اثرات اختلالات رفتاری
الف. هوش و پیشرفت تحصیلی
با توجه به نتایجی كه از تحقیقات(اجرای تستهای استاندارد) به دست آمده، اغلب كودكان مبتلا به اختلال رفتاری در مدارس، به لحاظ تحصیلی عقبمانده بوده و تقریبا یكسال عقبتر از سطح پیشرفت مورد انتظار قرار دارند. آنان به تناسب سن عقلی خود در مدرسه تلاش نمیكنند و خیلی بهندرت میتوان در بین آنان كودكی را یافت كه از نظر تحصیلی پیشرفته باشد. تعداد زیادی از آنها كه دچار اختلال شدید و عمیق هستند حتی فاقد مهارتهایی نظیر خواندن و حساب میباشند و در میان آنهایی هم كه در ظاهر در خواندن و حساب توانا هستند، تعداد كمی قادرند از این مهارتها در حل مسائل روزمره استفاده نمایند.
ب. خصوصیات و سازش اجتماعی
این كودكان به دو گروه برونگرا و درونگرا تقسیم میشوند. اختلالهای رفتاری برونگرایانه با خصوصیات پرخاشگری و تهاجم و رفتارهای درونگرایانه با صفات اضطرابی و گوشهگیرانه مشخص میشوند. این كودكان در برقراری روابط اجتماعی و عاطفی دوستانه با همسالان دچار مشكل جدی هستند. دسته درونگرا رابطهای با دیگران برقرار نمیكنند و دسته برونگرا به علت خشم و عصبانیت و پرخاشگری دوستان را مورد بیاحترامی، كتك زدن و … قرار میدهند و آنها هم از برقراری روابط سالم اجتماعی محرومند. علاوه بر این برخی از این كودكان مهارتهای لازم برای كنترل و محدود كردن رفتارهایشان را ندارند و در نوجوانی ناتوانی آنها در كنترل رفتار به تعارضهای جدی منجر میشود.
برخی از آنها با قوانین اجتماعی دچار مشكل میشوند و احتمال نقض قوانین در آنان افزایش مییابد و زمینه را برای فعالیتهای غیرقانونی فراهم میكنند . ما كودكی را كه عقبمانده ذهنی و یا دچار فلج مغزی است سرزنش نمیكنیم، اما تعداد زیادی از مردم تصور میكنند كودكان بدرفتار قادر به كنترل رفتار خود میباشند و اگر بخواهند میتوانند آن را متوقف سازند. این تصور كه این كودكان مسئول رفتار خود میباشند، در ارتباط متقابل بین آنها و اطرافیانشان نظیر خانواده، همكلاسان و حتی معلمانشان تاثیر نامطلوبی بر جای خواهد گذاشت.
ج. رشد زبان
كودكان مبتلا به آشفتگی یا اختلال رفتاری ممكن است دارای اشكال خفیف تاخیر و مشكل زبانی باشند. برخی از آنها بهندرت میتوانند حول موضوع اصلی صحبت كنند و مشكلاتی در استفاده از زبان به شكل مناسب بهگونهای كه به موقعیت و مكالمه معنی بدهد، دارند. برخی كودكان آشفته شدید به هیچ عنوان حرف نمیزنند و به نظر نمیرسد كه زبان را بفهمند. برخی نشانههای پژواكگویی از خود بروز میدهند. یعنی هر آنچه را میشنوند تكرار میكنند و چیز دیگری نمیگویند. گفتن سخنان بیمعنا در بین آنان بسیار رایج است و مدام سوالات یا جملات را تكرار میكنند.
منبع
حاکمی،نازنین(1394)، رابطه طلاق عاطفی والدین با اختلال های رفتاری-هیجانی دختران،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،دانشگاه آزاداسلامی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید