ادبیات و مبانی نظری خودکارآمدی جمعی

خودکارآمدی جمعی: به اعتقاد بندورا (2001 ) خودکارآمدی مفهومی است که بواسطه آن تجربیات، توانایی و تفکرافراد در یک مسیرادغام می شود. خودکارآمدی و سایر نگرش های انتظاری بطور مشترک دارای این واقعیت هستند که تمامی آن ها، باورهایی درخصوص درک توانایی فردی است، اماتفاوت آن ها با خودکارآمدی د رآن است که خودکارآمدی ادراک قابلیت های فردی به منظور دستیابی به عملکردها ونتایج موقعیت های دیگر از پیش تعیین شده می باشد، بنابراین خودکارآمدی از بابت باورهای انتظاری متفاوت است (شاوران، 1390).

پولروهمکاران ( 2002 ) بیان می کنند که خودکارآمدی یا ادراک خودکارآمدی در برگیرنده احساس خوشایند فرد د رانجام تکالیف است که بطور فراگیری با انگیزش و انجام موفقیت آمیزتکالیف درتمامی انسان ها مرتبط است. خودکارآمدی یک توانایی است که درآن خود مهارت های رفتاری، عاطفی، اجتماعی و شناختی باید سازماندهی شده و برای اهداف بی شمار بطور موثرهماهنگ شوند بین داشتن زیر مهارت ها و توانایی ترکیب آن ها  برای انجام عملی در شرایط دشوار تفاوت آشکار، وجوددارد. دوم حتی با وجودی که کاملاَََ می دانند چه کار کنند و مهارت های لازم برای انجام آن کار را دارند، به نحواحسن درانجام کارها موفق می شوند. خودکارآمدی شخص، جریان های عاطفی، هیجانی وشناختی–که انتقال دانش وتوانایی هارا با عمل ماهرانه تحت نفوذ دارند را فعال می سازد(الماسی، 1391).

مشخصات

نوشتار حاضر حاصل مطالعه گروه تخصصی بوبوک می باشد که به منظور مطالعه و آشنایی بیشتر پژوهشگران عزیز با ادبیات نظری موضوع ارائه شده در اختیار آنها قرار گرفته شده است.

تعداد صفحات: 42 صفحه فایل WORD

مقدمه: دارد

مبانی نظری: دارد
بحث و نتیجه گیری: دارد

منابع: دارد

در صورت بروز هر گونه مشکل می توانید در هفت روز هفته و 24 ساعت شبانه روز با تیم پشتیبانی بوبوک از طریق راه های ارتباطی زیر ارتباط برقرار کنید.

Site: www.bobook.ir

Phone number: 09194448186 – 09059793565

Telegram number: 09059793564

Email: bobook.team@gmail.com