راه حلهای مشکلات زنجیرۀ تأمین
مشکلات زنجیرۀ تأمین می تواند برای شرکتها بسیار هزینهزا باشد و به همین دلیل سازمانها به دنبال یافتن راه حلهای نوین هستند. در ادامه ، به برخی راه حلهای ممکن برای مشکلات زنجیرۀ تأمین ؛ نگاهی میاندازیم.
استفاده از موجودی برای حل مسائل زنجیرۀ تأمین:
بدون شک، معمولترین راهحلی که توسط شرکتهای مختلف برای حل مشکلات زنجیرۀتأمین مورد استفاده قرار ای در برابر عدم قطعیتهای موجود در ” بیمه ” گرفته است، نگهداری موجودی به عنوان زنجیرۀ تأمین است.
به اشتراک گذاشتن اطلاعات:
راهحل معمول دیگر برای حل مشکلات زنجیرۀ تأمین و به خصوص بهبود پیشبینی تقاضا، به اشتراکگذاشتن اطلاعات در طول زنجیرۀ تأمین است. استفاده از EDI، شبکههای خارجی و فناوریهای گروه افزار، به عنوان بخشی، از سیستمهای اطلاعات درون سازمانی اشتراک اطلاعات را تسهیل میکند .زنجیرۀ تأمین حاصل از تسهیم اطلاعات را اغلب زنجیرۀ تأمین متحد مینامند.
تغییر یک زنجیرۀ تأمین خطی به یک هسته مرکزی (هاب):
در زنجیرههای تأمین خطی، اطلاعات به شکلی متوالی پردازش میشوند که جریان آنها را کند میکند .یک راهحل، تغییر زنجیرۀ خطی به یک هسته مرکزی است. سیستم اطلاعات اوربیس حول زنجیرۀ تأمین خود تمرکز یافته است؛ سایر شرکتها خدمات مشابهی به کلیه صنایع ارائه میکنند.
همکاری در خلال زنجیرۀ تأمین:
مدیریت زنجیرۀ تأمین و مدیریت موجودی به هماهنگی کلیه فعالیتها و پیوندهای مختلف زنجیرۀ تأمین نیاز دارد. هماهنگی موفق، امکان جا به جایی بدون اشکال و به موقع کالاها را از تأمین کنندگان به تولیدکنندگان و از تولیدکنندگان به مشتریان فراهم میکند. این امر سازمان را قادر میسازد سطوح موجودی و هزینهها را پایین نگه دارد. از آنجایی که شرکای زنجیرۀ تأمین به یکدیگر وابسته اند، اماهمواره با هم به سوی هدفی یکسان حرکت نمیکنند، همکاری آنها ضروری است .
سایر راهحلهای مبتنی بر فناوری اطلاعات برای مشکلات مدیریت زنجیرۀ تأمین:
برخی راهحلهای عمومی دیگر مبتنی بر فناوری اطلاعات برای حل مشکلات ذکر شده اند. مدیریت زنجیرۀ تأمین در شرکتهای بزرگ برای کسب برتری در زنجیرۀ تأمین، از روشهای مختلفی استفاده میکنند ،مکانیزمهای مختلف دیگری، مانند تیمهای زنجیرۀ تأمین و کارخانههای مجازی که همگی مبتنی بر فناوری اطلاعات هستند، در کمک به حل مشکلات زنجیرۀ تأمین قدرتمندانه عمل میکنند.
تیمهای زنجیرۀ تأمین:
تغییر زنجیرۀ خطی به هسته مرکزی به ایجاد تیمهای زنجیرۀ تأمین نیاز دارد. یک تیم زنجیرۀ تأمین، گروهی از کارکنان کاملاً هماهنگ هستند که برای خدمترسانی به مشتری با هم کار میکنند. هر وظیفه توسط عضوی از گروه انجام میگیرد که برای انجام آن نسبت به سایر اعضاء از موقعیت مناسبتری برخوردار باشد، آموزش بهتری دیده باشد و قادر به انجام آن وظیفه خاص بدون توجه به شرکتی که برای آن کار میکند، باشد. گام بعدی در این تکامل، حضور هوشمندی تجاری و دیگر نرم افز ار های کاربردی بود که از اواخر دهۀ 90 آغاز شد. در ابتدای قرن بیست و یکم یکپارچ سازی جهت حضور در بازارها و جوامع، گسترش یافت .
منبع
ولی زاده،فهیمه(1393)، اطلاعات ارتباط بین به اشتراك گذاري و رفتارهاي مشارکتی با عملکرد زنجیره تأمین در شرکتها،پایان نامه کارشناسی ارشد، مدیریت صنعتی،دانشگاه آزاداسلامی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید