دیابت همراه با بیماری های دیگر 

دربرخی افراد مبتلا به بعضی از بیماری­ها  ؛ به عنوان مثال :  تالاسمی ، بیماری­های لوزالمعده ،بیماری­های غدد ­درون­ریز و … دیابت نیز بروز می کند .

پري دیابت

این افراد دیابتی به شمار نمی­روند اما در معرض ابتلا به آن می­باشند. یک مرحله­اي است که بین نداشتن دیابت و داشتن دیابت نوع  دومی­باشد به­طوري­که فرد نه داراي سطوح نرمال قند­ خون است نه­اینکه قندش خیلی بالامی باشد که به عنوان دیابت نوع دو شناخته شود.

گروه­هایی با اختلال متابولیسم گلوکز کمتری نیز وجود­دارند. این گروه­ها شامل اختلال تحمل گلوکز(IGT) واختلال قند خون ناشتا (IGF) است.IGT حالتی است که غلظت گلوکز خون بالاتر از حد طبیعی است اما در فرد دیابتی این سطح پایین­تر است.IFGبه حالتی گفته می­شود که قند­خون ناشتا بالا است. امروزه،IGTبیشتر به عنوان یک خطر تلقی شده تا نوعی از دیابت وIFGحالتی است که خطر ابتلا به دیابت را در10سال آینده50%-25%افزایش می­دهد. به­هر­حال وضعیت­های IGTوIFGبا تغییرات اصلاحی در شیوه­ی زندگی بهبود می­یابد. یکی دیگر از نتایج مهم تقسیم­بندی جدید سندرم­ متابولیک است. سندرم متابولیک به مجموعه­ای از دیابت نوع2یاIGTبا چند عامل خطر دیگر بیماری­های مهم نظیر چاقی، اختلال در غلظت چربی­های خون؛ دیسلیپیدمی, فشارخون بالا؛ هیپرتانسون, مقاومت به انسولین و افزایش خفیف در دفع پروتوئین از طریق ادرار؛ میکروآلبومینوری بستگی دارد.

همه­گیر­شناسی دیابت

دیابت یکی از مشکلات عمده­ی بهداشت عمومی در جهان معاصر است که به­سرعت رو­به افزایش است. این بیماری که پنجمین علت مرگ­و­میر جوامع غربی و چهارمین دلیل مراجعه­ی­ شایع به پزشک است،15%هزینه­های مراقبت بهداشتی را در ایالت­متحده به خود اختصاص داده­است. تغییرات فردی و گذار فرهنگی جوامع همواره با پدیده­ی پیر­شدن در کشور­های در­حال­توسعه، دیابت را به­یک اپیدمی جهانی تبدیل کرده است؛ به­طوری­که سازمان بهداشت جهانی از سال1993تمام کشورهای جهان را به مقابله با این اپیدمی فراخوانده است. طبق گزارش این سازمان پیش­بینی می­شود شیوع دیابت از4%در سال1995به 4/5%در سال2025برسد؛ به طوریکه در کشورهای در حال توسعه تعداد بیماران از84میلیون نفر به 228میلیون نفر خواهد­رسید. این سازمان تعداد بيماران ديابتي در ايران را درسال 2000 ميلادي 2103000 اعلام كرد كه تا سال2030ميلادي اين ميزان به 6421000 نفر افزايش خواهديافت. طبق آخرين بررسي­اي كه در ايران انجام شد، شيوع ديابت در كل جمعيت ايران3-2درصد و در افرادبالاي 30 سال3/7 درصد برآورد شده است. افخمي و همكاران در سال 1378 شيوع ديابت را درجمعيت شهري بالاي 30 سال استان­يزد مورد بررسي قرارداد كه اين ميزان 52/14درصد برآورد گرديد که به دو­برابر متوسط كل كشور مي­رسد و بيش­ترين شيوع مربوط به شهرستان يزد با7/15درصد بوده­است. براساس گزارشات سازمان جهانی بهداشت حدود 285 میلیون دیابتی در سرتاسر جهان وجود دارد که این عدد تا سال 2030 به 438 میلیون خواهد­رسید. حدود 50 درصدو دربرخی از کشور ها تا 80 درصد از بیماران دیابتی از بیماري خود بی اطلاع هستند و زمانی اطلاع پیدا می­کند که دچار عوارضی همچون بیماري­هاي قلبی شده­اند. سن مبتلا شدن به دیابت نوع 2 در جهان 55 تا 65سالگی می­باشد اما در ایران این سن حدود 5 تا 55 سالگی می­باشد، همچنین 14 تا 23 درصد از ایرانیان بالاي 30 سال به دیابت مبتلا هستند که حدود 50 تا 60 درصد از آنها از بیماري خود اطلاعی ندارند. دیابت نوع2فراوانتر است و تقریبا90درصدکل موارد دیابت را شامل می­شود.

سبب­شناسی دیابت

سبب­شناسي ديابت نوع دو، هم با عوامل ژنتيكي و هم با عوامل محيطي رابطه­دارد، اما زمينه­ي ژنتيكي تأثير بيشتري بر پيشرفت ديابت نوع دو دارد، به­طوري­كه ميزان مطابقت ديابت در ميان دو­قلو­هاي یك­تخمكي بيش از 33 درصد است و زمينه­ي ژنتيكي را تاييد مي­كند.  علاوه بر اين به­طور تقريبي 33 درصد افرادي كه مبتلا به ديابت نوع دو تشخيص داده مي­شوند خويشاوندي درجه­­ی يك يا دو دارند.

منبع

اعراب شیبانی،خدیجه(1392)،اثربخشی مداخلات روانشناختی برشاخصهای سلامت جسمی وروانی، پایان نامه دکترای تخصصی،روانشناسی سلامتی،دانشگاه پیام نور تهران

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید