« بیشتر تلاش می کنیم تا با ما مطمئن پژوهش کنید. »دیدگاه دانشمندان و صاحب‌نظران اسلام در مورد تشویق و تنبیه
به نظر شهید ثانی: قاعده تشویق و تقدیر مذکور این است که موجب نشاط و شادابی شاگرد را در امر تحصیل شود و باعث می‌گردد هرچه بیشتر ازپیش در انجام وظایف خویش کوشا باشد.
ابن قتیله: شایسته است، عالم و دانشمند به هنگام تعلیم، خشن و سخت‌گیر نباشد و شاگردان خود را زیر فشار قرار ندهد.
به زعم غالبی: معلم نسبت به شاگردان به منزله‌ی پدرآنها است.
به اعتقاد ابن خلدون: اگر یک معلم در مسیر تعلیم شاگردان خویش شدت عمل و سخت‌گیری نشان دهد و یا مهر و غلبه با آنان رفتار نماید شادابی و نشاط شاگردان را ازمیان می‌برد.
به زعم غزالی: شایسته‌تر آن است که چهار پایان از تازیانه جدا نباشند چنانچه کودک، ولی این مطلب دلیل بر این نیست که در تنبیه بدنی زیاده روی شود
خلاصه اینکه: دانشمندان اسلامی استبداد و سخت‌گیری مربیان را نسبت به کودک روا نمی‌دارند و تدبیر و صحیح و سازنده در مورد تربیت کودک و نوجوانان مقتضی است که با رفق و مدارا آغاز گردد و رفتار ناپسنده او مورد تأیید قرار گیرد و از رفتار ناپسند او توبیخ و نکوهش شود.
دیدگاه روان‌شناسان و صاحب‌نظران تعلیم و تربیت در مورد تشویق و تنبیه
مارنکو: از کودکانی کتک خورده و بی‌اراده بعدها آدمهایی ضعیف و هیچ کاره بار می‌آیند و یا آدم‌های قلدری که تمام مراحل زندگی به دلیل هیجانات روحی وروانی، کودکی انتقام‌جو باقی می‌مانند.
راسل می‌گوید: تنبیه بدنی به هیچ وجه جایز نیست و من براین باورم که مقام تنبیه در تربیت خیلی ناچیز و در درجه دوم است و اصلاً شک دارم به این که تنبیه شدید ضرورتی داشته باشد.
آدلر می‌گوید : حسن برقراری روابط اجتماعی بدون وجود محبت و بدون اینکه عوامل محبت انگیز برانگیخته شوند و تشویق گردند میسر نمی‌شوند.
هورنای می‌گوید: از جمله نیازهای انسان تحسین وتمجید را نام برد که بر اساس آن شخص محتاج این است که دیگران او را مورد ستایش قرار دهند.
مورفی می‌گوید: یادگیری بر پایه‌ی لذت‌جویی استوار است ما به چیز‌هایی که خوشایند باشند پاسخ می‌دهیم، از پاسخ‌هایی که برمی‌گزینیم هنگامی که با رضایت خاطر و پاداش همراه باشد تقویت می‌گردد شخص به این پایبند می‌شود و تثبیت می‌گردد.
مارلی می‌گوید: آدمی نیاز به اینکه دیگران برایش قدر منزلتی قائل باشند دارد. اهمیتی که شخص به این موضوع می‌دهد در کششهای درونی و جنبه‌های تحرکی ارگانیسم در رفتار او اثر فراوان دارد.
زیلینگ می‌گوید: یکی از آثار خشونت والدین نسبت به اطفال، به وجود آمدن گرایشهای دگرآزاری و تعرض به دیگران در آنان است. این نظر وقتی تقویت می‌شود که بگوییم آثار اعمال در اوایل زندگی، روی دگرگونی بعدی شخصیت ، امری قطعی و حتمی است؛ بنابراین زجر و پرخاش دیدن در سنین کودکی، موجب پدید آمدن حالت‌های غیر عادی می‌شود.ممکن است عامل تشویق یک میل و انگیزه درونی باشد یا یک هدف بیرونی.
جرج برنارد شاو، می‌نویسد: تنبیه کردن یعنی آسیب رساندن بارها شنیده‌ایم که مشکلات رفتاری ناشی از ناامنی است. بی‌تردید تنبیه بر این احساس ناامنی می‌افزاید. نیز بسیاری ازتنبیه‌ها به دلیل عدم درک روان و ذهن کودک در حال رشداست .
قابسی می‌گوید: یکی ازشیوه‌های تربیتی که معلم باید آنرا درراستای تعلیم وتربیت صحیح،بویژه اصلاح رفتاربکارگیرد، روش تشویق و تنبیه است.
منبع
برا هیمی، صاحب (1391)، بررسی میزان رابطه بین به کارگیری تشویق و تنبیه با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان، پایان نامه کارشناسی ارشد،علوم تربیتی،دانشگاه پیام نور فولاد شهر
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید