« بیشتر تلاش می کنیم تا با ما مطمئن پژوهش کنید. »مدل‌های زنجیره تأمین
شرکت‌های بسيار موفق آن‌هایی خواهند بود كه رويكرد جديدي نسبت به کسب و کار داشته باشند و به‌طور نزديك با شرکا براي طراحي و مديريت فرآیندهایی كه فراتر از مرزهاي سنتي شركت می‌باشند، كار كنند در جدول زیر چهارچوب‌های موجود براي دسته‌بندی فرآیندهای مديريت زنجيره تأمین نشان داده‌شده است.
چارچوب های موجود برای دسته بندی فرایند های مدیریت زنجیره تامین
| چهارچوب | فرایندها | توسعه دهنده |
| 1 | مدیریت ارتباط با مشتری، مدیریت خدمت به مشتری، توسعه و تجاری سازی محصول، مدیریت تقاضا،مدیریت جریان ساخت، مدیریت ارتباط با تامین کننده فرایند برآورده کردن سفارش،فرایند برگشتی ها | انجمن جهانی زنجیره تامین |
| 2 | برنامه ریزی ، منبع یابی، ساخت، تحویل،برگشتی | انجمن زنجیره تامین |
| 3 | مدیریت ارتباط با مشتری،مدیریت توسعه محصول و مدیریت زنجیره تامین | استریواستاوا و همکاران |
| 4 | برنامه ریزی، تهیه و تدارکات، ساخت، تحویل، طراحی و بازطراحی محصول مدیریت ظرفیت ، طراحی و بازطراحی فرایند و اندازه گیری | باورساکس و همکاران |
| 5 | برنامه ریزی زنجیره تامین، تهیه و تدارکات ، مدیریت سفارش مشتری، ساخت،لجستیک | انجمن کیفیت و بهره وری آمریکا |
از بین پنج چهارچوب ارائه‌شده، فقط دو چهارچوب SCOR و GSCF با جزييات كامل فرآیندها را شرح داده و در محيط کسب و کار توسط شرکت‌ها بيشتر مورداستفاده قرارگرفته است. اين دو چهارچوب در برخي از جنبه‌ها با یکدیگر تفاوت داشته و محققان و مديران بايستي با در نظر گرفتن اين تفاوت‌ها از بين آن‌ها انتخاب نمايند.
مدل مرجع عمليات زنجيره تأمین (SCOR) ابزاري جهت نمايش و تحليل زنجیره‌های تأمین است. مدل یادشده توسط انجمن زنجيره تأمين كه يك سازمان غیرانتفاعی است به‌عنوان يك استاندارد صنعتي براي مديريت زنجيره تأمين تهیه‌شده است. اين انجمن در سال 1996 با حضور 69 شركت عضو تشكيل شد و امروزه از سراسر جهان شرکت‌های علاقه‌مند به بهبود دانش زنجيره تأمين در اين انجمن عضو هستند. SCOR به‌عنوان اولين چارچوب كلي براي ارزيابي و بهبود مديريت و عملكرد زنجيره تأمین به شمار می‌رود. اين مدل برخلاف مدل‌های بهینه‌سازی، در آن هيچ شرحي از فرمول‌های رياضي يك زنجيره تأمین ارائه نشده است و در عوض از یکسری واژگان و فرايندهاي استاندارد در آن استفاده‌شده است به‌عبارت‌دیگر مدل SCOR داراي تعاريف استاندارد، واژگان و معيارهاي اندازه‌گیری بسيار وسيعي براي ارزيابي عملكرد زنجيره تأمین می‌باشد.
دامنه متدولوژی SCOR شامل موارد زير می‌باشد:
تمام ارتباطات و تعاملات شركت و مشتري از دريافت سفارش تا صدور صورت‌حساب تمامي کارهای انجام‌شده بر روي محصول و يا خدمات از تأمین‌کنندگان، تأمین‌کنندگان تا مشتريان، مشتريان كه شامل تجهيزات، منابع، قطعات يدكي، مواد فله‌ای، نرم‌افزار و خدمات می‌باشد.
تمامي تعاملات شركت و بازار از پیش‌بینی و تعيين تقاضا تا تكميل و تحويل هر سفارش لازم به ذكر است SCOR در رابطه با فرايندهاي فروش و بازاريابي، تحقيق و توسعه فن‌آوری، توسعه محصول و خدمات پس از تحويل توضيحي نداشته و آن‌ها را تشريح نمی‌کند. همچنين SCOR دربرگیرنده موارد آموزش، كيفيت و فن‌آوری اطلاعات است اما در مدل صریحاً به آن اشاره نمی‌شود.
مدل SCOR داراي 4 سطح است كه به شرح ذيل می‌باشد:
سطح1: سطح 1 تعريف وسيعي از انواع فرايندهاي،Plan (برنامه‌ریزی)، Source (منابع تأمین)، Make (ساخت)، Deliver (تحویل) و Return (برگشت) ارائه می‌کند و در این مرحله است كه شركت اهداف رقابتي زنجيره تأمين خود را شكل می‌دهد. فرايندهاي سطح 1 معروف به فرايندهاي SCOR هستند و در رابطه با هريك از مراحل يا سطوح زنجيره تأمین (مثلاً تولیدکننده يا عمده‌فروش) قابل‌تعریف می باشد.
سطح 2: سطح 2 تعداد 27 حالت فرايند ممكن را از زنجيره تأمين تعريف می‌کند. يك شركت می‌تواند هم زنجيره تأمين حقيقي و هم مطلوب خود را به‌وسیله انتخاب از اين فرایندهای هسته‌ای طراحي نمايد. فرايندهاي سطح 2 معروف به نوع فرايندهاي SCOR هستند و در رابطه با هريك از فرايندهاي SCOR قابل‌تعریف می‌باشند. بنابراين می‌توان فرايندهاي سطح 2 را به‌صورت جزئی‌تر و مشخص‌تر مطابق جدول زیر تعريف كرد
فرایندهای سطح 2 مدل SCOR (حيدري قره بلاغ، 1388)
R | D | M | S | P | |
| P5 (برنامه ریزی برگشت محصول) | P4 (برنامه ریزی تحویل) | P3 (برنامه ریزی ساخت) | P2 (برنامه ریزی تامین) | P1 (برنامه ریزی زنجیره تامین) | Pn (فرایند برنامه ریزی) |
| R1 (برگشت محصول انبار شده) R2(برگشت محصول سفارش شده) R3(برگشت محصول مهندسی برا سفارش) | D1(تحویل محصول انبار شده) D2(تحویل محصول سفارش شده) D3(تحویل محصول مهندسی برای سفارش) | M1(ساخت برای انبار) M2(ساخت برای سفارش) M3(مهندسی برای سفارش) | S1(تامین اقلام انبارشده) S2(تامین اقلام ساخت برای سفارش) S3(تامین اقلام مهندسی برای سفارش) | P1 P2 P3 P4 P5 | Ex(فرایند اجرایی) |
| ER (توانمندسازی برای برگشت) | ED (توانمندسازی تحویل) | EM (توانمندسازی ساخت) | ES (توانمندسازی تامین) | EP (توانمند سازی برنامه ریزی) | En(فرایند توانمندسازی) |
سطح 3: سطح 3 اطلاعات لازم براي طراحي را تعيين می‌کند و اهداف را به‌طور مشخص‌تری براي بهبود، به‌وسیله جزئی ترکرده اطلاعات هر يك از فرايندهاي هسته‌ای سطح 2، تنظيم می‌کند.
سطح 4: سطح 4 بر روي اجر ا تمركز دارد و هنگامي وجود دارد كه شركت، پروژه‌های بهبود زنجیره‌ی تأمين خود را براي اجرا انتخاب می‌کند. بنابراين، اين سطح بنا به نيازهاي هر شركت و متناسب با آن تعريف می‌شود.
به‌طورکلی چهارچوب GSCF جهت‌گیری استراتژيك بيشتري داشته و بر روي افزايش ارزش بلندمدت سهامداران به‌وسیله روابط فرا كاركردي نزدیک‌تر با اعضاي كليدي زنجيره تأمین متمركز است. اين چهارچوب بيشتر در موقعیت‌های کسب و کاري كه توانايي شناسايي، ايجاد و حفظ روابط کسب و کار يك مزيت رقابتي تلقي می‌شود، بكار گرفته می‌شود.
منبع
سلیمانی، بهنام(1394)، تأثیر قابلیت‌های سیستم‌های اطلاعاتی زنجیره تأمین بر کسب مزیت رقابتی، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی، دانشگاه آژاد اسلامی واحد رشت.
از فروشگاه بوبوک دیدن فرمایید
دیدگاهی بنویسید