمد، به خود بدبين شده، سطح عملكردشان را تضعيف مي­كنند.
• فرايندهاي گزينشي: تاكنون بحث در مورد فرايندهاي فعال ساز كارآمدي بود؛ فرايندهايي كه افراد را قادر مي ساخت تا محيط­هاي م‍‍‍‍ؤثري بسازند. انسان در اصل، محصول محيط خود است. بنابراين، باورهاي خودكارآمدي باعث مي شود فرد بتواند زندگي­اش را با انتخاب فعاليت­ها و محيط شكل داده و آن را تحت تأثير قرار دهد. افراد از فعاليت و موقعيت­هايي كه فراتر از توانايي­شان است، اجتناب مي­كنند، اما بلافاصله فعاليت­هاي چالش انگيزي را به عهده مي گيرند و موقعيت­هايي را انتخاب مي­كنند كه از عهده آن برمي­آيند. با اين انتخاب­ها، افراد توانمندي­ها، علايق و روابط اجتماعي مختلفي ايجاد مي­كنند و روابط اجتماعي مختلفي ايجاد مي­كنند كه بر زندگي­شان تأثير مي­گذارد.

منبع

 زارعی،سمیه(1394)، ارائه مدل پیش بینی اشتیاق شغلی باتوجه به رهبری اصیل و سرمایه های روانشناختی دبیران تربیت بدنی شیراز،پایان نامه کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی ، دانشگاه پیام نور شیراز

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید