شواهد تجربی از کاربرد مصاحبهی انگیزشی در بیماران دیابتی
روش بالینی مصاحبهی انگیزشی اولین بار در سال 1983 بعنوان مداخله و نوعی درمان کوتاهمدت برای درمان معتادان به مشروبات الکلی ،که در آن انگیزهی بیمار، مانع رایجی محسوب میگردد، طراحی گردید. در آغازسال1990در سایر اختلالات مربوط به سلامتی به ویژه بیماریهای مزمن که در آنها تغییر رفتار عامل مهم و انگیزهی بیمار چالشی معمولی است مورد آزمایش قرار گرفت، استفاده از مصاحبهی انگيزشي در دنيا به سرعت در حال پيشرفت است، بطوريکه طي سه سال، انتشارات در اين زمينه تقريبا دوبرابر شده است. اين رويکرد به سرعت از اعتياد، بحوزهی سيستم هاي سلامت، ارتقاي بهداشت و اختلالات روانشناختي و اخيرا به حيطههاي اصلاح و تربيت نيز سرايت کرده است. در سالهاي اخير، مصاحبهی انگيزشي به محدودهی بيماريهاي مزمن راهيافته است. بيماران مزمن نيازمند تغييرات رفتاري و سبکزندگي در حد بسيار وسيعي هستند تا بتوانند سلامتي خود را حفظ کنند.
در حمایت ازاینکه مصاحبهی انگیزشی سبب میشود بیمار دیابتی از دستورات درمانی پیروی کند علاقهی فزایندهای وجود دارد. اسمیت ، هکمیر،کرت و ماسون، در یک مطالعهی کنترل شده با هدف بررسی این موضوع که آیا اضافهکردن سهجلسه درمان مصاحبهی انگیزشی به یک برنامهی رفتاری کاهش وزن استاندارد در بیماران دیابتی نوع دو بر کاهش وزن آنها تاثیر داردیا نه؟یافتند که گروه آزمایش که برنامهی مداخلهی مصاحبهی انگیزشی را دریافت کرده بودند نسبت به گروه کنترل در کاهش وزن و بهدنبال آن کاهش میزان هموگلوبین گلیکوزیله موفقتر بودند.
در مطالعهی دیگر با هدف بررسی اثربخشی مصاحبهی انگیزشی در بیماران دیابتی بهاین نتیجه رسیدند که گروه آزمایش که مداخلهی مصاحبهیانگیزشیکوتاه دریافت می کردند نسبت به گروهکنترل که تحت درمان معمولی قرار داشتند در کنترل وزن موفقیت بیشتری کسب کردند، البته لازم به ذکر است که گروه آزمایش تحت پیگیری تلفنی 10دقیقهای در هفتهی اول، سوم و هفتم پس از مداخله قرار گرفتند که به علت این پیگیری های تلفنی ، محققین نسبت دادن نتیجه را به اثر بخشی مصاحبهی انگیزشی با احتیاط بیان میکنند.
واینر، کریستی، تیلور و هی، در یک مطالعهی کنترل شده روی نوجوانان دیابتی نوع یک، نشان دادند که گروه آزمایش که مداخلهی شش هفتهای مصاحبهی انگیزشی همراه با درمان رفتاری شناختی دریافت می کردند نسبت به گروه کنترل که هیچنوع مداخلهای دریافت نمیکردنددر یک پیگیری4-6ماهه5/1%ودر پیگیری7-12 ماهه3/1%کاهش بیشتری در میزانHbA1cخود نشان دادند.
درمان افزایش انگیزه(MET)
یکی از نسخههای گوناگون مصاحبهی انگیزشی درمان افزایش انگیزه است. درمان افزایش انگیزه یک مداخلهی نظامدار وکوتاهمدت است که بر اساس قوانین مصاحبهی انگیزشی تدوین شده است. هدف این رویکرد درمانی این است که بیماران را به تغییر گامبهگام برخی رفتارها ترغیب کند. درمان افزايش انگيزه ، بهعنوان يكي ازمداخلههاي سهگانه براي سوءمصرف و وابستگي الكل در پروژه( MATC) تدوين شده است. اين درمان برآناست تا بهجاي توصيهي گامبهگام در بارهي تغيير رفتار، با استفاده از يك سبك مصاحبهي انگيزشي انگیزهی بيماران را براي تغييربرانگیزد. در مطالعهی حاضر از درمان افزایش انگیزه استفاده شده است.
منبع
اعراب شیبانی،خدیجه(1392)،اثربخشی مداخلات روانشناختی برشاخصهای سلامت جسمی وروانی، پایان نامه دکترای تخصصی،روانشناسی سلامتی،دانشگاه پیام نور تهران
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید