ویژگی­های دانش­آموزان با اختلال­های یادگیری

اکنون ویژگیهای دانش­آموزان با اختلال­های یادگیری در حیطه­های مختلف بطور خلاصه ارائه شده است:

ویژگی­های شناختی

به دلیل اینکه فرآیندهای شناختی مانند هوش، حافظه، توجه و زبان در تکالیف تحصیلی درگیرند، بنابراین ویژگی­های شناختی در دانش­آموزان با اختلال­های یادگیری بیشتر مورد توجه است. هوش به عنوان یکی از متغیرهای مهم در تعریف اختلال یادگیری بیان شده است. گروهی معتقدند هوش­بهر این کودکان 90 تا 93 می­باشد که البته این ناشی از توجه زیاد آزمون­های هوش بر توانایی­های کلامی است. برخی از این دانش­آموزان نیز از لحاظ هوش­بهر، در طبقه تیزهوشان قرار می­گیرند که به آنها دانش­آموزان تیزهوش با اختلال یادگیری می‌گویند. این دانش ­آموزان ممکنست از لحاظ تحصیلی خوب باشند ولی آنچه که آنها را تیزهوش با اختلال یادگیری می­کند،تفاوت زیاد بین نمره­های پیشرفت تحصیلی و هوش­بهر آنها می­باشد.

بسیاری از دانش­آموزان دچار اختلال­ یادگیری نمی­دانند چگونه به یادگیری و مطالعه بپردازند. آنان فاقد مهارت­های سازماندهی هستند، سبک یادگیری فعالی برای خودشان ایجاد نکرده­اند و به یادگیری خود جهت نمی­دهند. این دانش‌آموزان مشکلاتی در کنترل جزئیات زندگی و سازماندهی آن دارند، سازماندهی­شان از کارها و مفاهیم : مشکلاتی در توالی، اولویت­بندی، گروه­بندی و تعمیم ضعیف است، از یک موضوع به موضوع دیگر می­پرند و در سازگاری با تغییرات مشکل دارند.

دانش­آموزان با اختلال یادگیری در حافظه کوتاه­مدت؛ در پیروی از دستورات یک مرحله­ای یا چندمرحله­ای، به­خاطرسپاری مطالب خوانده شده نیز مشکل دارند، نمی­توانند اطلاعات مربوط به اشخاص یا تاریخ­ها را به خاطر آورند، در تکرار مطالب مشکل دارند، گاهی مطالب را بدون فهم آن بارها و بارها تکرار می­کنند.

یکی دیگر از ویژگی­های دانش­آموزان با اختلال یادگیری بی­توجهی در کلاس درس و انجام تکالیف می­باشد. این دانش­آموزان در مقایسه با دانش­آموزان عادی مدت زمان کمتری را به انجام تکالیف اختصاص می­دهند، حواسپرتی بیشتری دارند و رشد مهارت توجه انتخابی در آنها با تأخیر همراه است. اکثر معلمان و والدین دانش­آموزان با اختلال یادگیری بیان می­کنند که این افراد مشکلاتی در زمینه حافظه دارند. آنها از راهبردهای حافظه برای بهبود یادگیری مؤثر استفاده نمی­کنند و درحافظه­های کوتاه­مدت،کاری،شنیداری ودیداری مشکل دارند.

مشکلات ادراکی و پردازش اطلاعات

دانش­آموزان با اختلال­های یادگیری اغلب در پردازش اطلاعات شنیداری یا دیداری با مشکلاتی مواجه می­شوند. برای مثال، بسیاری از آنها در تشخیص صداهای زبان(آگاهی به نظام آوایی)، در تشخیص سریع حروف یا کلمه­ها(ادراک دیداری) یا در وظایف مربوط به حافظه­ی کوتاه­مدت ضعیف هستند. نقص در پردازش شنیداری و دیداری بر توانایی رشد و استفاده از زبان در این افراد تأثیر می­گذارد و این تأثیر بیشتر در توانایی ریاضی، خواندن، نوشتن و مهارت­های املا می­باشد. سیستم عصبی مرکزی هم در نقص شنوایی و هم در نقص بینایی نمادهای پردازشی درستی ندارد. با توجه به شدت و ماهیت اختلال یادگیری این افراد عملکرد غیرقابل پیش­بینی دارند.

ویژگی­های ادراکی- حرکتی

از لحاظ بالینی مشاهده شده است که دانش­آموزان با اختلال­های یادگیری اغلب در فعالیت­های جسمی که استفاده از مهارت­های حرکتی را می­طلبد، دچار مشکل هستند. مشکلاتی که به آنها نسبت داده می­شود هم مهارت­های درشت حرکتی(عضلات حرکتی درشت) را در بر می­گیرد و هم مهارت­های ظریف حرکتی(عضلات کوچک حرکتی). مهارت­های ظریف حرکتی، اغلب متضمن هماهنگی سیستم­های دیداری– حرکتی است..

ویژگی­های زبانی

دانش­آموزانی که اختلال­­های یادگیری دارند ممکن است در درک قواعد اجتماعی بنا شده که در زندگی روزمره استفاده می­شود، مشکل داشته باشند. آنها شاید در نظارت بر رفتار و اعمال یا صحبت کردن بدون دور­اندیشی با دشواری مواجه باشند. همچنین ممکن است به طور نامناسب بخندند و گفتگو یا مکالمه­ها را قطع کنند. افزون بر این، در دریافت پیام­های افراد دیگر که از طریق بیانات چهره­ای و زبان بدن انتقال و دریافت می­کنند با مشکل مواجه می­شوند و تعبیر و تفسیر نادرست دارند.

این دانش­آموزان در بیان منطقی مسائل مشکل دارند، نمی­توانند افکارشان را به صورت مداوم و پیوسته بیان کنند, فراموش می­کنند، کلمات را حذف می­کنند ، به دلیل نقص در تشخیص شنوایی در ارتباطات کلامی فهم نادرستی دارند و در بیان و اظهار وجود خود در گروه با مشکلاتی مواجه هستند.

ویژگی­های تحصیلی

اگرچه دانش­آموزان با اختلال یادگیری هوش متوسط یا بالاتر از متوسط دارند، ولی دارای مشکلاتی در تحصیل می­باشند که این مشکلات از اوایل سال­های مدرسه شروع و گاهی تا اواخر سال­های آموزش ادامه دارد،ودانش­آموزان بعنوان تنبل یا بی­انگیزه شناخته می­شوند. کاهش موفقیت دانش­آموزان با اختلال­ یادگیری می­تواند در زمینه­های تحصیلی زیر باشد:

  1. نوشتن: مشکل در روخوانی، رونویسی و هجی کردن.
  2. ریاضی: مشکل در عملیات ریاضی و یا درک مفاهیم اولیه.
  3. منطق: مشکل در طبقه­بندی افکار.
  4. مهارت­های طبقه­بندی: مشکل در طبقه­بندی تمام موارد تحصیلی.
  5. زبان: تأخیر، اختلال­ و یا تفاوت­ در شنیدن و صحبت کردن.

ویژگی­های اجتماعی- سازشی

بی­ثباتی هیجانی را می­توان به عنوان جنبه­ی ویژه­ای از شخصیت و نا­سازگاری اجتماعی دانست. دانش­آموزان با اختلال­های یادگیری اغلب رفتارهایی را نشان می­دهند که از خصوصیات آشفتگی هیجانی است.بطور کلی مشکل کنترل رفتار بسیاری از دانش­آموزان با اختلال­های یادگیری نسبت به دانش­آموزان عادی که این مشکلات را از خود بروز می­دهند، شدیدتر است. افزون بر این، به دلیل  مشکلات رفتاری که این دانش­آموزان در کلاس دارند، موجب می­شوند دانش­آموزان دیگر  آنها را طرد کنند و آنها در پیدا کردن دوست با مشکل مواجه شوند.در واقع، ملموس­ترین مشکل آ­نها، ناکامی در ایجاد پیوندهای نزدیک و راضی­کننده­ی عاطفی با دیگران است. تنها دوستانی که می­توانند پیدا کنند، دوستانی تخیلی است.

برخی از این کودکان کناره­گیر می­باشند. دیگر کودکان یا بزرگسالان ممکن است بخواهند به حریم آنان وارد شوند، ولی تلاش­های آنها معمولاً با ترس و عدم علاقه روبرو می‌شود. از آنجا که پیوندهای عاطفی حول پاسخ­های اجتماعی دو جانبه شکل می­گیرد، مردم معمولاً علاقه­شان را نسبت به کسی که پاسخگو نیست، از دست می­دهند. دانش­آموزان با اختلال یادگیری کمتر در گروه مورد پذیرش هستند و بیشتر احتمال دارد که در میان همسالان­شان طرد یا نادیده گرفته شوند. این دانش­آموزان نسبت به همسالان­شان بیشتر احتمال دارد طرد شوند و محبوبیت کمتری نزد والدین و معلمان دارند. همسالان نقش مهمی را در سازگاری اجتماعی کودکان ایفا می­کنند. البته باید توجه داشت که همه دانش­آموزان با اختلال یادگیری نقص مهارت­های اجتماعی ندارند و برخی از آنها به عنوان افرادی­که مهارت­های مناسب اجتماعی مانند همسالان­شان دارند، شناخته می­شوند. بنابراین، می­توان گفت که دانش­آموزان با اختلال یادگیری گروهی هستند که بیشتر طرد می­شوند و کمتر مورد پذیرش قرار می­گیرند و در برقراری روابط اجتماعی مشکل دارند.

وجود نقص در شناخت اجتماعی دانش­آموزان با اختلال­های یادگیری می­تواند دلیلی برای مشکلات اجتماعی آنها باشد، زیرا بسیاری از آنها نمی­توانند نشانه­های اجتماعی، احساس­ها و هیجانات دیگران را درک کنند و نمی­دانند که چه زمانی رفتارشان برای سایرین مزاحمت ایجاد می­کند. این عدم موفقیت در برقراری روابط اجتماعی صحیح، خطر ابتلا به اختلال­های رفتاری و اجتماعی را در آنها زیاد می­کند.

منبع

لشگری،حمیده(1392)، مشکلات رفتاری دانش­آموزان با اختلال‌های یادگیری،پایان نامه کارشناسی ارشد، روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، دانشکده علوم­تربیتی و روان­شناسی شیراز

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0