کارآفرینی سازمانی از دید موریس و كوراتكو

موریس و كوراتكواشاره می‌كنند كه در بخشی از ادبیات مربوط به كارآفرینی سازمانی مقداری اغتشاش و سر درگمی بین تشابهات و تفاوت‌های كارآفرینی شروع كننده و كارآفرینی در یك سازمان از قبل تاسیس شده وجود دارد. در مورد شباهت‌های بین كارآفرینی شروع كننده و كارآفرینی تاسیس شده مولفان به نكات زیر اشاره دارند:

  • هر دو مستلزم فرصت بازنگری و تعریف هستند.
  • هر دو به یك مفهوم یكسان از كسب و كار نیاز دارند كه از یك كالا، فرایند یا خدمت شكل می‌گیرد.
  • هر دو بوسیله افرادی انجام می‌شوند كه با یك تیم كار میكنند كه هدف آن‌ها سود است.
  • هر دو نیاز به كارآفرینانی دارند كه قادر باشند دیدگاه خود را با مهارت‌های مدیریتی، شور و شوق خود را با واقعیت بینی و پیشگامی خود را با پشتكار و حوصله هماهنگ و متعادل كنند.
  • هر دو مشمول این مفهوم هستند كه در مرحله تكوین و شكل گیری بسیار آسیب پذیر هستند و نیاز به این دارند كه همیشه خود را سازگار و منطبق گردانند.
  • هر دو به دنبال ایجاد ارزش و پاسخگویی به مشتری هستند.
  • هر دو با ریسك مواجه بوده و به استراتژی‌های مدیریت ریسك نیاز دارند.
  • هر دو نیاز به كارآفرینانی دارند كه برای اعمال نفوذ بر منابع استراتژی‌های سازنده و بدیع را توسعه وگسترش دهند.
  • هر دو با ابهامات مهمی روبرو هستند.
  • هر دو به استراتژی‌های نتیجه بخش احتیاج دارند.

 موریس و كوراتكو به تفاوتهای بین كارآفرینان شروع كننده و كارآفرینان شركتی اشاره می‌كنند.

  • در كارآفرینی شروع كننده، كارآفرین ریسك را می‌پذیرد اما در كارآفرینی شركتی بجز ریسك مربوط به حرفه یا شغل بقیه ریسكها را نیز می‌پذیرند.
  • در كارآفرینی شروع كننده، كارآفرین فردی صاحب ایده و كسب و كار است اما در كارآفرینی شركتی معمولا شركت صاحب ایده است و حقوق معنوی مربوط به كارآفرین فردی سهم خیلی كمی در كسب و كار دارد.
  • در كارآفرینی شروع كننده به طور نظری پاداش كارافرین فردی نامحدود است در حالیكه در كارآفرینی شركتی یك ساختار سازمانی برقرار است كه پاداشهای كارآفرین و كارمند را محدود می‌سازد.
  • در كسب و كار هایی كه به تازگی شروع می‌شوند یك اشنباه استراتژیك به معنی ورشكستگی فوری است در حالیكه در كارآفرینی سازمانی در برابر اشتباهات مدیریت از انعطاف پذیری بسیار بالایی برخوردار است.
  • در كارافرینی شروع كننده، كارآفرین نسبت به تاثیرات بیرونی بسیار حساس است اما در كارافرینی شركتی، سازمان از تاثیرات و نیروهای بیرونی تا اندازه زیادی مصون است. علاوه بر مواردی كه ذكر شد بزرگترین تفاوت بین كارآفرین فردی، كسب وكارهایی كه تازه شروع می‌شوند و كارآفرینی شركتی بر اساس نظر موریس وكوراتكو این موارد است: انعطاف پذیری در برنامه ربزی، رقابت ایده‌های نو، سرعت فرایند تصمیم گیری، عملكردهای رفتاری سازمان (فرهنگ شركتی در برابر فرهنگ فردی)، تخصیص منابع و مقیاس برنامه ریزی استراتژیك است. در نهایت، موریس و كوراتكو  به وسیله بررسی مفاهیم استراتژیك هر دو مورد یافته‌های خود راجع به كارآفرینی شركتی و سازمان‌های تازه تاسیس شده را خلاصه كردند. تحقیقات آن‌ها اشاره می‌كند كه فعالیت‌های كارآفرینانه پایدار از طریق تخصیص منابع یك سازمان تاسیس شده واقعیت بیشتری می‌یابند.

منبع

نسرانی ، غلامرضا (1394) ، بررسی رابطه  ساختار سازمانی و کار آفرینی استراتژیک در واحدهای جهاد دانشگاهی مستقردر شهر تهران ،پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی ،دانشگاه خوارزمی پردیس بین الملل کرج

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0