حمایت خانوادگی

 به مجموعه‌ای از رفتارهای والدین که هدف اصلی آنها کمک به رشد بهینه فرزند است، حمایت خانوادگی گفته می‌شود. برخی معتقدند که حمایت خانوادگی به معنای ایجاد قواعد روشن برای دنبال کردن، حذف امتیازات به جای تنبیه در برابر بدرفتاری، ایجاد دستورالعمل‌هایی برای رفتار مناسب فرزند، دادن پیشنهادات آشکار به فرزند، کنترل خوب بر فرزند، نظارت بر رفتار فرزند، عدم تحمیل یا آزادگذاشتن برای انجام رفتارهایی ناپخته و مشکل‌ساز، داشتن انتظارات بالا از رفتار فرزند، و در دسترس بودن در مواقع مورد نیاز است .

مطالعات نشان می‌دهند حمایت خانواده با سلامت رفتاری و هیجانی فرزندان در ارتباط است. راتر ،دریافت که زمانی که حداقل یک والد گرم بوده و کمتر انتقاد می‌کند کودکان مشکلات رفتاری کمتری را در طی زمان نشان می‌دهند. کیم و سیکتی ، دریافتند که پس از آزاردیدگی کودک، رابطه امن بین مادر-کودک با عزت نفس مرتبط بود که آن به صورت مثبتی قادر به کاهش نشانه‌های آسیب‌شناختی در طی زمان می‌شد. کندال-تاکت و همکاران ، در مطالعه مروری خود دریافتند که کودکانی که تاریخچه آزاردیدگی جنسی داشتند، حمایت خانوادگی شامل بودن مادر و حمایت کردن کودک با مشکلات آسیب‌شناختی کمتر همراه بود.ماسون، اسشمیدت، آبراهام، واکر و ترسیاک ، نقش شبکه رابطه با خانواده را در افسردگی 332 نوجوان بررسی کردند. آنها نشان دادند که روابط خانوادگی با کیفیت بالا با افسردگی کمتر در نوجوان مرتبط است. دنگ و همکاران ، نشان دادند که حمایت خانواده با مشکلات درون‌نمود نوجوانان رابطه منفی دارد. کر، پریوس و کینگ ، دریافتند که حمایت دریافت شده از خانواده با نشانه‌های افسردگی و ایده‌های خودکشی در دختران نوجوان رابطه منفی دارد. کرایج و همکاران ،نشان دادند نوجوانانی که از حمایت والدینی کمی برخوردار بودند، در مواجهه با رویدادهای دشوار زندگی بیشتر احتمال داشت نشانه‌های افسردگی را بروز دهند. وبر، پوسکار و رن ، با بررسی نوجوانان روستایی دریافتند که نشانه‌های افسردگی در این نوجوانان رابطه منفی با حمایت خانواده دارد. دومونت و پرووُست ، نوجوانان تاب‌آور و آسیب‌پذیر در برابر افسردگی را با هم مقایسه کردند و دریافتند که نوجوانان تاب‌آور در مقایسه با نوجوانان آسیب‌پذیر حمایت بیشتری از سوی خانواده دریافت می‌کردند. نقش میانجی حمایت خانواده در رابطه بین آزاردیدگی جنسی و مشکلات هیجانی کودکان و نوجوانان در چندین پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است که به صورت پیوسته نشان داده شده است حمایت خانوادگی می‌تواند از اثرات منفی آزاردیدگی جنسی بکاهد . در یک بررسی جدید، آشکار شده است که حمایت مادر در نوجوانان آزاردیده جنسی رابطه منفی با اختلال‌های هیجانی شامل اضطراب، افسردگی و استرس پس از سانحه دارد.

اکونور، دیرینگ و کولینگز ،در بررسی خود نشان دادند که حمایت خانوادگی با مشکلات برون‌نمود دانش‌آموزان رابطه منفی دارد. زیمرمن، استینمن و رووِ ، در بررسی خود دریافتند که نوجوانان پسر که از حمایت مادر برخوردار بودند، سطوح پایین‌تری از رفتار خشن داشتند. ورنر و سیلبریسن ، دریافتند که نوجوانان دختری که احساس نزدیکی بیشتری به والدینشان می‌کردند کمتر احتمال داشت مواد مصرف کنند. چند مطالعه هم نشان دادند که حمایت خانواده عامل حفاظتی در برابر رفتارهای جنسی پرخطر در دوره نوجوانی است. ولف و همکاران ، در بررسی 186 نوجوان 13 تا 18 ساله دریافتند که حمایت خانوادگی کمتر با پرخاشگری رابطه دارد. همچنین، بارنو و لوچت و فریبرگر ، دریافتند که ادراک طرد از سوی والدین رابطه مثبت با اختلال سلوک در نوجوانان دارد. رابطه مثبت با خانواده شانس مصرف، الکل، سیگار، ماری‌جوانا و دیگر داروها را کاهش می‌دهد.

نقش میانجی حمایت خانواده در رابطه بین آزاردیدگی جنسی و مشکلات رفتاری کودکان و نوجوانان در چندین پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است که به صورت پیوسته نشان داده شده است حمایت خانوادگی می‌تواند از اثرات منفی آزاردیدگی جنسی بکاهد .در یک بررسی جدید، آشکار شده است که حمایت مادر در نوجوانان آزاردیده جنسی رابطه منفی با مشکلات رفتاری شامل استفاده از محصولات تنباکو و مصرف مواد دارد.

منبع

عبداله‌زاده رافی، مهدی(1393) ، نقش میانجی گری عامل های حفاظتی فردی،خانوادگی واجتماعی دررابطه بین طیف آزاردیدگی ،پایان نامه دکترا، روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی وعلوم تربیتی علامه طباطبایی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0