احساس تنهايی

پرداختن به احساس تنهایی از این جهت مهم است ، که مانع شکوفایی استعدادهای ماست. انرژی های حیاتی ما را بیهوده می گیرد و ما را در اوهام و تصورات باطل ، نگه می دارد. سرمایه واقعی ما که وقت است را معطل می گذارد. دیگر اینکه عمق خطاهای شناختی و معرفتی و حسی ما را بیشتر می کند. ترس ما را از محیط اطراف ، افزایش می دهد. اضطراب خود را نمی توانیـم ببینیـم و بدین شکل آسیب های جسمی به ما وارد می شود. در احساس تنهایی ، بی دفاعی و فرار از چالش های زندگی نهفته است. برای انسانی که در مقطع و دقیقه اکنون در این جهان زندگی می کند ، شناخت ریشه و علت احساس تنهایی بسیار مهم است. در صورتیکه امروزه به چاره ننشیند ، فردا خیلی دیر است. تاوان سنگینی می طلبد. چرا که جهان ما دیگر شتاب گرفته است. آنکه در خلوت خود زندگی می کند ، جهان را تجربه نمی کند. آنچه را که تجربه می کند ، حرمان و خسران و زیان است. در صورتیکه امروز امکان دست یابی به هدفها و استفاده از فرصتها بیش از هر زمانی فراهم است. تنها باید علت فرار خود را بشناسیم و بدون آنکه خود را به خاطر عقب نشینی و یا بعنوانهای دیگری که بر رفتار خود می گذاریم ، ملامت کنیم ، مهارتهای ارتباطی خود را بالا ببریم و انگیزه های خود را برای زندگی کردن موفقیت آمیز بشناسیم. امروزه دیگر درمان احساس تنهایی و یا رفع آن چندان دشوار نیست. تنها کافی است که از لاک خویش بیرون بیاییم و برای درک وضعیت خود مطالعه کنیم و چاره بیند یشیم. درمان در چند قدمی ماست ، در صورتیکه طالب بیرون رفت از وضعیت پیش آمده باشیم .

همه ما به ترتیبی از احساس تنهایی رنج می بریم. بطوریکه گاهی این احساس تنهایی به آزار تنهایی مبدل می شود و ما را کلافه می کند. گاهی از این حد هم فراتر می رود و به احساس بی کسی و ناامنی تغییر شکل می دهد. در وجود ما مبدل به ترس فراگیر می شود. اضطراب را در ما تشدید می کند بطوریکه نمی توانیم به امور عادی زندگی خود رسیدگی کنیم. چرا که مداوم بطور ناخودآگاه در حال فرار از این احساس و آزار هستیم. به علاوه خود را بخاطر تنها بودن و تنها شدن ملامت می کنیم از این رو احساس خوشـی هم نسبت به خـود نداریم. در این صـورت نه تنها دیگران ما را تنها گذاشته اند خود ما نیز خود را تنها گذاشته ایم که این واقعاً بی مهری و نوعی خشونت بخویش است.

تمایل برای صمیمیت بین فردی با هر انسانی از زمان تولد تا مرگ وجود دارد و هیچ انسانی نیست که به خاطر از دست دادن آن مورد تهدید قرار نگیرد. انسان با نیاز به ارتباط و صمیمیت متولد می شود. ماهیت انسان بطور طبیعی اجتماعی است . از نظر بامیستر و لری، نیاز به تعلق داشتن درانسان یک انگیزه اساسی را شکل می دهد و باعث افکار،هیجانات و رفتارهای بین فردی می شود.

این نیاز شامل یک تمایل فراگیر برای ایجاد و حفظ حداقل چند ارتباط بین فردی مثبت، پایدارومهم است.

در حالیکه تفاوتهای فردی در شدت نیاز تعلق داشتن و چگونگی بر آوردن آن وجود دارد ، ارضاء این نیاز مستلزم تعاملات مثبت و زیاد با افراد دیگر در یک موقعیت با دوام است که منجر به شادکامی و سعادت طرفین می شود. بنابراین ، افرادی که در برقراری و حفظ روابط رضایت بخش با دیگران ناتوان هستند و در نتیجه در بر آوردن نیاز تعلق داشتن مشکل دارند ، احتمالا حس محرومیتی را تجربه می کنند که خود را با احساس تنهایی  نشان می دهد .

فرايند اجتماعي شدن يكي از جنبه هاي مهم رشد انسان است . ذاتي بودن زندگي جمعي در انسان ها ضرورت تماس با ديگران را به عنوان امري اجتناب ناپذير نموده است . رشد اجتماعي در بردارنده ي ارتباط سالم و منطبق  با موقعيت در افراد است . بنابراين مسأله رشد اجتماعي به عنوان يكي از زمينه هاي فعاليت نظام تعليم و تربيت همواره مورد توجه بوده و تحقیقات متعددی در زمینه تاثیر مهارت های اجتماعی و ارتباطی بر تطابق ، سازگاری آتی و احساس تنهایی کودکان انجام شده است. کودکانی که مهارت های کافی کسب کرده اند در ایجاد ارتباط با همسالان و یادگیری در محیط آموزشی موفق تر از کودکانی هستند که فاقد این مهارت می باشند. تعداد قابل ملاحظه ای از کودکان به دلایل مختلف موفق به کسب مهارت های اجتماعی و ارتباطی نمی شوند و اغلب مهارت های رشد نیافته و ضد اجتماعی و نامناسب که همراه با گوشه گیری و تنهایی است را از خود بروز می‌دهند. بیشتر این کودکان در آینده نیز با مشکلات سازگاری روبرو می شوند.

بسیاری از نیازها و شکوفا شدن استعدادها و خلاقیت های انسان فقط از طریق تعامل بین فردی و ارتباطات اجتماعی می تواند ارضاء شده و به فعلیت در آید. در واقع خودشناسی ، برقراری ارتباط موثر و متقابل با دیگران ، پذیرش مسئولیت اجتماعی و همکاری صحیح و مناسب با دیگران از اهداف اساسی تمامی نظام های تربیتی است که در ارتباط با این مسئله بررسی و ارزیابی مهارت های اجتماعی و ارتباطی کودکان و نوجوانان از دیر باز مورد توجه خاص روان شناسان و متخصصین تعلیم و تربیت بوده است . مهارت های اجتماعی و ارتباطی طیف گسترده ای از رفتارها از قبیل توانایی شروع ارتباط موثر و مناسب با دیگران ، ارائه پاسخ هایی مفید و شایسته ، تمایل به رفتارهای سخاوتمندانه ، همدلانه و یاریگرانه  و پرهیز از تمسخر ، قلدری و زورگویی به دیگران را شامل می شود.با توجه به اهمیت مهارتهای ارتباطی و نقش آن در تعامل و ارتباط با دیگران در ادامه بحث به مسئله احساس تنهایی و اهمیت مهارت های ارتباطی برای مقابله با احساس تنهایی پرداخته می شود.

منبع

محرم زاده،بهراد(1390)، اثربخشی آموزش تاب­آوری برمیزان پرخاشگری و احساس تنهایی دانش آموزان،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،دانشگاه آزاداسلامی تنکابن

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید