اهميت تسهيم دانش در سازمان

امروز ، توجه به نقش دانش موضوعي مهم واساسي در کسب مزيت رقابتي براي سازمان ها تبديل شده است.از اين رو توجه پژوهشگران به طور قابل توجهي به سوي مديريت اين دارايي با ارزش يعني دانش جلب شده است . براي حاکم سازي و استقرار مديريت دانش در سازمان ها به يک سري استراتژي هاي مهم و اساسي نياز است . مطالعات مختلف نشان داده است که فرآيند تسهيم دانش يکي از مهمترين استراتژي ها براي استقرار مديريت دانش در سازمان مي باشد .

تسهيم دانش مؤثر بين اعضاي سازمان منجر به کاهش هزينه ها در توليد دانش و تضمين بهترين روش هاي کاري در داخل سازمان شده و سازمان را قادر به حل مسائل و مشکلات خود مي نمايد . عليرغم اهميت فزاينده تسهيم دانش براي رقابتي بودن سازمان ها،عدم شناخت مناسب از موانع و تسهيل کننده هاي آن ، رسيدن به اهداف مديريت دانش توسط سازمان ها را که يکي از مهمترين آنها تسهيم دانش است ، مشکل مي نمايد .

اگرچه دانش براي هر سازماني به عنوان يک مزيت رقابتي به شمار مي رود ، اما در سال هاي اخير ، شعار دانش قدرت است به شعار تسهيم دانش قدرت است تغيير يافته است . از دلايل اهميت تسهيم دانش در سازمان ها اين است که تسهيم دانش موجب کاهش هزينه ها ، بهبود عملکرد ، بهبود ارائه خدمات به مشتريان ، کاهش زمان تأخير در تحويل کالاها به مشتريان ، کاهش زمان توسعه محصولات جديد ، و در نهايت کاهش هزينه مربوط به يافتن و دسترسي به انواع ارزشمند دانش در داخل سازمان مي گردد.

بدون تسهيم دانش اثربخش ، سازمان ها نخواهند توانست تا دانش ، مهارت و توانايي هاي کاري کارکنان خود را در جهت انجام کارهاي نوآورانه و پيچيده ، يگانه سازند . بنابراين چگونگي ارتقاء رفتار تسهيم دانش کارکنان به موضوعي اساسي و مهم در زمينه مديريت دانش تبديل شده است.تسهيم دانش کارکنان باعث خواهد شد تا سازمان در جهت نوآوري حرکت نمايد و از سازمان هاي رقيب خود نيز پيشي گيرد. از اين جهت پژوهشگران به اين نتيجه دريافته اند تا هم عواملي که باعث ارتقاء تسهيم دانش مي گردد و هم عواملي که از بروز تسهيم دانش در سازمان جلوگيري مي کند را شناسايي کنند.

تسهيم دانش فرآيندي کليدي به منظور انتقال دانش فردي به دانش سازماني است، بنابراين اگر افراد تمايلي به تسهيم آنچه که آنان مي دانند نداشته باشند در اين صورت پياده سازي مديريت دانش با چالش مواجه خواهد شد. از اين رو به اشتراک گذاري دانش در جهت پيامدهاي سازماني بسيار با اهميت خواهد بود. براي نمونه تسهيم دانش مي تواند افراد را قادر سازد تا به صورت مشترک دانش جديد ايجاد کرده که اين مهمتر از دانشي است که افراد به صورت فردي ايجاد مي کنند. از طرف ديگر تسهيم دانش هم چنين منجر به ايجاد قابليت حل مسئله در کارکنان مي گردد که عاملي اساسي در جهت افزايش قابليت حل مسئله در سطح سازماني خواهد بود.

منبع

رجایی آذرخوارانی،عباس(1391)، رابطه تسهيم دانش و قابليت جذب دانش با بهبود کيفيت علمي از ديدگاه اعضاي هيئت علمي  دانشگاه ها،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت اموزشی، دانشکده علوم تربيتي و روانشناسي اصفهان

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید