خود دلگرم سازی

دلگرمی تنها یک چیز نیست که به واسطه‌ی افراد دیگر به دست آورده شود بلکه فرد نیز می‌تواند خود را دلگرم سازد . همان‌گونه که دلگرم ساختن دیگران برای ایجاد رابطه‌ی دوسویه و مؤثر ضروری است، خود دلگرم سازی نیز در این زمینه از اهمیت خاصی برخوردار است. برای دلگرم ساختن دیگران ابتدا باید به دلگرمی خود بپردازیم؛ باید خودمان و نقش‌هایمان را باور داشته باشیم؛ برای آن‌ها ارزش قائل باشیم. این حس را در خودمان به وجود نیاوریم که نمی‌توان بر دیگران تأثیر گذاشت.

به اعتقاد مک کی و مایبل ، خود دلگرم سازی عبارت است از آموختن انرژی دادن به خود در جهت تلاش برای بهبود و کمال و در عین حال ارزش قائل شدن برای تلاش­های خود و اینکه توانایی­های خود را باور داشته باشیم و بدانیم ایمان به خود و نیز داشتن اعتماد به نفس راه‌های تغییر در ما هستند و تلاش کنیم عزت نفس را در خود بپرورانیم. مک کی، نیز برای خود دلگرم سازی شش  گام را ذکر کرده است:

گام اول-پذیرش خود با پذیرش خود متوجه می‌شویم که می‌توانیم از این که هستیم بهتر باشیم.

گام دوم-توجه به کارهای مثبت خود.

گام سوم-قدردانی از خود به خاطر تلاش‌هایمان.

گام چهارم-استفاده از شوخ طبعی برای دلگرمی خود.

گام پنجم-ایمان به خود و توانایی‌های خودمان.

گام ششم- ارتباط با افراد دیگری خارج از خانواده.

دلگرمی اعتماد شخص و احساس و ادراک فرد از خود را نیرو می‌بخشد و در نتیجه کلیدی برای رشد و پرورش شخصی است. دلگرمی شامل تمرکز بر هر منبعی است که می‌تواند به یک داشته یا نقطه‌ی قوت تبدیل شود.

دلگرم سازی خود و فرزندان شالود­ی اصلی برنامه‌ی آموزش والدین آدلری است. از همان آغاز برنامه به آن اشاره می‌شود و بخشی از تکالیف هر جلسه به دلگرم سازی اختصاص می‌یابد در نظریه‌ی آدلر دلگرمی اساس عزت نفس و رفتارهای بهنجار محسوب می‌شود. داشتن دلگرمی برای والدین مسئله‌ای مهم است هرگاه والدین این عقیده را داشته باشند که؛ تمام کارم اشتباه بود, بدانید که این نشانه‌ای از دلسردی است.

نتیجه پژوهش انیسی، سلیمی، میرزمانی، رئیسی و نیکنام ، نشان داد که والدینی که نقش حمایتی مناسب جهت کمک به فرزندانشان در مواجهه با مشکلات ندارند و به بیانی فاقد مهارت‌های دلگرم سازی‌اند؛ فرزندانشان با مشکلات رفتاری بیشتری روبه رو هستند و تعارضات در خانواده شدت بیشتری دارد.

ویژگی‌های افراد دلگرم

افراد دلگرم دیدی مثبت و واقع‌گرایانه به خود و دیگران دارند و نسبت به تجربه کردن باز و گشوده هستند .

دید مثبت و واقع بینانه خود: افرادی که احساس دلگرمی به خودشان می‌کنند، آن‌ها خود را شایسته می‌بینند و حتی هنگامی که نتایج ضعیفی به دست می‌آورند با خود مهربان هستند. این افراد اعتقاد دارند به هر میزان که مشارکت کنند مفید است واین به تنهایی به زندگی آن‌ها معنا می‌بخشد.

دید مثبت و واقع‌بینانه به دیگران: ما با پذیرش خود قادریم دیگران را بپذیریم افراد دلگرم شده درجه بالایی از همدلی با دیگران دارند. آن‌ها با ماهیت انسان راحت هستند و می‌توانند بدون کنترل دیگران، به آن‌ها اجازه دهندخودشان باشند.

گشودگی نسبت به تجربه: افراد دلگرم اشتباه و شکست را نه به عنوان یک منبع سرزنش یا احساس حقارت، بلکه به عنوان یک وسیله یادگیری به کار می‌برند. افراد دلگرم شده از اشتباهات نمی‌ترسند، نسبت به تجربه‌هایشان باز هستند و در قید و بند موفقیت و شکست نیستند. آن‌ها می‌دانند هر یادگیری، شامل اشتباه‌هایی است و اشتباه‌ها را به عنوان فرصت‌هایی برای رشد می‌نگرند. برای مثال، می‌توان اشتباه‌های افراد را با گفتن اینکه آن‌ها به سوی یادگیری رو به جلو شکست خورده‌اند تشویق کرد بنابراین در مجموع می‌توان نتیجه گرفت که این ویژگی باعث می­شود تعارضات این افراد با اطرافیان کمتر باشد .

منبع

وازپور، شبنم(1392)، اثربخشی آموزش خوددلگرم سازی مادران برتعارض والد-فرزند، پایان نامه کارشناسی ارشد،علوم تربیتی مشاوره تحصیلی،دانشکده روانشناسی وعلوم تربیتی علامه طباطبایی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید