امنیت، پلیس، گردشگری

صنعت جهانگردی در سطح جهانی برای بیش از 200 میلیون تن شغل ایجاد کرده و حدود11 درصد از کل اشتغال جهانی را به خود اختصاص داده است. بدیهی است که با توسعه ی این صنعت به خصوص با پیش بینی هایی کهWTO تا 2015 و 2020 انجام داده، آمارهای یاد شده نیز افزایش خواهند یافت و در این میان توریست های موجود در سبد جهانی عاید کشورهایی خواهد شد که بسترهای لازم از جمله امنیت و خدمات را در بهترین شکل موجود آماده کرده اند. اکنون گردشگری به عنوان یک صنعت در آمدزا و رونق دهنده ی چرخ های اقتصادی کشور، نقش مهمی در ارتباط بین الملل و اقوام در جهان دارد. ازهمه مهم تر این که جهانگردان قرار است برای ایران سفیرانی باشند تا کشور ما و امنیت موجود در آن را همان طور که هست در عرصه ی بین الملل توصیف کنند. شاید از این رو باشد که گردشگران  پس از سفر، تصویر ایران را با آنچه در روز اول در ذهن داشتند مغایر می دانند. اگر امنیت را به عنوان اساسی ترین و مهمترین رکن توسعه ی گردشگری معرفی کنیم، سخنی گزاف نگفته ایم. چون دوام و پایداری این صنعت با وجود امنیت کامل میسر خواهد بود .

بنابراین، یکی از عوامل مهم توسعه ی گردشگری در کشور امنیت است. به عبارت دیگر، یکی از شاخص های امنیت، توسعه ی گردشگری در کشور است که می تواند در قالب های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی تجلی پیدا کند. همین طور وجود صنعت گردشگری در یک منطقه  و تردد گردشگران در یک مقصد موجب به وجود آمدن امنیت می شود اما این قضیه همیشه صادق نیست، چون در برخی موقع وجود پدیده ی گردشگری و رفت و آمد گردشگران باعث ناامنی شده است. با این وجود صنعت گردشگری و مقوله ی امنیت ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. یعنی اگر امنیت نباشد، صنعت گردشگری نیز عرض اندام نخواهد کرد. امنیت در معنای گسترده یکی از مهمترین مسایلی است که در میزان تقاضای گردشگری خارج برای سفر به ایران وهر کشور دیگر تأثیر گذار است. به این ترتیب امنیت داخلی و ملی شاخص ترین عامل گسترش گردشگری در هر کشوری است که می خواهد خود را با مشخصات کشورهای پیشرو در امر گردشگری تطبیق دهد.

اکنون کارشناسان گردشگری براین باورند که رابطه ی امنیت ملی و گردشگری باید مورد توجه قرار گیرد به طوری که تعریف جدیدی از امنیت ملی در سایه ی حضور گردشگران خارجی و شناخت واقعیت های داخلی و انتقال آنها به خارج یک ابزار ضروری و لازم است. نقش و تأثیر صنعت جهانگردی در ترسیم امنیت ملی یک کشور چنان است که اکثریت کشورهای توسعه یافته با وجود دارا بودن منابع کلان اقتصادی و درآمد، ترجیح می دهند روی صنعت گردشگری متمرکز شوند. حضور مستقیم بازدید کنندگان و گردشگران در یک کشور علاوه بر توسعه ی اقتصادی و تبادلات فرهنگی، آن کشور را به عنوان یک قطب امن گردشگری به جهانیان معرفی می کند. هم چنین کارشناسان بر این با ورند که رشد و توسعه ی اقتصادی پدیده ای کاملاً امنیت محور بوده ویکی از بخش های اقتصادی که در صورت عدم وجود امنیت به شدت آسیب می بیند، صنعت گردشگری است.

هم چنین توسعه صنعت گردشگری در هر کشور نشان از اثبات امنیت ملی در آن کشور است و توسعه  امنیت ملی در کشورهای مختلف موجب رشد خارق العاده ی صنعت گردشگری در دهه های اخیر است و گردشگران هیچ گاه در مناطق آسیب زده و نا امن حاضر نمی شوند و طبیعی است که قبل از برنامه ریزی برای آغاز یک مسافرت، تلاش می کنند تا اطلاعات کافی در خصوص امنیت و ایمنی منطقه مقصد را به دست آورند و موفقیت در حذب گردشگران و شرکت های بزرگ و تورگردانی جهان، ثبات و ضریب امنیت ملی را افزایش می دهد. رابطه ی بین گردشگری و امنیت ملی، دوسویه است. در صورتی که گردشگر بیشتری جذب شود به همان نسبت تصویر مثبت تری از ایران در مجامع بین المللی ایجاد می شود. امنیت در معنای گسترده یکی از مهم ترین مسایلی است که در میزان تقاضای گردشگران خارجی برای سفر به ایران تأثیر گذار است. جهانگردان به کشورهایی سفر می کنند که مخاطرات امنیتی در آن احساس نکنند و روبه روشدن کشورها با موج گردشگران این موضوع را القاء می کند که امنیت در آن منطقه وجود دارد.

منبع

منصوری ارگنه،بهرام(1393)، تأثیر اقدامات کنترلی پلیس انتظامی،پایان نامه ارشد، مدیریت انتظامی، دانشگاه علوم انتظامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید