مدل های گردشگری

گردشگري به مثابه یک سیستم:

اگر سیستم را مجموعه اي از عناصر مرتبط و پیوسته بدانیم که یک کل واحد را تشکیل می­دهند و هدفی خاص را دنبال می کنند آنگاه درك گردشگري و بویژه گردشگري فرهنگی به مثابه یک سیستم، رویکرد جامعی براي شناخت این پدیده خواهد بود، پدیده اي که متشکل از اجزاي مختلف از جمله مؤسسات تجاري، گردشگران، جامعه و محیط است، بنابراین براي هر مدیري که در این سیستم فعالیت می کند، درك پیچیدگی و کلیت گردشگري و پرهیز از جزئی نگري ضروری است اصولاً مزیت رویکرد سیستمی این است که اجازه می­دهد وضع پیچیده زندگی واقعی را در مدل هاي ساده ببینیم که نشان دهنده پیوند های مختلف بین عناصر سیستم است. نکات کلیدی که از دیدگاه کل گرایانه و مدل سیستمی به گردشگری باید مورد توجه قرار گیرند عبارتند از :

• گردشگری مختص یک رشته علمی نیست بلکه پدیده میان رشته ای است .
• عرضه و تقاضا دو منشأ و خاستگاه گردشگری است.
• بعد تقاضا شامل مسافران با علایق، توانمندی ها و خواسته هاي مختلف می شود
• بعد عرضه شامل امکانات فیزیکی و برنامه های خدمت رسانی به گردشگران است.
• گردشگري ابعاد مختلف جغرافیایی، اقتصادي، محیطی، اجتماعی و سیاسی دارد.
• گردشگري یک صنعت واحد نیست، بلکه همانند تجارت از عناصر مختلف تشکیل شده است.

از آنجا که گردشگری فعالیتی میان بخشی و چند وجهی است هر  نظاره گري از دیدگاه خود به آن نگریسته و تحلیل و تفسیر خاصی بدست داده است.  گان،  معتقد است که در سیستم گردشگري یک دست نامرئی روابط مهم بین بسیاري از بخش ها را هدایت و به موفقیت آن ها کمک می کند، وقتی تمام روابط مکمل یکدیگر باشند، عملکرد سیستم روان است و چنانچه خللی در روابط بین عناصر به وجود آید موجب تجزیه و انحلال سیستم می شود .
روش گان برای الگو سازی کارکرد سیستم گردشگری:                                                                

در این مدل عرضه و تقاضا دو بعد اصلی گردشگري اند، تمام عناصر گردشگري به طور مجازی می­تواند به عنوان اجزائی از این دو بعد نمایش داده شوند، به لحاظ پیوستگی بین این عناصر، برنامه ریزي براي گردشگري بدون درك روابط درونی هریک از ابعاد و همچنین روابط بین عرضه و تقاضا کارساز نخواهد بود. واقعیت این است که گردشگري صرفاً از هتل ها، خطوط هوایی و تفریحگاهها تشکیل نشده، بلکه سیتمی است با عناصر متعدد که به یکدیگر متصل اند و روابطی پیچیده و به هم پیوسته دارند و امنیت عامل اتصال دهنده و تسهیل کنندگی این روابط پیچیده به شمار می رود. نکته قابل توجه اینکه انطباق عرضه و تقاضا فرآیندي پویاست نه ایستا و همه فعالان در عرصه گردشگری اعم از خصوصی و دولتی یا غیر انتفاعی باید شرایط و هماهنگی لازم برای پوشش شکاف ها و ایجاد و انطباق را داشته باشند .در مطالعات گردشگری واژه مدل دارای مفاهیم و استدلالهای زیادی است.

اغلب این استدلالها در جهت پیش بینی مدل ها، ترسیم نمودار فرایند برنامه ریزی و یا بعضی از ابعاد نظری سیستم گردشگری به کار گرفته می شوند؛ بنابر این کاربرد معمول واژه مدل شاید به غلط استفاده شود؛ پس ضروری همیشه ذات و هدف مدل های مورد تحقیق، مشخص گردد؛ همچنین باید توجه به تمایز اصلی بین مدل های ؛ برنامه ریزی؛  فرایند مدیریتی  و مدل های؛  نظری که بعضی از جنبه های کارکردی سیستم گردشگری را توضیح می دهند، داشت. پس دو دسته از مدل های بنیادین گردشگری عبارتند از؛ یکی مدل های نظری که بر اساس آن سیستم گردشگری کل یا بخشی از کل، ترسیم، پیاده سازی و انطباق داده می شود و می توان آنها را بر حسب نزدیکی به واقعیت به تقسیمات جزیی تری نیز تبدیل کرد؛ این مدل ها به سه دسته تقسیم می گردند:

• مدل های توصیفی:  به توصیف اجزای سیستم گردشگری می پردازند
• مدل های تشریحی : به تشریح ماهیت کارکرد سیستم با و یا بدون در نظر گرفتن روابط معلولی آنها می پردازند .
• مدل های پیش بینی کننده :بر پایه دانش روبط علت و معلولی استوار است ؛ و دیگری مدل های  عملی؛ فرایندی می باشد که مشتمل بر مدل های سنتی: برای حل مشکل طراحی می شوند و از تبیین اهداف  ؛ ارائه گزینه های مختلف  ؛  ارزیابی گزینه ها   ؛ انتخاب گذینه ؛  به اجرا  می رسند .
• ذهنی؛  استنباطی: براساس تعصبات شخصی یا تفکرات خاص

 تئوری سیستم ها: تلفيقي از مدل هاي نظری با فرایندی مي باشند  تقسیم می گردند. باید توجه کرد بعضی از مدل های پیش بینی کننده، حول هر دو نمودار دور می زنند. آن مدل هایی را که فقط علت یابی های گرایشی دارند و یا استنباطی هستند مثلا”:  تکنیک های دلفی، قضاوت های حرفه ای می توان آنها را تکنیک های فرآیندی نامید که به توسعه های نظری ارتباطی ندارند. مدل های گردشگری درمورد سیستم های کل و سیستم ها خرد در مقیاس های مختلف فضایی اعم از مکان؛  پروژه، محلی، ناحیه، ملی یا بین المللی کاربرد دارند .چورلی و هاگت ، کاربرد مدل های بدین شرح می نامند: کاربردی روانشناسانه، کاربرد اکتسابی،  فراگیری، کاربردی استدلالی، کاربردی معیاری، کاربرد سیستم گونه و کاربردی ساختاری.

همچنین به طرق دیگری می توان مدل ها را تقسیم بندی کرد:

• مدل های مصور یا شکلی: این مدل ها از نظر ظاهر شبیه دنیای واقعی با مقیاس تصویری هستند.
• مدل های مشابه: برای نشان دادن تمایزات در یک مجموعه؛ مانند کاربرد رنگ در نقشه کاربری یک سرزمین.
• مدل های سمبلی: برای توضیح سیستم ها یا فرایندها در مدل های پیش­بینی کننده از طرح و رسم استفاده می­کنند.

برای شناخت مشکلات برخی از تحقیقات، می توان از تلفیق مدل های برنامه ریزی؛  فرایند مدیریتی با مدل های نظری به مدل های ترکیبی دستیابی پیدا کرد و طی فرآیندی معین و تقابل مستمر آنها به ارائه راه حلهایی در زمینه سیستم گردشگری نائل شد.باید توجه داشت درچشم انداز و دورنمای یک سیستم، مدل ها در زیر مجموعه نظریه ها قرارمی گیرند.نظریه های سیستم ها، دیدگاههای هستند که پدیده ها را تشریح می کنند و برای اداره سیستم ها بکار گرفته می شوند.  بنابر این مدل ها در ابتدا توصیفی، سپس تشریحی و در نهایت پیش بینی کننده اند؛ بنابر این مدل ها، پی ریزی و سازه های نظریه ها را تشکیل می دهند.

مدل سيستمي گردشگري مقصد

از بين رويكرد هاي مطالعاتي در گردشگري، رويكرد سيستمي رويكردي كامل تر به نظر مي رسد. درك گردشگري به مثابه يك سيستم، رويكرد جامعي براي شناخت اين پديده خواهد بود؛ پديده اي كه متشكل از اجزاي مختلف از جمله مؤسسات تجاري، گردشگران، جامعه و محيط است.مدل سيستمي گان در صنعت گردشگري در تصوير زير نشان داده شده است. ملاحظه مي شود كه كارآفريني يكي از عناصر موجود در اين سيستم است .

گان ؛ اهميت اين مولفه را اينگونه توضيح داده است: از آنجا كه گردشگري يك صنعت پويا است، نيازمند كارآفريناني است كه فرصت هاي توسعه جديد و روش هاي خلاق مديريت توسعه موجود را كشف نمايند. توانايي كشف فرصت ها، تأمين منابع مالي مورد نياز ، شناسايي اماكن و سايت هاي برتر، استخدام طراحان به منظور توسعه فيزيكي، تأمين منابع انساني مورد نياز براي مديريت تاسيسات فيزيكي و خدماتي جهت توسعه گردشگري بسيار مهم مي باشد. در كشورهاي توسعه يافته كارآفريني بخشي از فرهنگ محسوب مي­شود و نبود اين عامل در بسياري از كشورهاي توسعه نيافته به عنوان يك نقص اساسي، توسعه فعاليت هاي گردشگري را با مشكل مواجه مي سازد .

مدل كارآفريني و توسعه مقصد گردشگري

در ادبيات گردشگري مراحل توسعه مقصد گردشگري، توجه بسياري از محققان را به خود جلب كرده است. به عنوان مثال مدل چرخه حيات مقصد باتلر براي توضيح مراحل تكامل مقاصد به كار برده شده است .مدل چرخه عمر مقصد اقتباسي از مدل چرخه عمر محصول است كه منحني S شكلي است و با دو بعد زمان و تعداد گردشگران ؛ رشد گردشگري  شناخته مي شود. در واقع مقاصد گردشگري سبدي از محصولات و تجربيات گردشگري را ارائه مي كنند و بنابراين مي توانند الگويي مشابه با اين رفتار را داشته باشند. معمولاً فازهاي كشف، مشاركت، رشد، استحكام، ركود و افول در مورد چرخه عمر مقاصد شناخته شده­اند .

مدل باتلر چرخه زندگی مقصد

باتلر مدل خود را در سال 1980 با توجه به تحقیقاتی که در زمینه توسعه گردشگری انجام داد با عنوان ؛ چرخه زندگی مقصد   ارائه داد.اولین مرحله در فرآیند توسعه گردشگری مر حله ؛ کشف  است. باتلر ؛ عقیده دارد كه برای یك شهر تعداد معدودی گردشگر وجود دارد و اثرات اقتصادی گردشگری كم است. تعداد گردشگران به اندازه ای نیست كه سبب فراهم آوردن امكانات خاصی باشد، زیرا عوائد دریافتی كم است. ارتباط گردشگری با اقتصاد محلی بسیار كم است و افراد محلی، منطقه خود را در كنترل خود دارند. ارتباط با گردشگران معمولاً صمیمی است و با آنها به عنوان مهمان افتخاری رفتار می شود. این مرحله، مرحله كشف نامیده می شود. فعالیت گردشگری به صورت رسمی وجود ندارد و در حاشیه قرار می گیرد. در این مرحله گردشگران معمولاً ناگزیر به تطبیق خود با شرایط محلی هستند .

عنوان مرحله دوم ؛  وارد عمل شدن  نامیده می شود. این مرحله افزایش فعالیت های گردشگری است. در این مرحله تعداد گردشگران شروع به افزایش می كند. در این مرحله معمولاً گردشگران مدت اقامت كوتاهتر اما با تعداد بیشتری به یك مكان مقصد می آیند. مؤسسات تجاری شروع به احداث خدمات و امكانات تخصصی گردشگری می كنند. مهمانخانه ها و هتل های كوچك و مكان هایی برای غذا خوردن احداث می شود که به فراهم آوردن راهنما و فعالیت های گردشگری كوچك می پردازند. بعضی از مردم به سادگی یك یا دو اتاق برای گردشگران، در خانه­های خود فراهم می كنند. تعداد گردشگران به اندازه ای است كه عوائد كافی به همراه دارد. مرحله اثرات افزایشی وجود می آید یعنی فراهم آوردن امكانات گردشگری امكانات بعدی را با خود به همراه می آورد و جذب یك گردشگر سبب جذب گردشگرهای بعدی می شود. خدمات رسانی به گردشگران به صورت رسمی صورت می گیرد و اجتماع، به تدریج خود را با فعالیت های گردشگری و حضور گردشگران تطبیق می دهد .

در مرحله توسعه؛ رشد سریع گردشگر و تغییرات دراماتیك در همه جنبه های بخش گردشگری در یك مدت زمان نسبتاً كوتاه بوجود می آید. این مرحله نیز مانند سایر مراحل مدل به صورت انتقالی صورت می گیرد تا اینكه به سرعت صورت گیرد. نرخ رشد واقعی گردشگری و خصوصیات رشد بستگی به عوامل جاذب و تلاش هایی داردكه برای كنترل مدیریت گردشگری می­شود. مقصد گردشگری وارد یك سیستم یكپارچه رسمی گردشگری می شود كه سیستمی از شركت ها و بنگاه های غیرمحلی و فرا ملی است و فعالیت گردشگری در قالب یك ساختار كاملاً سازمان یافته صورت می گیرد. هتل های كوچك تبدیل به هتل های بزرگ می شوند. در این مرحله دورنمای گردشگری شکل گرفته و مقصد حالتی فرا ملی می یابد .

این مرحله با عنوان ؛  تحکیم بخشی  نامیده می شود. در این مرحله نرخ رشد گردشگران و سایر فعالیت های مربوط به گردشگری كاهش می یابد گرچه تعداد واقعی گردشگران درحال افزایش است. بر طبق نظر باتلر، كل تعداد بازدیدكنندگان در یكسال بیش از جمعیت ساكن در مقصد است. آنچه در این مرحله اهمیت دارد این است كه سطح توسعه گردشگری بیش از ظرفیت­های كشش محیطی، اقتصادی و اجتماعی مقصد است و سبب رو به زوال رفتن محصول گردشگری می شود. در این مرحله گردانندگان گردشگر و زنجیره هتل ها سفرهای توریستی را ترتیب می دهند و مقصد، جزئی از یك سیستم یكپارچه می شود و گردشگر بر اقتصاد منطقه غالب است. جاذبه های موجود حالت تخصصی و غیرمنحصر به فرد به خود می گیرند. علاوه بر این فصلی بودن فعالیت گردشگری مانعی برای اقتصاد منطقه است .

مرحله رکود مرحله بعدی است که به آن مرحله اشباع نیز گفته می شود. در مرحله رکود مشکل افزایش ظرفیت پر یا ظرفیت بیش از اندازه شکل می گیرد و این مساله سبب زوال محصول گردشگری می شود. مقصد ممكن است دارای امكانات بالای گردشگری باشد اما سبب افزایش گردشگران نشود. گردشگران مراجعه كننده معمولاً تكراری هستند .

ممكن است مرحله ركود برای مدتی وجود داشته باشد و پس از آن، ممكن است دو حالت افزایش و یا كاهش در تعداد گردشگران مراجعه كننده به وجود آید. حالت كاهش زمانی وجود می­آید كه گردشگرانی كه مكرر می آیند با محصولاتی كه عرضه می شود راضی هستند. بعضی از بازدیدكنندگان قبلی فوت كرده اند یا قادر به سفر كردن نیستند. در این مرحله معمولاً تلاشی توسط كسانی كه فعالیت گردشگر را در مقصد كنترل می كنند صورت نمی گیرد و یا تلاش ها ناموفق هستند. رفتار مردم نسبت به گردشگری حالت مطلوبی ندارد و كسانیكه جدیداً در صنعت گردشگری شروع به رقابت كرده اند، مخصوصاً ؛ فرصت های مداخله گر  شروع به منحرف كردن و تسخیر بازارهای سنتی گردشگری كرده اند. هرچه تعداد گردشگران كم می شود، هتل ها و امكانات تخصصی كمتر مورد استفاده قرار می گیرند. منظور از فرصت های مداخله گر فراهم آوردن فرصت های گردشگری در مكان های دیگری است كه بازار گردشگری را به طرف خود جذب می كنند.

مرحله نوسازی: كه منظور از آن، تجدید ساختار مقصد است. در مدل باتلر اینگونه شرح داده می شد كه بعد از مرحله رکود؛ مرحله تجدید ساختاری اتفاق می افتد. به عقیده باتلر تجدید ساختار زمانی اتفاق می افتد كه محصولات جدید گردشگری عرضه شده و یا تصوری جدید متفاوت از مقصد برای مردم بوجود آید. باتلر یكی از سه حالت های ممكن بعد از مرحله ركود پیشنهاد می كند. سه حالت ممكن عبارتند از: كاهش، ادامه حالت ركود و تجدید ساختار .

در حالیكه به نظر میرسد كه ابتدا مرحله كاهش و بعد مرحله تجدید سازی  اتفاق می افتد. توصیه می شود كه آنچه به عنوان محصولات جدید گردشگری عرضه می گردد حالت جدید و منحصر به فرد داشته باشد. استنباط از تجارب به دست آمده این است كه مرحله تجدید سازی كمتر به صورت  ؛  خود به خود  صورت می گیرد بلكه به طی یك مرحله سنجیده و یا به كارگیری استراتژی­های مناسب ایجاد می شود .

مدل عوامل کنترل درگردشگری

عوامل مختلفي در توسعه­ي گردشگري نقش دارند كه ارتباط و تعامل بين آنها، توسعه­ي گردشگري را شكل مي­دهد، اما سه عامل اصلي در توسعه­ي گردشگري عبارتند از: گردشگران، مردم منطقه و ويژگي­هاي مقصد. به عبارت ديگر ميهمانان، ميزبانان و جاذبه­ها سه عامل اصلي در توسعه­ي گردشگري به شمار مي­آيند. منظور از قلمرو گردشگران، همه­ي كساني هستند كه به مثابه ميهمان و جهانگرد وارد منطقه­ي مقصد مي شوند. اين حوزه در بر گيرنده­ي انتظارات و نيازها، فرهنگ، ارز ش ها، خصوصيات شخصيتي و توانمنديهاي مالي و اقتصادي گردشگران است. منظور از منطقه­ي ميزبان، همه­ي افرادي هستند كه در مقصد زندگي مي كنند و گردشگران به آن ها وارد مي شوند . اين حوزه نيز در بردارنده­ي انتظارات و نيازهاي مردم منطقه، فرهنگ، ارزش­ها، خصوصيات شخصيتي و اجتماعي و وضعيت مالي و اقتصادي مردم منطقه است. منظور از قلمرو مقصد ويژگي هاي تاريخي، فرهنگي، مذهبي، تفر يحي، ورزشي، تحصيلي و ساير خصوصياتي است كه يك منطقه را از ساير مناطق متمايز مي سازد .در این مدل، پلیس، ویژگی­های مقصد و جاذبه­های آن، گردشگران و مهمانان، سه وجه عمده مثلث گردشگری را تشکیل می­دهند . در این مدل سه عامل اصلی دارای ارتباط دو طرفه بوده و تحت تأثیر  همدیگر قرار می­گیرند .

مدل ليپر

ليپر ؛  مدل خود را در  به عنوان يک چارچوب سازماندهي شده در بسياري از مسائل گردشگري پيشنهاد کرده است. وی بسياري از مسائل گردشگری را با توجه به فعاليتهای آن در نظر گرفته و بخش هاي صنعت را مجاز به استقرار مي سازد و عامل جغرافيايي را در کل سفر اجتناب ناپذير، پيش بيني کند. او سه عنصر اصلي را در سيستم گردشگري مؤثر مي داند.

