اختلال اضطراب منتشر

ویژگی های تشخیصی اختلال اضطراب منتشر برمبنای ملاک های تشخیصی DSM-5

ویژگی ضروری اختلال اضطراب فراگیر اضطراب و نگرانی شدید، انتظار نگرانی. درباره تعدادی از حوادث و فعالیت ها، می باشد. شدت، مدت، و فراوانی اضطراب و نگرانی بدون تناسب با اثر محتمل حادثه مورد انتظار می باشد. افراد کنترل نگرانی یا متوقف کردن افکار مزاحم را برای انجام امور، دشوار می یابند. افراد با اختلال اضطراب فراگیر اغلب درباره فعالیت های روزمره زندگی خود از قبیل مسئولیت های احتمالی شغلی، سلامت و مسایل مالی، سلامت سایر اعضای خانواده، بدشانسی های فرزندانشان، و سایر مسایل جزیی، نگران هستند. کودکان با اختلال اضطراب فراگیر اغلب درباره شایستگی ها یا کیفیت عملکردی خود به شدت نگران هستند. در طول دوره اختلال ممکن است تمرکز نگرانی از یک مساله به دیگری منتقل شود.

چندین ویژگی اختلال اضطراب فراگیر را از اضطراب غیر آسیب شناختی متمایز می کند. اول، نگرانی های مرتبط با اختلال اضطراب فراگیر معمولا به شدت برای عملکرد اجتماعی روانی مزاحمت ایجاد می کند در حالی که نگرانی های زندگی روزمره شدید نیست و قابل مدیریت می باشد. دوم، نگرانی ها مرتبط با اختلال اضطراب فراگیر، نافذتر، مشخص تر و آشفته کننده تر می باشد، و دوره طولانی تری دارد. نگرانی فرد درباره گستره وسیعی از جریانات زندگی از جمله: مسایل مالی، امنیت فرزندان، عملکرد شغلی، او را بیشتر برای کسب علایم اختلال اضطراب فراگیر مستعد می سازد. سوم، نگرانی های روزمره کمتر با علایم جسمانی همراه می شود از جمله: بی قراری، احساس برانگیختگی. افراد با اختلال اضطراب فراگیر یک پریشانی ذهنی را گزارش می کنند که معلول نگرانی مداوم آنها است،با اختلال درعملکرد اجتماعی، شغلی و دیگر حوزه های مهم مرتبط می باشد.

اضطراب و نگرانی حداقل با سه علامت از علایم ذیل همراه است: بی قراری، احساس برانگیختگی، زود خسته شدن، تمرکز مشکل یا احساس خالی بودن ذهن، کج خلقی، تنش عضلانی، اختلال در خواب، همچنین تنها یکی از این علایم برای تشخیص اختلال در کودکان نیاز است.

جدول ملاک های تشخیصی DSM-5 برای اختلال اضطراب منتشر

الف) اضطراب و نگرانی شدید( انتظار نگرانی)، که اغلب روزها طی حداقل 6 ماه، درباره حوادث یا فعالیت ها(از جمله کار، مدرسه یا عملکرد) اتفاق بیفتد.

ب) کنترل نگرانی برای افراد سخت و دشوار است.

ج) اضطراب و نگرانی مرتبط با سه( یا بیشتر) از 6 علامت ذیل باشد(حداقل برخی از علایم، نه در 6 ماه گذشته، بلکه بیشتر روزها وجود داشته باشند):

توجه: در کودکان فقط یک مورد در کودکان مورد نیاز می باشد.

1. بی قراری یا احساس برانگیخته بودن

2. زود خسته شدن

3. به سختی تمرکز کردن یا احساس خالی شدن ذهن

4. کج خلقی و تحریک پذیری

5. تنش عضلانی

6. اختلال در خواب (مشکلات در شروع یا ادامه خواب، یا بی قراری، خواب غیر تسکین دهنده)

د) اضطراب، نگرانی، و یا علایم جسمانی از نظر بالینی به طور معنادار موجب آشفتگی و اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا دیگر حوزه های مهم، می شود.

ه) اختلال مرتبط با اثرات فیزیولوژیکی مواد(از جمله سوء مصرف دارو و مواد مخدر) یا دیگر شرایط پزشکی(از جمله پرکاری تیرویید) نباشد.

و) سایر اختلال های روانی(از جمله اضطراب و نگرانی درباره داشتن حمله های وحشت زدگی در اختلال وحشت زدگی، ارزیابی منفی در اختلال اضطراب اجتماعی، آلودگی یا دیگر وسواس ها در اختلال وسواسی-جبری، جدایی از تصویر دلبستگی در اختلال اضطراب جدایی، یادآوری حوادث آسیب زا در اختلال علایم جسمانی، دریافت نقص در بدن در اختلال بدشکلی بدن، داشتن بیماری جدی در اختلال اضطراب بیماری، عقاید با محتوای هذیانی در اسکیزوفرنیا یا اختلال هذیانی) توضیح بهتری برای این اختلال نباشد.

