« بیشتر تلاش می کنیم تا با ما مطمئن پژوهش کنید. »اختلال روانی مزمن
شامل گروهی از بیماری‌ها هستند که :
- اولاً مزمن هستند زیرا در طول زمان پایدار با مراجعه هستند.
- ثانیاً روانی هستند زیرا مغز، عواطف و احساسات و رفتار را تحت تاثیر قرار می‌دهند و در نهایت توانایی فرد را برای انجام وظایف اساسی اجتماعی، فردی یا شغلی کم می‌کنند.
آنها بیماری هستند زیرا همانند سایر بیماری‌ها توسط اختلالات جسمانی، عدم تعادل شیمیایی، مشکلات نورولوژیکال و یا اختلالات روانی-اجتماعی ایجاد می‌شوند. بیماری مزمن روانی شامل عقب ماندگی ذهنی، اعتیاد و یا استرس نمی باشد، اما بیماری‌های بیوشیمیایی مغز را که علت ژنتیک دارند، شامل می‌شوند. این بیماری‌ها مشکلاتی را ایجاد می‌کنند تخمین زده می‌شود که از هر چهار خانواده، یک خانواده بیمار روانی دارند. این بدان معناست که بطور متوسط از هر 100 خانوار 25 تای آنها حضور بیمار روانی را در خانۀ خود تجربه می‌کنند. تشخیص اسکیزوفرنیا، سالیانه بطور متوسط تقریبا به صد هزار نفر تعلق می‌گیرد. سه چهارم افراد اسکیزوفرنیک در سن 25-16 سالگی مبتلا می‌شوند. تمایل به درمان مبتنی بر جامعۀ بیماران مزمن روانی نیازمند برنامه‌هایی برای این بیماران است تا بتوان اعتماد به نفس و مهارت‌های زندگی مستقلانه را به آنها آموخت.
اختلال اسکیزوفرنیا
بیماری مزمن و ناتوان کننده ای است که تقریباً یک درصد کل جمعیت را تشکیل می‌دهد معمولاً قبل از 25 سالگی شروع می‌شود، در تمام عمر ادامه می‌یابد و تمام طبقات اجتماعی را در بر می‌گیرد. هم بیماران و هم خانواده‌ها و مراقبین آنها از مراقبت ناکافی و طرد اجتماعی آنها در رنج و عذاب هستد. اگرچه این بیماری به صورت بیماری واحدی در نظر گرفته می‌شود. ولی شامل گروهی از اختلالات با ایتولوژی متفاوت می‌باشد و شامل بیمارانی است که تظاهرات کلینیکی، پاسخ به درمان و سیر بیماری متفاوتی دارند .امیل کرپلین اصطلاح demence precoce مورل را به dementia precox ترجمه کرد که شامل روند شناختی ؛ دمانس با شروع زودرس (precox) بیماری می‌باشد. او گفت چنین بیمارانی سیر طولانی مدت رو به اضمحلالی دارند و علایم شایع آنها هذیان‌ها و توهمات است.بلوبر،اصطلاح اسکیزوفرنیا راجایگزین dementia precox کردوازان به بعداین اصطلاح مقبولیت جهانی یافت.
اپیدمیولوژی
شیوع مادام العمر آن یک درصد است. شیوع آن در مردان و زنان برابر است اما سن شیوع بیماری بر اساس جنسیت متفاوت است. در مردان زودتر از زنان شروع می‌شود. سن شروع در مردان 25-15 و برای زنان 35-25 سالگی است. بنابراین 90 درصد از بیماران اسکیزوفرنیک سن بین 55-15 سال دارند .
عوامل اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی
اسکیزوفرنیا در تمام فرهنگ‌ها و گروهای اجتماعی – اقتصادی وجود دارد. شیوع بالاتر اسکیزوفرنیا در طبقات اجتماعی , اقتصادی پایین با فرضیات رانش رو به پایین و علیت اجتماعی توضیح داده شده است.به نظر می‌رسد علل ژنتیک، محیط اولیه، نوروبیولوژی، و فرایندهای روانی و اجتماعی از عوامل مهم مؤثر باشند؛ به نظر می‌رسد برخی از مواد مخدر تفریحی و داروها باعث ایجاد یا بدتر شدن علایم می‌شوند. پژوهش حاضر بر روی نقش نوروبیولوژی متمرکز شده است، اگر چه هیچ علت ارگانیک مجزایی یافت نشد. ترکیب بسیار محتمل علائم بحث‌هایی را در مورد اینکه آیا تشخیص نشان دهنده یک اختلال واحد است یا تعدادی از سندرم‌های گسسته، بر انگیخته شده است. با وجود اینکه ریشه لغت در یونانی گسستن ذهن است، اسکیزوفرنی به معنی ذهن گسیخته نیست و همانند اختلال شخصیت تجزیه ای نمی‌باشد- که به عنوان اختلال شخصیت چندگانه یا هویت پریشی نیز شناخته می‌شود – شرایطی که اغلب در ادراک عمومی با آن اشتباه گرفته می‌شود.
نقطه اتکای درمان، داروهای آنتی سایکوتیک یا ضد جنون است، که عمدتاً فعالیت انتقال دهندۀ دوپامین و گاهی اوقات سروتونین را سرکوب می‌کنند. روان درمانی و توان بخشی حرفه‌ای و اجتماعی نیز در درمان مهم هستند. در موارد جدی تر – که امکان ایجاد خطر برای شخص بیمار و دیگران وجود دارد – ممکن است به بستری اجباری نیاز باشد، اگر چه ماندن در بیمارستان در حال حاضر کوتاه تر و کمتر از آن چیزی است که زمانی مرسوم بود.اختلال عمدتاً ادراک را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما معمولاً به مشکلات مزمن در رفتار و احساسات نیز می‌انجامد. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در معرض شرایط اضافی (همراه بیماری) هستند، از جمله افسردگی اساسی و اضطراب؛ احتمال مصرف مواد مخدر در طول زندگی تقریباً ۵۰ درصد است. مشکلات اجتماعی از قبیل بیکاری طولانی مدت، فقر و بی خانمانی، شایع هستند. امید به زندگی متوسط افراد مبتلا به این اختلال به دلیل افزایش مشکلات سلامت جسمی و نرخ خودکشی بالاتر ۱۲ تا ۱۵ سال کمتر از کسانی که مبتلا به آن نیستند.
علائم
فرد اسکیزوفرن ممکن است دچار توهم‌هایی شود که اغلب به صورت شنیدن گزارش شده است، خیالات اغلب عجیب و غریب یا سرکوب گرانه در طبیعت و آشفتگی فکری و کلامی می‌باشند. مورد دوم ممکن است از از دست دادن قطار اندیشه، تا جملات با اتصال نامنظم در معنی، تا تناقض شناخته شده به عنوان آشفته گویی در موارد حاد متغیر باشد. گوشه گیری اجتماعی، نامرتبی لباس و بهداشت، و از دست دادن انگیزه و قضاوت تماماً موارد عادی موجود در اسکیزوفرنی می‌باشند. اغلب الگوی قابل مشاهده‌ای از مشکل عاطفی وجود دارد، برای مثال عدم پاسخگویی به محرکات. اختلال در شناخت اجتماعی با اسکیزوفرنی مرتبط است، همچنین علائم پارانویا؛ انزوای اجتماعی به طور معمول اتفاق می‌افتد. همچنین معمولاً مشکلات در کار و حافظۀ بلند مدت، توجه، عملکردهای اجرایی، و سرعت پردازش رخ می‌دهد. در یک زیرگروه غیر معمول، فرد ممکن است تا حد زیادی ساکت باشد، در وضعیت‌های حرکتی عجیب و غریب، یا در جلوه‌های بی موردی از اضطراب قرار بگیرد، که همه اینها نشانه‌هایی از جنون جوانی می‌باشند.
اواخر نوجوانی و اوایل دوران بلوغ، دوره‌های اوج شروع بیماری اسکیزوفرنی می‌باشند، که سال‌های بحرانی توسعه اجتماعی و حرفه‌ای یک نوجوان است. در ۴۰٪ از مردان و ۲۳٪ از زنان مبتلا به اسکیزوفرنی، این مهم قبل از سن ۱۹ سالگی خود را نمایان می‌کند. برای به حداقل رساندن گستردگی اختلال مرتبط با اسکیزوفرنی، به تازگی کار بسیاری برای شناسایی و درمان مرحله علائم اولیه بیماری به انجام رسیده است، که تا ۳۰ ماه قبل از شروع علائم قابل تشخیص است. کسانی که بیماری اسکیزوفرنی آنها در حال پیشرفت است ممکن است علائم گذرا یا خود محدودگری روانی و علائم نامعین کناره گیری از اجتماع، تحریک پذیری، بیقراری، و عدم مهارت حرکتی را در طول مرحله ابتدایی بیماری تجربه کنند.
منبع
عباسلو،طاهره(1394)، اثربخشی راهبردهای مقابله ای برفشار روانی در مراقبین بیماران اسکیزوفرنی و دو قطبی،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی،دانشگاه آزاداسلامی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید