ارتباط خانواده

فرایند ارتباط در خانواده، یکی از زمینه های مورد علاقه مشاوران در خانواده درمانی است . ارتباط مؤثر در مدل های عملکرد خانواده، یک موضوع مهم و بنیادی است. ارتباط به تبادل اطلاعات در درون خانواده اطلاق می شود. ارتباط همچنین می تواند به ابزاری و عاطفی، آشکار و پنهان، مستقیم یا غیر مستقیم تقسیم شود. ارتباط آشکار در مقابل ارتباط پنهان بر محتوای پیام دلالت می کند که آیا پیام به روشنی یا در لفافه یا تیره و تار و مبهم بیان می شود. ارتباط مستقیم در مقابل ارتباط غیر مستقیم این گونه است که آیا پیام ها به صورت صحیح افراد را مورد خطاب قرار می دهد یا تمایل دارد که به افراد دیگری منحرف شود .

خانواده هایی که دارای عملکرد مطلوب هستند، تمایل دارند که به صورت مستقیم در حوزه های ابزاری و عاطفی ارتباط برقرار کنند. اعضای خانواده نسبت به بحث درباره موضوعات مختلف با یکدیگر احساس آزادی می کنند و بخاطر عقاید متفاوتشان قابل احترامند و احساساتشان را به یکدیگر بدون ترس از عقوبت یا سوء تفاهم به صورت مستقیم نشان می دهند.

از نظر واتزلاویک، باوین و جکسون، ارتباط می تواند به دو دسته دیگر هم تقیسم شود:

1. ارتباط دیجیتال که در آن پیام ها در داخل صحبت ها و نوشته ها نهفته است. معنای پیام ها بر مبنای معنای ظاهر لغات مشخص می شود مانند این جمله، امروز هوا آفتابی است. در ارتباط چنین جمله ای حقایق به وسیله کدهای کلامی انتقال داده شده است.
2. ارتباط آنالوگ،که دربرگیرنده تمامی اطلاعات غیرکلامی است که شامل ژستها، وضعیت اندام های بدن، حرکات صورت،تن صدا، وزن، ریتم و آهنگ لغات کلام میباشد. این نوع ارتباط درشعر،موسیقی، نقاشی و دیگر جلوه های هنر می تواند تظاهر داشته باشد.

تخصیص نقش

 نقش های خانوادگی به الگوهای تکراری رفتار اطلاق می شود که از طریق آن اعضای خانواده، عملکردهای خانواده را به انجام می رسانند.  این ها شامل تدارک منابعی نظیر، تأمین غذا، لباس و سرپناه است. خانواده همچنین نقش پرورش دهنده، حمایتی، گرمی و صمیمیت، اطمینان دهی را نسبت به خانواده ایفا می کند. تخصیص نقش، به الگوهای خانوادگی واگذاری نقش ها به اعضای مختلف خانواده اطلاق می شود. نقش ها به شیوه ای در خانواده توزیع می شود که از جانب اعضای خانواده احساس شود، عادلانه است. نقش های شایعی که در خانواده ها می توان یافت عبارتند از:

• رهبری: فردی که تصمیم گیری نهایی در خانواده به عهده اوست.
• بلاگردان: فردی است که در خانواده مشکلات را به جای دیگران به جان می خرد.
• منتقد: فردی است که به عملکرد افراد خانواده معمولاً ایراد می گیرد و نق می زند.
• عاقل: فردی است که با عقل و منطق، مشکلات افراد خانواده را حل می کند.
• بیمار: فردی است که در خانواده همیشه بیمار است و احتیاج به مراقبت دارد.

خانواده هایی که دارای بهترین عملکرد هستند مطمئنند که همه نیازهای خانواده قابل تحقق هستند. تخصیص مسئولیت ها در خانواده منطقی است و فشار اضافی بر یکی یا دیگر اعضا وارد نمی شود .

منبع

نامنی،ابراهیم(1392)، اثربخشی خانواده درمانی راه حل مدار – ساختاری در درمان ( قطع مصرف مواد) افراد وابسته به مواد،پایان نامه دکترای تخصصی،روانشناسی ، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید