ارزشیابی توصیفی چه آثاری در پی دارد؟

تغییرات ناشی از اجرای طرح ارزشیابی توصیفی شامل مواردزیر است:

بهبود یادگیری:هانر، در خصوص اهمیت فرایند ارزشیابی و تاثیر بر یادگیری و رفتار دانش آموز معتقد است که بهبود و یادگیری دانش آموز مستلزم بهبود نظام سنجش است.

با کاربرد الگوی ارزشیابی ، فرایند یاددهی- یادگیری بهبود می یابد. یعنی ماهیت درمانی دارد. زیرا توجه به فرایند ، از یک نظر به معنی حذف موانع یادگیری است. با حذف موانع نتیج مورد انتظار آموزشی، بهتر محقق می شود. روش ها و فنون این نوع ارزشیابی به دانش آموز کمک می کند تا عمیق تر وبیشتر درگیر مباحث درسی شوند، به همین سبب انتظار می رود در مجموع ، یادگیری بهتر در کلاس درس صورت پذیرد و ضعف های عملکرد دانش آموز در فرایند ارزشیابی بهبود یابد.

ایجاد نگرش مطلوب نسبت به مدرسه:دانش آموزان نگرش مطلوبی نسبت به یادگیری پیدا می کنند و از آن لذت می برند، زیرا فضای خالی از استرس و اضطراب ، رابطه انسانی قوی بین معلم و شاگرد ایجاد   می کند و دانش آموزان نسبت به یادگیری و به  دنبال آن ، اجزاء و عناصر دیگر محیط آموزشی نگرش مثبتی پیدا می کنند.

افزایش بهداشت روانی کلاس:شخص سالم را میتوان گفت بهره مند ازسلامت روان.سلامت روانی مانندسلامت جسم موضوعی نسبی است.

هر فردی اهداف و ایده آل هایی را در زندگی پیش می گیرد و ممکن است به همه خواسته هایش نرسد و در نتیجه ی این ناکامی های مختلف و متعدد ممکن است قدری از سلامت روان فاصله بگیرد. اما با تعامل جوئی وبهبود عملکرد و قضاوت خود نسبت به موضوعات می تواند وارد مدار مثبت سلامت روان گردد.برای هر کسی که تحصیلات و آموزش های رسمی را گذرانده است اضطراب امتحان تجربه ای آشکار است. در نظام ارزشیابی که عمدتا به هدف گزینش و ارتقا دانش آموز صورت می گیرد امتحان به ویژه به شکل پایانی آن حساسیت زیادی داشته ،درعمل اضطراب آور است. بی تردید با تغییر الگوی ارزشیابی  و کاهش ارزش و اعتبار آزمون های پایانی ، این ترس کم می شود و کودکان نه برای موفقیت در امتحان و پاسخ گوئی به پرسش معلم، بلکه برای یادگیری تلاش می کنند. با ایجاد جو دوستی در کلاس درس ، رقابت جوئی شدید و زیان آور نیز از صحنه محو می شود.

کاهش رفتار های غیر ارزشی:اثر دیگراین الگوی ارزشیابی در کلاس این است که رفتار های غیر ارزشی مانند تقلب به شدت کاهش یابد.

 ارزشیابی توصیفی تلاش می نماید تا فضائی ایجاد کند که دانش آموز خطا و اشتباه را لازمه پیشرفت و رشد بدان. در این فضا یادگیری محور قرار میگیرد و دانش آموزان از همدیگر می پرسند که: چه یاد گرفته ای؟

نه اینکه  چند گرفته ای؟ والدین بجای کنترل نمره های فرزندان ازآنها می پرسند: امروزچه چیزی درمدرسه یاد گرفته ای؟ دانش آموز بدون ترس واضطراب آن چه را یاد گرفته برای پدرومادرش توضیح می دهد.

افزایش اعتماد به نفس:وقتی دانش آموز از معیار ها و ملاک های عملکرد صحیح در مورد انتظار آموزشی آگاهی داشته باشد می تواند اثر خودش را بررسی و ارزشیابی نماید. این کار باعث می شود کودک، احساس استقلال و اعتماد به نفس پیدا کند و همچنین بیان قوت ها و موفقیت های دانش آموزان در حین فعالیت های یادگیری توسط معلم ، به افزایش اعتماد به نفس دانش آموز منجر می شود.

افزایش مشارکت در یادگیری:علاقه دانش آموزان به یادگیری و نگرش مثبت به مدرسه ، مشارکت دانش آموزان در فرایند یادگیری را افزایش  می دهد. این کودکان فعالانه در امر یادگیری درگیرمی شوند. یکی از نشانه های این درگیری فعال یا یادگیری فعال ، در نحوه پرسش آنها است.

رشد مهارت خود اصلاحی و خود تنظیمی:دانش آموزان توانائی اصلاح و بهبود فرایند یادگیری خود را کسب می نمایند. دانش آموزی که انگیزه برای آگاهی از وضعیت یادگیری خود دارد با آگاهی از ضعف و قوت هایش ، با کمک معلم یاد می گیرد که نحوه یادگیری خود را بهتر و موثرتر به پیش ببرد و در واقع فرایند یادگیری خود را مدیریت نماید.

رشد مهارت نقد خود: در این روش دانش آموز توانائی و مهارت ” نقد خود” را کسب  می نماید. مهارتی که شرط ضروری حرکت پیش رونده و تعالی بخش فردی است. تحقیقات نشان می دهد هر گاه روش خود سنجی با ارزشیابی معلم همراه شود یعنی معلم به روش فرایندی بازخوردهای مناسب بدانش آموز بدهدعملکرد دانش آموز بهبود می یابد.

منبع

فلاح باسخاوت،سمیه السادات(1391)، ارزشیابی دوره های ضمن خدمت معلمان مشمول ارزشیابی توصیفی، پایان نامه کارشناسی ارشد،رشته سنجش واندازه گیری،دانشگاه روانشناسی وعلوم تربیتی علامه طباطبایی

ازفروشگاه بوبوک دیدن نمایید