روابط دلبستگی بزرگسالان

بالبی، اساسا بر درک ماهیت رابطه نوزاد و مراقب تاکید داشت. او بر این اعتقاد بود که دلبستگی روابط انسانی را از تولد تا مرگ مشخص میکنند. در اواسط دهه 1980،مطالعه در مورد فرایند دلبستگی بزرگسالی اغاز شد. مطالعات بالبی ،اینزورث، و روش موقعیت نا اشنا پایه و اساس تحقیقات بعدی و ساخت مصاحبه دلبستگی بزرگسالان توسط ،جرج،کاپلان و مین در 1985 گردید. جرج، با تحلیل پاسخ های معین بزرگسالان به سوالات این مصاحبه به نکته ای دست نیافت. اما مین و گلدوین ، با بررسی های خود در مطالعه ای که در این زمینه انجام دادند پی بردند که ماردان از تجربیات دوران کودکی خود برای تفسیر رفتارهای فرزندان در ازمون موقعیت نا اشنا استفاده میکنند همین یافته سبب شد که انها با استفاده از روش مصاحبه بزرگسالان به بررسی تجربیات اوان کودکی بپردازند، در این زمان پژوهشگران با مشاهده رفتارهای کودک ، تحول دلبستگی را در اوان کودکی مورد بررسی قرار داده و از طریق بررسی تجربیا ت دلبستگی که بزرگسالان به یاد اوردند، دلبستگی را در سطح بازنمایی کودک با سبک دلبستگی ایمن این اطمینان را خواهد داشت که دیگران در دسترس اند. چراکه تجربیات گذشته اورا بسمت تایید این پیامد هدایت میکند. زمانی که این انتظارات در کودک شکل گرفت او بدنبال ارتباطات همخوان با تجربیات خود است. ادراک کودک از دیگران نیز تحت تاثیر این باور ها قرار می گیرد . بنظر بالبی، این فاریند تداوم الگوهای دلبستگی در چرخه های مختلف زندگی را پدید میاورد. هرچند که تجربیات ارتباطی نا همخوان با انتظارات به تغییر در این الگوها منجر گردد. بطور کلی میتوان اظهار داشت که کودکان ایمن در روابط صمیمانه بزرگسالی نیز ایمن باقی بماند. نخستین پژوهش در مورد دلبستگی بزرگسالان ، به مطالعه بین تفاوتهای فردی در دلبستگی بزرگسالی ، نحوه ی فکر کردن مردم درباره ی روابط خود و خاطرات انها ار رابطه با والدین پرداخت. هازان و شیور،جهت اندازه گیری این تفوتها پرسشنامه ای ابداع کردند که نحوه فکر کردن احساس کردن و رفتار کردن در روابط صمیمانه با دیگران را توصیف میکند. جملات این پرسشنامه بشرح زیر است:

من از صمصمی شدن با دیگران احساس ناراحتی مییکنم برای من اعتماد کامل به دیگران مشکل است.از اتکا به دیگران مضطرب می شوم و نمی توانم انگونه که دیگران می خواهند صمیمی شوم.
برای من صمیمی شدن با دیگران نسبتا اسان است در اعتماد به دیگران و اعتماد دیگران به خود مشکلی ندارم. اینکه دیگران مرا طرد کرده و یا زیاده از حد با من صمیمی شوند نگرانم نمیکند.
من احساس میکنم دیگران به اندازه ای که من میخواهم. خواهان رابطه صمیمانه با من نیستند. اغلب این موضوع که دیگران مرا دوست نداشته باشند نگرانم میکند. من میخواهم با دیگران خیلی صمیمی شوم ولی این رفتار گاهی انان را نیترساند

در مطالعه هازن و شیور ،60 درصد بزرگسالان خود را ایمن توصیف دو،20درصد خود را اجتنا بی توصیف یک و 20درصد خود را اضطرابی /مقاوم گزارش کردند. اگرچه این شوه ی اندازه گیزی جهت اشکار سازس رابطه بین سبکهای دلبستگی و عملکرد در روابط بزرگسالی مفید بود اما موفق به تایید تشابه میانتفوتهای فردی در نوزادی و بزرگسالی نشد.

منبع

بادروزه،معصومه(1392)، معنا درما ني گروهی بر کیفیت زندگی وتغییرسبک دلبستگی ناایمن،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی،دانشگاه آزاداسلامی گیلان

ازفروشگاه بوبوک دیدن نمایید