ويژگي‌هاي مهارتهاي اجتماعي

مهارتهاي اجتماعي رفتارهايي است اکتسابي که از طريق مشاهده، مدل سازي، تمرين و بازخورد آموخته مي‌شود و داراي ويژگي‌هاي زير است: رفتارهاي کلامي و غيرکلامي را در بر مي‌گيرند، پاسخ‌هاي مناسب و مؤثر را در بردارند، بيشتر جنبه تعاملي داشته، تقويت‌هاي اجتماعي را به حداکثر مي‌رسانند، براساس ويژگي‌ها و محيطي که فرد در آن واقع شده است، توسعه مي‌يابند و از طريق آموزش رشد مي‌کنند.

در کل ويژگي‌هاي مهارت اجتماعي از اين قرار است:

• ارتباط فرد به فرد که شامل تبادل و تفسير پيام هاست.
• عوامل مؤثر در يادگيري رشد پيدا مي‌کنند و علاوه بر شخصيت فرد، تجارب گذشته و تعامل بين فردي او نيز در رسيدن به هدف مؤثر است.
• به صورت کلامي:سخن، لغات يا جملات و يا غيرکلامي:استفاده از چشم، تن صدا، بيان چهره‌اي و ژست‌ها مي‌باشد.
• از فرهنگ و گروه اجتماعي که فرد در آن زندگي مي‌کند، تأثير مي‌پذيرد.
• از طريق تقويت اجتماعي رشد پيدا مي‌کند. اين تقويت در صورتي مؤثر است که مورد علاقه فرد بوده برانگيزاننده باشد.
• طبيعت دوجانبه دارد و رفتارهاي دوسويه را مي‌طلبد. از عوامل محيطي، سن، جنس و موقعيت ديگر افراد، تأثير مي‌پذيرد.

مايکلسون و ديگران،درارزيابي نشانه‌هاي مهارت اجتماعي به شش عنصر اصلي اشاره مي‌کنند:

• مهارت‌هاي اجتماعي بطور معمول آموخته مي‌شوند.
• شامل مجموعه‌اي از رفتارهاي کلامي و غيرکلامي گوناگون هستند.
• مستلزم داوطلب شدن ارايه پاسخهاي مناسب،موثرند.
• تقويت‌هاي اجتماعي ديگران را به حداکثر مي‌رسانند.
• ماهيتي تعاملي دارند و به زمان‌بندي مناسب و تأثير متقابل برخي از رفتارها احتياج دارند.
• تحت تأثير عوامل محيطي همچون سن، جنس و پايگاه طرف مقابل مي‌باشند.

ايسلر و فردريکسن ،مهارت‌هاي اجتماعي را هم داراي جنبه‌هاي مشهود و هم داراي عناصر شناختي نامشهود مي‌دانند. عناصر شناختي نامشهود افکار و تصميماتي است که بايد در ارتباطات متقابل بعدي گرفته شود يا انجام گيرد اين عناصر همچنين مقاصد و بينش فرد ديگري را شامل مي‌شود که واکنش در برابر آن احتمالاً بر انديشه‌هاي طرف مقابل تأثير مي‌گذارد.

منبع

یزدیان اصفهانی،سمانه(1390)،اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی برسازگاری ونگرش دختران بانقص بینایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی کودکان بانیازهای خاص،دانشکده علوم تربیتی وروانشناسی اصفهان

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید