تحصيلات و رضايت شغلي

بنظر می‌رسد كه تحصيلات به خاطر افزايش استقلال در کار و پرداخت دستمزد بيشتر و … منجر به افزايش رضايت شغلي می‌گردد ولي نتيجه كه توسط دكتر زارعي متين انجام شده است، نشان می‌دهد كه بين تحصيلات و رضايت شغلي رابطه معناداري وجود ندارد،درتحقیق مذكور دليل اين نتيجه بيان شده است. اثر تحصيلات بر رضایت شغلي از طريق «كنترل بر کار» مثبت و از طریق «سطح توقعات» منفي می‌باشد و برآيند اين دو اثر متضاد، باعث شده است رابطه كلي تحصيلات با رضايت شغلي نزديك به صفر و غیر معنادار نشان داده شود.

مدل‌های رضايت شغلي

محققين عمدتاً دو مدل براي تبيين رضايت شغلي ارائه داده‌اند كه عبارتند از مدل تبييني گرايشي  و مدل  تبييني موقعيتي ، در مدل گرايشي رضايت شغلي را بر اساس نيازها ، توقعات ، نگرش‌ها ، و ارزش‌های كاركنان تعيين می‌شود . اجتماعي شدن افراد در گروه‌های اجتماعي مختلف منبع توليد آرزوها ، انتظارات ، ارزش‌ها و خواهش‌های متفاوت آنان است . هر فردی مجموعه اين خصوصيات را به عنوان شخصيت خويش با خود به شغلش می‌آورد و این مجموعه عوامل شخصيتي است كه ميزان رضايت شغلي فرد را تعيين می‌کند.

در این رابطه مدلي از رضايت شغلي توسط آرنولد، ارائه شده است و به نظر می‌رسد تلفيقي از دو مدل گرايشي و مدل موقعيتي باشد. طبق اين مدل اساساً رضايت شغلي از اختلاف بين آنچه افراد از شغل خود انتظار دارند و آنچه واقعاً از شغل آن‌ها بدست می‌آید حاصل می‌شود. به عبارتی ديگر اگر ویژگی‌های شغلي كمتر از مقدار مطلوب باشد شخص ناراضي خواهد شد و اگر هيچ اختلافي بين مقدار مطلوب و شرايط واقعي وجود نداشته باشد، شخص راضي خواهد شد و اگر بيشتر از انتظار كارمند واقعيات شغلي وجود داشته باشند. شخص خيلي راضي خواهد شد . اين انتظارات و شرايط مطلوب از مقایسه‌ای كه شخص بين خود و افراد ديگر در سایر قسمت‌های سازمان و يا حتي در خارج از سازمان، انجام می‌دهد، حاصل می‌گردد.

منبع

فاضل مقدم،آرزو(1393)، رابطه توانمندي روان شناختي وكيفيت زندگي كاري با رضايت شغلي اساتید،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت آموزشی،دانشگاه آزاداسلامی هرمزگان

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید