اعتباربخشي و تضمين کيفيت در آموزش عالي

يکي از دغدغه هاي اصلي نظام هاي آموزش عالي در اغلب کشورهاي جهان تضمين کيفيت برنامه ها و فرآورده هاي دانشگاهي است . هرچند ايالات متحده آمريکا کوشش هاي مربوط به انديشيدن و ساختارسازي براي ارزيابي و ارتقاء کيفيت آموزش عالي را يک دهه قبل از آغاز قرن بيستم شروع کرده است ، اما ساير کشورها فقط نزديک به دو دهه است که به اين چالش توجه کرده اند . بنابراين يکي از مهمترين عوامل موفقيت در تضمين کيفيت آموزش عالي ، ايجاد ساختار سازماني مناسب براي ارزيابي و بهبود کيفيت آموزش عالي بوده است.

تضمين کيفيت ، کليه اقدامات برنامه ريزي شده و نظام مندي را شامل مي شود که براي حصول اطمينان از تحقق الزامات کيفيت عناصر نظام آموزشي و از جمله محصول يا خدمت صورت مي گيرد ، به عبارتي ديگر تضمين کيفيت در آموزش عالي مجموعه اي از رويکردهاي طراحي شده مديريت و سنجش به منظور مقايسه عملکرد با اهداف و تضمين دستيابي به برون دادهاي مورد نظر و بهبود مستمر کيفيت است .

ارزيابي آموزشي به دنبال شناخت و درک عملکرد آموزشي و هدايت فعاليت ها براي ارتقاء بهره وري و بهبود کيفيت مي باشد.ارزيابي کيفيت از نظر مفهومي به مجموعه اي از سازو کارهاي مديريتي ، نهادي و رويه هاي منظم به منظور حفظ و بهبود کيفيت و پاسخگويي به ذينفعان ابلاغ مي گردد .به بيان ديگر ارزيابي کيفيت عبارت است از مديريت نظام مند روش ها و رويه هاي ارزيابي براي حصول به کيفيت درون دادها ، فرآيندها و برون دادها و به طور کلي بهبود کيفيت برنامه يا مؤسسه است . در هر نظام آموزشي وجود يک رهيافت منظم و قدرتمند براي ارزيابي ، بهبود و اصلاح آن اهميت دارد . الگوها ي ارزيابي کيفيت که در دو دهه اخير مورد توجه نظام هاي آموزش عالي جهان قرار گرفته اند ، همگي در راستاي تحقق اين هدف بوده اند.

الگوهاي زيادي جهت ارزيابي کيفيت در آموزش عالي وجود دارد که از ميان آنها الگوي اعتباربخشي در آموزش عالي کاربرد وسيع تري داشته است . در سال هاي اخير ، بحث هاي بسياري در مورد مفهوم اعتباربخشي در دانشگاه ها در کشور در جريان بوده است .

اعتباربخشي در آموزش عالي که از دهه آغازين قرن بيستم به منظور قضاوت درباره سازمان هاي آموزشي مورد استفاده قرار گرفته است ، با سابقه ترين الگوي ارزشيابي است . انجمن نورث- سنترال,دانشگاه هاي شمال مرکزي آمريکا از جمله پيشگامان استفاده ازاين نوع الگودرآموزش عالي بوده است . اعتباربخشي در آموزش عالي فرآيندي است که طي آن برنامه يا سازمان ارزشيابي شده مورد نظر ابتدا از طريق ارزيابي دورني درباره وضعيت موجود خود در مقايسه با هدف هاي بيان شده قضاوت مي کند . اين قضاوت به وسيله اعضاي برنامه به عمل مي آيد . هدف اين ارزيابي آن است که اعضا را نسبت به بهبودوضعيت برنامه ترغيب کندپس ازتدوين گزارش دروني، بايد بوسيله هيئت همگنان به ارزيابي بروني ورتبه بندي پرداخت .

با توجه بمطالب ذکر شده در فوق مي توان گفت که اعتباربخشي در آموزش عالي ارتباط تنگاتنگي با مفهوم کيفيت دارد . بطوري که دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالي مي توانند با انجام فرآيند اعتباربخشي به ارزيابي کيفيت خود پرداخته و از اين طريق تضمين کيفيت آموزش عالي محقق شود .

منبع

رجایی آذرخوارانی،عباس(1391)، رابطه تسهيم دانش و قابليت جذب دانش با بهبود کيفيت علمي از ديدگاه اعضاي هيئت علمي  دانشگاه ها،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت اموزشی، دانشکده علوم تربيتي و روانشناسي اصفهان

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید