ادبیات و مبانی نظری مدیریت سرمایه فکری

مدیریت سرمایه فکری: در دو دهه گذشته به سمت اقتصادی حرکت کرده ایم که سرمایه گذاری در منابع انسانی ، فناوری اطلاعات ، تحقیق ، توسعه و تبلیغات به منظور حفظ برتری رقابتی و تضمین زیست پایی سازمان ها ضروری به نظر می رسد( Remirez , 2008). با توجه به این امر ، می توان بیان داشت که منبع خلق ارزش اقتصادی ، ایجاد و مدیریت دارایی های نامشهودی است که از آن به عنوان سرمایه فکری یاد می شود( همان). به عبارت دیگر ، با توجه به این که قابلیت های سازمانی مبتنی بر سرمایه فکری است ( sudarsanam , 2008) .  مالکیت سرمایه فکری ، سازمانها را به توانایی های خاصی مجهز می سازد ( بارتون لئونارد، 1992 ؛ همل و پراهالد ، 1990(. مدیریت این سرمایه استراتژیک به منظور رقابت پذیری سازمان ها به امری حیاتی مبدل شده است( Marr et al , 2003).

سرمایه فکری فراهم کننده یک پایگاه و یک منبع جدید است که از طریق آن سازمان می تواند به رقابت بپردازد.سرمایه فکری اصطلاحی برای ترکیب دارایی نامشهود بازار ، دارایی انسانی و دارایی ساختاری است، که سازمان را برای انجام فعالیت هایش توانمند می سازد.به عبارت دیگر سرمایه فکری عبارت است از : جمع دانش اعضای سازمان و کاربرد دانش آنها( Ghlichli& Moshabaki , 2006) . جان گالبریث – اقتصاددان- اولین بار در سال 1969 از اصطلاح سرمایه فکری استفاده کرد.اما کاربرد جدید آن به اوایل دهه 1990 بر می گردد.به همین دلیل ، تاکنون تعریفی که مورد پذیرش همگان باشد ، ارائه نشده است(Jorgensen , 2007).

مشخصات

نوشتار حاضر حاصل مطالعه گروه تخصصی بوبوک می باشد که به منظور مطالعه و آشنایی بیشتر پژوهشگران عزیز با ادبیات نظری موضوع ارائه شده در اختیار آنها قرار گرفته شده است.

تعداد صفحات:22 صفحه فایل WORD

مقدمه: دارد

مبانی نظری: دارد
بحث و نتیجه گیری: دارد

منابع: دارد

در صورت بروز هر گونه مشکل می توانید در هفت روز هفته و 24 ساعت شبانه روز با تیم پشتیبانی بوبوک از طریق راه های ارتباطی زیر ارتباط برقرار کنید.

Site: www.bobook.ir

Phone number: 09194448186 – 09059793565

Telegram number: 09059793564

Email: bobook.team@gmail.com