مهارت‌های اجتماعي

با توجه به اینکه کودکان کم توان ذهنی اغلب دچار مشکلات ارتباط اجتماعی می‌شوند، بنابراین عزت نفس، رضایت شخصی و رشد آن‌ها نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد و در نتیجه نگرش مثبت همسالان نسبت به آن‌ها منفی می‌شود . داشتن مهارت‌های اجتماعی مانند حل مسئله باعث افزایش صفات شخصی مانند خود پنداره می‌شود و خود پنداره هم بالا رفتن عملکرد تحصیلی را موجب می‌شود . شواهدی هم در دست است که نشان می‌دهد نارسایی در مهارت‌های اجتماعی می‌تواند منجر به مشکلات تحصیلی، اجتماعی و دارای اثرات منفی در زندگی آینده می‌باشد . نتایج پژوهشی در مدارس متوسطه نوروگیلین، نشان داد که توانایی اجتماعی دانش‌آموز متأثر از روابط اجتماعی او با والدین، معلمان و همسالان بود و این توانایی اجتماعی تأثیر معنی‌داری بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان داشت.

دانش‌آموزانی که مهارت‌های اجتماعی کافی کسب کرده‌اند در ایجاد رابطه با همسالان موفق تر از دانش‌آموزانی هستند که فاقد این مهارت‌ها هستند . تحول عاطفی و اجتماعی دانش‌آموزان، ظرفیت آن‌ها را برای تمرکز بر فعالیت‌های تحصیلی، بهبود سلامت روان‌شناختی کلی و کاهش مشکلات رفتاری افزایش می‌دهد . تحقیقات روان‌شناختی اهمیت تعاملات و حمایت های اجتماعی را در ترفیع و بهزيستی روان‌شناختی آسیب دیدگان نشان داده‌اند . میان افراد با ناتوانی‌های مختلف مثل آسیب بینایی و شنوایی، ضعف‌هایی در زمینه مهارت‌های اجتماعی از خود نشان داده‌اند که باعث ایجاد محدودیت در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران می‌شود .پاجینا، می‌گوید ماهیت تعاملی رشد به این حقیقت اشاره دارد که فرد لحظه به لحظه با محیط تعامل دارد، تغییراتی در افراد و اشیا به وجود می‌آید و در همان زمان خودش نیز بر افراد و اشیا تأثیر می‌گذارد، پژوهش‌های انجام شده توسط یونسکو نشان داده بچه‌ها قادر به خود تنظیمی رفتار در محیط‌های تلفیقی هستند .

وی اشاره دارد که ابتدا باید درک کنيم شاگردانی که در مدارس ویژه درس می خوا نند دچار آسیب‌های اجتماعی می‌شوند، چون به وسیله ی انرژی مشابه خود محدود شده‌اند و وضعیت خود را بسیار خوب می‌دانند و معتقدند که زندگی شادی در درون خود دارند. تماس هایشان با بچه‌های عادی محدود شده و حتی از مشکلات ارتباطی خود بی‌خبرند . کودکان دارای ناتوانایی‌های مختلف اغلب در تعاملات اجتماعی مناسب با همسالان و بزرگسالان در موقعیت‌های گوناگون دارای مشکل هستند. این مسئله ممکن است باعث شود این دانش‌آموزان توسط همسالان عادی کمتر مورد پذیرش قرار گیرند. پژوهش‌ها نشان داده که دانش‌آموزان دارای ناتوانی، مهارت‌های اجتماعی را به راحتی در محیط عادی با همسالان غیر معلول یاد نمی‌گیرند، این دانش‌آموزان نیاز دارند تا مهارت‌های اجتماعی را به طور سازمان‌یافته آموزش ببینند ،اما به لحاظ سنتی فراگیری‌های آموزشگاهی نسبت به مهارت‌های اجتماعی دارای اولویت بودند .

ولی با افزايش گرايش به جایدهی دانش‌آموزان کم شنوا در آموزش همگانی، نیاز به آموزش مهارت‌های اجتماعی به طور فزاینده‌ای اهمیت پیدا کرد، بنابراین برای کمک به این دانش‌آموزان بهتر است آموزش مهارت‌های اجتماعی در کلاس درس انجام شود و به این منظور درس آموزش عمومی و آموزش مهارت‌های اجتماعی باید با برنامه‌ریزی درسي یکپارچه شود. آموزش مهارت‌های اجتماعی می‌تواند باعث کاهش تعداد رفتارهای نامناسب در کلاس درس مانندپرخاشگری شده و نیزمنجربه بهبود روابط شخصی دانش‌آموزان با همکلاسی‌ها و بزرگسالان شود. آموزش مهارت‌های اجتماعی به طور کلی از یک ساختار آموزش مستقیم پیروی می‌کند و این ساختار معمولاً به پنج گام تقسیم می‌شود که عبارت‌اند از: بحث درباره مهارت، الگودهی مهارت، انجام مهارت به صورت هدایت شده، انجام مهارت به صورت مستقل و بهبود تعمیم دهی مهارت .

منبع

مرادی کچلکی،سیما(1393)، بازي درماني در افزایش  مهارت‌های  شناختي، اجتماعي و حركتي دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير،روانشناسی عمومی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0