اختلال شخصیت وابسته

افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته هم برای تصمیم­گیری­های عادی و هم برای تصمیمات مهم به دیگران متکی هستند و این باعث می­شود یک ترس غیرمنطقی از ترک شدن و تنها گذاشته شدن در  آن­ها به وجود آید. حتی وقتی عقیده خودشان با عقیده دیگران تفاوت دارد، گاهی حرف دیگران را قبول می­کنند صرفاً برای اینکه طرف مقابل آن­ها را طرد نکند. تمایل آن­ها به ایجاد و حفظ روابط میان­فردی مبتنی بر حمایت و ساپورت ممکن است باعث شود خصوصیات رفتاری دیگری نیز در آن­ها به وجود آید، از جمله اطلاعات و حرف گوش کنی، خجالتی و ترسو بودن و انفعال. افراد مبتلا به این اختلال شبیه به افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی هستند؛ زیرا آن­ها نیز احساس عدم کفایت می­کنند، نسبت به هر گونه انتقاد حساس هستند و به دلگرمی گرفتن نیاز دارند. تفاوت آن­ها در این است که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی برای پاسخ دادن به این احساسات و نیازها از طریق اجتناب کردن از روابط میان­فردی و روابط اجتماعی اقدام می­کنند، در حالیکه افراد متبلا به اختلال شخصیت وابسته با چسبیدن به روابط  میان­فردی سعی می­کنند آن­ها را برطرف کنند.

معیارهای DSM-5 برای اختلال شخصیت وابسته

فرد نیاز مفرط به فراگیر دارد که دیگران به او رسیدگی کنند و این نیاز باعث می­شود رفتار مطیعانه و چسبنده در پیش گیرد و از جدا شدن بترسد. این نیاز قبل از اوایل بزرگسالی شروع شده است و در شرایط و موقعیت­های مختلف حضور دارد و این حالت را پنج مورد  یا بیشتر از موارد زیر نشان  می­دهند:

  •  در تصمیم­گیری­های روزمره به توصیه و دلگرمی دیگران به شدت نیاز دارد.
  •  به دیگران نیاز دارد تا مسئولیت اکثر زمینه­های زندگی او را بر عهده بگیرند.
  •  نمی­تواند مخالفت خود با دیگران را اعلام کند؛ زیرا می­ترسد حمایت یا تأیید آن­ها را از دست بدهد.
  •  نمی­تواند برای انجام دادن پروژه­ها پیشقدم شود یا به تنهایی نمی­تواند کاری را انجام دهد ،به علت عدم اعتماد به نفس در قضاوت و تصمیم­گیری درست یا توانایی­های خود نه به علت بی­انگیزگی یا فقدان انرژی.
  •  برای به دست آوردن حمایت و ساپورت دیگران دست به تقریباً هر کاری می­زند تا جایی که برای انجام دادن کارهای ناخوشایند نیز داوطلب می­شود.
  •  وقتی تنها می­شود احساس معذب بودن یا درماندگی می­کند؛ زیرا به شدت و به طور اغراق­آمیز می­ترسد که نتواند از عهده مراقبت از خودش برآید.
  •  وقتی رابطه صمیمی و نزدیکش با یک نفر قطع می­شود با سرعت به دنبال ایجاد رابطه با یک نفر دیگر می­گردد تا منبعی برای حمایت و ساپورت داشته باشد.
  •  به طرز غیرمنطقی و غیرواقع­بینانه می­ترسد تنها بماند و مجبور شود به تنهایی از خودش مراقبت به عمل آورد.

منبع

زاهدی عراقی،فریبا(1394)، روایی تشخیصی فرم بازسازی شده پرسشنامه شخصیتی چندوجهی،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشکاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0