همه گیری اختلال اضطراب منتشر

اطلاعات اخیر از این زمینه یابی ملی همبودی، نشان داده است که همه گیری طول عمر اختلال اضطراب منتشر بر مبنای معیارهای DSM-4، 5.7% و همه گیری 12 ماهه این اختلال 3.1% بوده است. میزان این همه گیری تمام عمر نشان داد که 8.3% از جمعیت ایالات متحده می توان انتظار داشت که اختلال اضطراب منتشر را قبل از 75 سالگی تجربه کنند. همه گیری 12 ماهه اختلال اضطراب فراگیر در میان جمعیت عمومی ایالات متحده 0.9% در بین نوجوانان و 2.9% در بین بزرگسالان بوده است. همه گیری 12 ماهه این اختلال در سایر کشورها بین 0.4% تا 3.6% بوده است. زنان دو برابر مردان احتمال دارد که اختلال اضطراب فراگیر را تجربه کنند. همه گیری اوج تشخیص در سالهای میانه زندگی می باشد و در سالهای بعدی زندگی کاهش پیدا می کند. اختلال اضطراب منتشر یکی از شایع ترین اختلال های اضطرابی در خدمات سرپایی پزشکی، با میزان همه گیری حدود8% بین مراجعان خدمات سرپایی؛ می باشد. افراد با اختلال اضطراب منتشر در عملکرد و کیفیت زندگی خود اختلال های چشمگیر دارند. افراد از نژاد اروپایی نسبت به نژادهای غیر اروپایی از جمله: آسیایی ها، آفریقایی ها، بومی های آمریکا، و اقیانوسیه, تمایل بیشتری به تجربه اختلال اضطراب فراگیر را دارند. به علاوه، افراد از کشورهای توسعه یافته نسبت به کشورهای توسعه نیافته در طول زندگی شان بیشتر علایمی را تجربه می کنند که مربوط به ملاک های اختلال اضطراب فراگیر می باشد.

مسایل تشخیصی مربوط به فرهنگ

تنوع فرهنگی قابل توجهی در بروز اختلال اضطراب فراگیر وجود دارد. برای مثال، در برخی فرهنگ ها، علایم جسمانی شکل غالب بیان اختلال می باشد، در حالی که در برخی دیگر از فرهنگ ها علایم شناختی غالب می باشد. این تفاوت معمولا بیشتر در بروز اولیه اختلال مشهود می باشد و در طول زمان سایر علایم ظاهر می شود.هیچ گونه شواهدی مبنی بر اینکه کدام گرایش از نگرانی شدید مربوط به فرهنگ می باشد، با این وجود، موضوع های نگرانی ممکن است ویژه فرهنگ باشد. بسیار مهم است که هنگام ارزیابی نگرانی ها، بافت اجتماعی فرهنگی در نظر گرفته شود.

پیامد های عملکردی اختلال اضطراب منتشر

افراد دارای این اختلال ابتدا به دنبال درمان نه برای نگرانی و اضطراب؛ بلکه برای اشکال در خواب، تنش های عضلانی، بی قراری، خستگی و پریشانی، هستند. این نقص های شناختی اولیه، به همراه جلوه های ثانویه جسمانی اضطراب، به توانایی فرد برای کار کردن، ارتباط، گذراندن اوقات فراغت، آسیب می رساند. اختلال اضطراب منتشر خطر بروز دوره های بعدی افسردگی، خود درمانی به وسیله الکل، شکایت های جسمانی را افزایش می دهد. افراد دارای اختلال اضطراب منتشر، غالبا یک دیدگاه تحریف شده نسبت به خطرات و تهدیدها دارند. نگرانی شدید به ظرفیت افراد برای انجام سریع و با کفایت امور چه در خانه یا در محل کار آسیب می رساند. نگرانی انرژی و زمان می گیرد. مهم تر اینکه، نگرانی شدید به توانایی افراد برای تشویق اعتماد به نفس در کودکانشان آسیب می رساند. اختلال اضطراب فراگیر با ناتوانی و آشفتگی مرتبط است که مستقل از اختلال های همبود است، و بسیاری از بزرگسلان غیر بستری با این اختلال به طور جدی ناتوان هستند.

منبع

قلندری،فاطمه(1393)، بررسی شیوع اختلال های اضطرابی و عوامل جمعیت شناختی مرتبط با آن،پایان نامه کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی،دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی سمنان

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید