جو اخلاقي و وظایف مدیران سازمانها

رفتار اخلاقی کارمند به دو عامل: ارزش های شخصی و جوّ حاکم بر سازمان(از نظر رعایت اصول اخلاقی) بستگی دارد. هنگامی که سیستم پاداش سازمان به گونه ای باشد که رفتار نادرست را بصورت مثبت کند، افراد خوب هم دست به کارهای نادرست می زنند. هنگامی که سازمانی به افراد دروغگو، متقلّب و کسانی که کارهای خلاف را انجام می دهند، ارتقای مقام میدهد، حقوق زیاد به آنها پرداخت کند و یا آنها را مورد ستایش و تقدیر قرار دهد، کارکنان این مطلب را می آموزند که رفتار های غیر اخلاقی بازدهی های مناسب دارند. از این دیدگاه می توان این مطلب را توجیه کرد که چرا تعدادی از اعضای هیأت علمی به مسئولیت هایی که در برابر دانشجویان و تدریس دارند، توجه لازم نمی نمایند. گفته شده است که پاداش های سازمان می تواند کارکنان و اعضاء را تشویق نماید تا به گونه ای رفتار نمایند که از نظر اخلاقی مخالف هنجارهای اجتماعی باشد برای مثال: رک راستی بودن، صداقت و درستی و… مورد تشویق و تأیید قرار می گیرد، ولی بسیاری از سازمان ها افرادی را ارتقای مقام می دهند که با زیرپا گذاردن مقررات در صدد تأمین هدف های سازمان برآیند. با اتكا به اصول اخلاقي، مديران قادر مي شوند تا تصميم بگيرند كه چه چيزي خوب و چه چيزي نادرست است.رفتار اخلاقی را می توان ازطریق آموزش، تعلیم تربیت ارتقاء بخشید.در زمان کنونی مدیر باید از نظر اخلاقی جوّی سالم برای کارکنان در سازمان بوجود آورده تا آنان بتوانند با تمام توان و بهره وری هرچه بیشتر کار کنند. از طرفی کردار مقامات ارشد بزرگترین عاملی است که می تواند نوع رفتار اخلاقی را تأیید یا تضعیف نماید. با توجه به این واقعیت، ارزشی که مورد توجه مدیران ارشد و ردۀ میانی است می تواند بر کل مسائل اخلاقی و جوّ حاکم بر سازمان اثر بگذار.

منبع

رستمی ، ام البنین (1393-1394) ، رابطه جو اخلاقی  با نیت ترک خدمت از طریق رضایت شغلی  و تعهد سازمانی  پرستاران بیمارستانها ی دانشگاه علو م پزشکی رشت ،پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی رشت

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید