ابعاد مسئول در قبال شکلگیری مقاصد کارآفرینی کدامند؟
شناخت عوامل مربوط به قصد کارآفرینی میتواند به ما این امکان را بدهد که راههای کاهش شکاف بین تمایل و عملکرد فرد را افزایش دهیم. قصد کارآفرینی با تمایل کارآفرینی تفاوت دارد. تمایل کارآفرینی، میزان کشش یک فرد به مالکیت یک کسبوکار است، که میتواند منجر به قصد کارآفرینی بشود یا نشود. میتوان اینگونه فرض کرد که ارتقاء سطح تمایل کارآفرینی به ارتقاء سطح قصد کارآفرینی کمک میکند. برای درک چگونگی ارتباط عوامل با قصد کارآفرینی، میبایست اجزای مختلف قصد شناخته شوند.تحقیقات موجود، بسیاری از عوامل را بهعنوان شکلگیری قصد کارآفرینی میپذیرند. محققان آنها را در دو گروه بزرگ، که مربوط به حوزههای زمینهای و فردی هستند، طبقه بندی میکنند.گروه اول شامل جمعیت، صفات شخصی، ویژگیهای روانشناختی، مهارتهای فردی و دانش اولیه، شبکه فردی و روابط اجتماعی است. گروه دوم حمایت محیطی، اثرات محیطی و عوامل سازمانی را دربرمیگیرد.تحقیقات انجام شده، حوزههای فردی (مانند: شخصیت، انگیزه و تجربههای قبلی) و متغیرهای زمینهای (مانند: زمینههای اجتماعی، بازارها و اقتصاد) را بهعنوان دو بعد مسئول در قبال شکلگیری مقاصد کارآفرینی مشخص میکنند.
حوزه فردی (جمعیت دموگرافیک): پس از اولین مقالهی رابرتزدرباره ویژگیهای فردی کارآفرینان پیشرفته، چندین مقاله، به منظور شناسایی عوامل مسئول در قبال شکلگیری قصد کارآفرینی، جمعیت را مورد بررسی قراردادهاند. بسیاری از آنها سن و جنسیت را مورد بررسی قراردادهاند.در رابطه با جنسیت بیان داشتند که در ایالات متحده مردان دو برابر زنان احتمال دارد که در فرآیند شروع یک کسبوکار جدید قرار میگیرند .بهعلاوه تحقیق در زمینه علایق شغلی نوجوانان که کارآفرینان بالقوهی نسل بعد هستند، نشان داده است که در بین دختران نسبت به پسران مقاصد کمتری جهت اشتغال به حرفههای کارآفرینانه وجود دارد.در رابطه با سن بویدنشان میدهد که این موضوع با قصد کارآفرینی در رابطه است. قصد و در نتیجه احتمال کارآفرین شدن، با سن افزایش یافته و با رسیدن فرد به سن 40 سالگی به اوج خود میرسد و سپس یکنواخت میشود.وضعیت تأهل نیز بهعنوان پیشینه قصد کارآفرینی مورد مطالعه قرار گرفته است. دانشمندان در مطالعه خود روی نژاد و قومیت نشاندادند احتمال اینکه افراد متأهل درگیر فعالیتهای کارآفرینی شوند بیشتر است.وضعیت اشتغال یکی دیگر از ویژگیهایی است که مورد توجه قرار گرفتهاست. بیکاری شخص بر روی قصد ویجهت اشتغال به فعالیتهای کارآفرینی، اثری مثبت دارد . بهویژه بیکاری و ناامنی شغلی بهعنوان دو عاملی که مستقیما قصد کارآفرینی را تحت تأثیر قرار میدهند مشخص شدهاند .صفات شخصی: در رابطه با مجموعهای از ویژگیهای ثابت و متعارف شخصیتی محققان بر این باورند که
- اطمینان بیش از حد
- خوشبینی
- سرسختی
- اشتیاق شدید
ممکن است قصد کارآفرینی را تحت تأثیر قرار دهند. مطابق با این رویکرد بسیاری از صفات را در مطالعات مربوط به کارآفرینی بهطور گسترده گنجاندهاند، ولی با وجود استدلال نظری آنها به قدرت توضیحی کم که در پیشبینی کارآفرینی ناکام است، منجر شده اند.ویژگیهای روانشناختی: ویژگیهای روانشناختی متعددی مطرح شدهاند که قصد کارآفرینی را تحت تأثیر قرار میدهند. اولین تلاش برای بررسی تمایل و تلاش افراد جهت اشتغال به فعالیتهای کارآفرینی به مطالعات روانشناختی برمیگردد .بهمنظور ارائه بهتر ویژگیهای کارآفرینها، مکللندمفهوم نیاز به موفقیت را مطرح کرد. او بر این عقیده است که افرادی با سطح بالای “نیاز برای موفقیت”، تمایل بیشتری جهت اشتغال به فعالیتهای کارآفرینی نشان میدهند. با این حال، مفهوم “نیاز برای موفقیت” تنها بعد روانشناختی نیست که محققان در ارتباط با قصد کارآفرینی بررسی کردهاند. علاوه بر این، تحقیقات نشان میدهند که قصد کارآفرینی افراد، به واسطه
- تمایل به ریسکپذیری تحمل ابهام
- مرکز کنترل
- خودکارآمدی
- تنظیم هدف تحت تأثیر قرار میگیرند.
منبع
رحمانی ، سارا (1391) ، بررسی تاثیر خود کارامدی کار آفرینانه بر تقویت قصد کارآفرینی دانشجویان دانشکده مدیرت و حساب د اری دانشکده علامه طباطبایی ، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت کار آفرینی ،دانشگاه علامه طباطبایی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید