« بیشتر تلاش می کنیم تا با ما مطمئن پژوهش کنید. »تفاوت ظریف بین تیزهوش بودن و با استعداد
افراد تیزهوش درهوش کلی برجسته اند یعنی عملکرد آنان درکلیه امور از متوسط همسالانشان بیشتر است .
اما افراد با استعداد عملکردشان در کلیه امور ازمتوسط همگنان خود برترنیست بلکه در یک یا چند زمینه ویژه ، فوق العاده برجسته اند.
خصوصیات عمومی تیز هوشان
در یادگیری زبان، خواندن، هنر،ادبیات، علوم وریاضیات از سایر کودکان جلوتر می باشند. توجه وعلاقه این کودکان به سوی مسائل مختلف است ودارای سرگرمی های مختلف بوده واز نظر قد و وزن وتکامل جسمانی سالم وتوانا هستند. در راه رفتن وسخن گفتن از دیگر کودکان جلوتر هستند.تمایل به رهبری گروه دارندوبه رفاه دیگران علاقمندند.
خصوصیات شخصیتی تیز هوشان
این کودکان دارای نیروی سازش بیشتر ی هستند ودر برابر ناملایمات از اعتماد به نفس وثبات عاطفی بیشتری برخوردارندواز دیگر خصوصیات آن‌ها استقلال طلبی آن‌هاست.کمتر به دیگران متکی بوده وافرادی مستقل هستند. از نظر استدلال ، قضاوت ورد وبدل کردن تجارب برترند. شوخ وبذله گو هستند، دور اندیش واعتقاد واقع بینانه ای نسبت به خود دارند.
انواع برنامه های آموزشی
غنی سازی برنامه های آموزشی در مدارس عادی
اگر به دانش آموز تیزهوش اجازه طی کردن سریع کلاسها داده نشود ،برای این که برنامه در خور توانایی او باشد،می توان برنامه معمولی را غنی کرد.
راههای غنی تر کردن برنامه های آموزشی
- ارائه کردن مطالب اضافی و مفید درباب موضوع موردعلاقه دانش آموز
- گروه بندی دانش آموزان در کلاس ، بنحوی که دانش آموزان تیزهوش باهم قرارگیرند.
- بوجود آوردن امکان یادگیری‌های اضافی
- فراهم کردن امکانات وفرصت کافی برای تجربه کردن
- استخدام یک معلم آموزش ویژه برای تیزهوشان
- بکارگرفتن رسانه های مختلف به عنوان ابزار آموزشی
- در نظرگرفتن معیارهای تحصیلی بالا برای تیزهوشان
گالاکر ، معتقد است که این برنامه ها باید به گونه ای تنظیم شوندکه شش مهارت رادرآنان تقویت کند.
مهارتهای زندگی، مجموعه توانمندی‌هایی هستندکه به فرد امکان مقابله با تنش‌های ناشی از مواجهه با محرک‌های تنش‌زا را می‌دهندکه هدف این آموزش‌ها ارتقا سطح سلامت روان وپیشگیری از آسیب‌های اجتماعی است،از دیگر اهداف آموزش مهارتهای زندگی، افزایش توانایی‌های روانی- اجتماعی‌وپرورش افرادی خلاق است که بتوانند به تولید اندیشه‌های نو وجدید در اجتماع بپردازند.
سلامت روان را ميتوان به منزلة توانايي رشد و گسترش هيجانات عقلي و معنوي، برقراري ارتباط با ديگران شامل همسالان و بزرگسالان، شركت در فعاليتهاي آموزشي و اجتماعي انعطاف پذيري در بزرگسالان، مواجه با سختي‌ها دانست . آموزش مهارتهاي زندگي نقش اساسي را در بهداشت رواني ايفا ميكند، به خصوص‌در مورد دانش آموزان تیزهوش‌که به علت دارا بودن رشد فکری بیشتردر صورت بروز مشکل، آسیب پذیرترند البته زماني كه در يك مقطع رشدي مناسب ارائه شود نقش برجسته‌تري خواهد داشت. به طوري‌كه ميتوان گفت که بسیاری از نوروزها و سايكوزها ناشي از نقص در رشد مهارتهاي زندگي اساسي است و در واقع آموزش مهارتهاي زندگي نقش درماني دارد . پژوهش های بسياري وجود دارد كه نشان دهندة اثرات مثبت مهارتهاي زندگي بر روي سلامت رواني است. پژوهش‌ها نشان داده‌اند كه آموزش مهارتهاي زندگي سبب افزایش سلامت روان، اعتماد به نفس، عزت نفس، مسئولیت پذیری وتعیین هدف وافزایش خودکارآمدی‌و كاهش نشانه‌هاي روان‌نژندي، کاهش‌رفتارهاي خود تخريبي و پيشگيري از بي بند و باري جنسي وکاهش استفاده از مواد مخدر والکل، کنترل خشم وپرخاشگری و با عملكردهاي بين فردي و سازگاري هيجاني همبستگي مثبت دارد و همچنين باعث تسريع در بهبودي‌افراد می شود.
منبع
مستشاری،معصومه(1393)،اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی برسلامت روان دانش آموزان،پایان نامه کارشناسی ارشد،مشاوره وراهنمایی، دانشگاه آزاداسلامی کرمانشاه
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید