انواع تعارض

از دیدگاه های مختلف می توان تعارض را به انواع گوناگون طبقه بندی کرد .  از بعد نیروی انسانی تعارض را به سه دسته کلی :

•  تعارض فردی
•  تعارض گروهی
•  تعارض سازمانی طبقه بندی میکینم

تعارض فردی: معمولا به وضعیتی اطلاق میشود که فرد در درون خود دچار یک نوع کشمکش و تعارض میگردد که میتواند به هر دلیلی باشد . یکی از مثالهای آن تعارض نقش میباشد که حالتی است که فرد با مواجهه با دستورات متناقض و متعارض می شود همچون موقعیتی که پذیرش آن منجر به خدشه دار شدن روابط با دیگران می شود .

تعارض گروهی : تعارض گروهی را معمولا میتوان به دو شکل عمده طبقه بندی کرد .

الف ) تعارض بین اشخاص : عامل اصلی این نوع تعارض را میتوان بی توجهي به عقاید و مقررات دیگران دانست بطوري که شخص در این موقعیت تنها به عقاید خود صرفنظر از صحت یا سقم آن توجه داشته است که البته میتوان با ایجاد تعادلات منطقی در صدد رفع تعارض و ایجاد تعادل و همچنین تفاهم کامل بر آمد .

ب) تعارض بین اشخاص و گروه : عامل اصلی این نوع تعارض را میتوان همسو نبودن اهداف در بین شخص و گروه نامید بطوري که توقعات فرد از گروه در مقابل اعمالی که انجام میدهد با توقعاتی گروه در برابر فرد در انجام اعمال وی همخوانی نداشته است . این نوع تعارض ممکن است منشاء قانونی داشته باشد و گاهی نیز غیر قانونی و ناشی از نداشتن بینش صحیح در افراد گروه باشد .

تعارض سازمانی: تعارض سازمانی به سه دسته تقسیم شده است :

 الف ) تعارض بین اشخاص : این نوع تعارض همانند تعارض بین اشخاص در تعارض گروهی است با این تفاوت که تعارض در سطح وسیعتری در گروهها صورت پذیرفته و سازمان را تحت الشعاع قرار می دهد که متعاقب آن تعارض بین اشخاص در سطح کل سازمان را منجر میشود .

ب)تعارض بین گروهها : این نوع تعارض به دلیل عدم وضوح بین خط و مشی ها و اهداف هر گروه ، به تعاون و همکاری بین آنان مربوط می باشد که البته این نوع تعارض نیز میتواند دارای جنبه های مشروع و قانونی و جنبه های غیر منطقی و شخصی باشد .

 ج) تعارض بین گروهها و سازمان : این نوع تعارض معمولا در موقعیت های بحرانی و حساس در سازمان بوجود می آید که معمولا علت اصلی این نوع تعارض را تعصبات یک جانبه و بی توجهی مدیران سیاست گذار در سازمان به نیازهای رده های پایین تر دانسته اند .

تعارضات را میتوان از جنبه های دیگری نیز طبقه بندی کرد بطوریکه از بعد سلسله مراتب سازمانی تعارضات را میتوان به تعارضات افقی و عمودی و اجتماعی و در بعد عملکرد میتوان تعارضات عملكردي و غیر عملكردي طبقه بندی کرد :

الف ) تعارض افقی: بیشتر تعارضات سازمانی از نوع افقی است.تعارض افقی بین گروهها یا واحدهایی که اغلب در سلسله مراتب سازمانی در یک سطح قرار دارند ، روی می دهدمثلا بین صف  و ستاد امکان دارد بین واحد کنترل و کیفیت با واحد تولید مشاجره بوجود آیدزیرا الزامات کیفیتی راندمان تولید را پایین می آورد .

ب) تعارض عمومی: تعارض عمودی بین واحدهایی روی میدهد که در سطوح مختلف سلسله مراتب سازمانی قرار دارند . تعارض عمودی هنگامی به وجود می آید که مسائلی چون کنترل ، قدرت ، دستمزد و مزایا مطرح باشند . شایع تر ين شکل تعارض عمودی بین مدیریت و کارکنان بوجود می آید .

ج ) تعارض اجتماعی :عضویت در گروه و خصومت میان گروهی که بیرون از سازمان وجود دارند بر روابط سازمانی اثر می گذارد . تفاوت ها ی اعتقادی ، نژادی و سیاسی ممکن است سبب افزایش تعارض درون سازمان شود .

منبع

زارع زاده،میترا(1388)، مهارت مذاکره مدیران با میزان تعارض،پایان نامه کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی،دانشگاه آزاداسلامی گرمسار

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید