شواهد تجربی از کاربرد مصاحبه­ی انگیزشی در بیماران دیابتی

روش بالینی مصاحبه­ی انگیزشی اولین بار در سال 1983 بعنوان مداخله و نوعی درمان کوتاه­مدت برای درمان معتادان به مشروبات الکلی ،که در آن انگیزه­ی بیمار، مانع رایجی محسوب می­گردد، طراحی گردید. در آغازسال1990در سایر اختلالات مربوط به سلامتی به ویژه بیماری­های مزمن که در آنها تغییر رفتار عامل مهم و انگیزه­ی بیمار چالشی معمولی است مورد آزمایش قرار گرفت، استفاده از مصاحبه­ی انگيزشي در دنيا به سرعت در حال پيشرفت است، بطو­ريکه طي سه سال، انتشارات در اين زمينه تقريبا دو­برابر شده است.  اين رويکرد به سرعت از اعتياد، بحوزه­ی  سيستم هاي سلامت، ارتقاي بهداشت و اختلالات روان­شناختي و اخيرا به حيطه­هاي اصلاح و تربيت نيز سرايت کرده است. در سال­هاي اخير، مصاحبه­ی انگيزشي به محدوده­ی  بيماري­هاي مزمن راه­يافته است.  بيماران مزمن نيازمند تغييرات رفتاري و سبک­زندگي در حد بسيار وسيعي هستند تا بتوانند سلامتي خود را حفظ کنند.

در حمایت ازاینکه مصاحبه­ی انگیزشی سبب می­شود بیمار دیابتی از دستورات درمانی پیروی کند علاقه­ی فزاینده­ای وجود دارد. اسمیت ، هکمیر،کرت و ماسون، در یک مطالعه­ی کنترل شده با هدف بررسی این موضوع که آیا اضافه­کردن سه­جلسه درمان مصاحبه­ی انگیزشی به یک برنامه­ی رفتاری کاهش وزن استاندارد در بیماران دیابتی نوع دو بر کاهش وزن آنها تاثیر داردیا نه؟یافتند که گروه آزمایش که برنامه­ی مداخله­ی مصاحبه­ی انگیزشی را دریافت کرده بودند نسبت به گروه کنترل در کاهش وزن و به­دنبال آن کاهش میزان هموگلوبین گلیکوزیله موفق­تر بودند.

در مطالعه­ی دیگر با هدف بررسی اثربخشی مصاحبه­ی انگیزشی در بیماران دیابتی به­این نتیجه رسیدند که گروه آزمایش که مداخله­ی مصاحبه­ی­انگیزشی­کوتاه دریافت می کردند نسبت به گروه­کنترل که تحت درمان معمولی قرار داشتند در کنترل وزن موفقیت بیشتری کسب کردند، البته لازم به ذکر است که گروه آزمایش تحت پی­گیری تلفنی 10دقیقه­ای در هفته­ی اول، سوم و هفتم پس از مداخله قرار گرفتند که به علت این پی­گیری های تلفنی ، محققین نسبت دادن نتیجه را به اثر بخشی مصاحبه­ی انگیزشی با احتیاط بیان می­کنند.

واینر، کریستی، تیلور و هی، در یک مطالعه­ی کنترل شده روی نوجوانان دیابتی نوع یک، نشان دادند که گروه آزمایش که مداخله­ی شش هفته­ای مصاحبه­ی انگیزشی همراه با درمان رفتاری شناختی دریافت می کردند نسبت به گروه کنترل که هیچ­نوع مداخله­ای دریافت نمی­کردنددر یک پی­گیری4-6ماهه5/1%ودر پی­گیری7-12 ماهه3/1%کاهش بیشتری در میزانHbA1cخود نشان دادند.

درمان افزایش انگیزه(MET)

یکی از نسخه­های گوناگون مصاحبه­­ی انگیزشی درمان افزایش انگیزه است. درمان افزایش انگیزه یک مداخله­ی نظامدار وکوتاه­مدت است که بر اساس قوانین مصاحبه­ی انگیزشی تدوین شده است. هدف این رویکرد درمانی این است که بیماران را به تغییر گام­به­گام برخی رفتارها ترغیب کند. درمان افزايش انگيزه ، به­عنوان يكي ازمداخله­هاي سه­گانه براي سوء­مصرف و وابستگي الكل در پروژه­( MATC) تدوين شده است. اين درمان بر­آن­است تا به­جاي توصيه­ي گام­به­گام در باره­ي تغيير رفتار، با استفاده از يك سبك مصاحبه­ي انگيزشي انگیزه­ی بيماران را براي تغييربرانگیزد. در مطالعه­ی حاضر از درمان افزایش انگیزه استفاده شده است.

منبع

اعراب شیبانی،خدیجه(1392)،اثربخشی مداخلات روانشناختی برشاخصهای سلامت جسمی وروانی، پایان نامه دکترای تخصصی،روانشناسی سلامتی،دانشگاه پیام نور تهران

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

 

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0