1. گردشگران؛ گردشگر در اين سيستم يک فاعل است.
2. عوامل جغرافيايي: شامل :

• منطقه توليد کننده مسافر؛ فشار براي برانگيختن سفر
• منطقه مقصد گردشگر؛ علت وجودي براي گردشگري
• منطقه حمل و نقل؛ مکانهاي مياني براي رسيدن به مقصد
• صنعت گردشگري؛ مشتمل بر دامنه ای از تجارتها و سازمانهاي درگير در توزيع محصول گردشگري هستند. هر يک از عناصر و عوامل سيستم گردشگري ليپر نه تنها براي توزيع محصول گردشگري بلکه براي شرايط معاملاتي و آثار گردشگري و البته زمينه هاي متفاوتي که در گردشگري اتفاق مي افتد، با يکديگر در تقابلند .

مدل ارائه شده از طرف ليپر بر پايه نظريه سيستمي مي باشد؛ اين مدل در طبقه بندي مدل هاي نظري- سيستم گردشگري كل از گونه تشريحي است . در مدل ليپر مبدأ و مقصد، دو قسمت عمده گردشگری است که دارای ارتباط دو طرفه بوده و عامل اصلی این ارتباط نیز مسیرهای ترددی است. در این مدل اولین نقش را پلیس و حراست جاده­ای ایفای نقش می­کنند که این امر باعث تسهیل و افزایش تردد خواهد بود. زیرا ارتباط جاده­ای در این مدل، اصلی­ترین عامل در گردشگری است. مقصد گرشگری دارای سه جزء مهم بوده که عبارتند از ناحیه گردشگری، منطقه گردشگری که دارای حیطه محدودتری از ناحیه است. همچنین هر ناحیه گردشگری دارای مقصد ارتباطی با منطقه و ناحیه گردشگری است که در تعامل با همدیگر شبکه گردشگری را محیا می­سازند.

مدل گان

گان، سيستم گردشگري را مبتني بر دو بخش عرضه و تقاضا مي داند؛ در بخش تقاضا، جمعيت علاقه مند و متمكن به انجام سفر و گردش ؛ اعم از بازارهاي داخلي و بين المللي   قرار گرفته؛ و در بخش عرضه، بر روي عناصر و بخشهاي اصلي همچون جاذبه ها، حمل و نقل، خدمات، اطلاعات و تبليغات تأكيد دارد؛ هر يك از اين  عناصر در تعامل و ارتباط متقابل با يكديگر قرار داشته و سيستم گردشگري يك مكان را تشكيل مي دهند. وي تأكيد خاصي بر روي عناصر عرضه در سيستم گردشگري يك مكان دارد و موفقيت و پويائي گردشگري در يك مكان را در سايه تعامل، همكاري، ارتباط متقابل، کارايي و موفقيت عناصر متعدد و پيچيده ي بخش عرضه همانند جاذبه ها، مراکز اقامتي، حمل و نقل، اطلاعات و تبليغات مي داند. گاهي به نظر مي آيد بعضي از عناصر و يا بخشهاي گردشگري اهميت، كارائي و اثر بخشي ساير يا هر ترتيبي را در اين خصوص ناديده مي گيرند.

به عبارتي ديگر هر عنصري و يا بخشي از ساختار دروني سيستم؛ عوامل عرضه  مانند: صاحبان توسعه اقامتگاههاي مسافران :  هتل ها، متل ها، هتل آپارتمانها، مهمانپذيرها، خانه ها، ويلاهاي اجاره اي، کمپ ها، محل خواب، واحدهاي پذيرايي و… مؤسسات و آژانسهاي مسافربري، تأسيسات گردشگري و… از نگاه خودش به گردشگري نزديکتر است؛ اما تأثير عوامل خارجي: عوامل محيطي؛  بيروني سيستم اعم از فرصتها و تهديدها  و ديگر عناصر و بخشهاي  نيز بر پويائي عملکرد سيستم گردشگري حائز اهميت مي باشد؛ در واقع گردشگري تنها از هتلها و خطوط هوايي و ديگر بخشها به صورت مجزا تشکيل نشده است، بلکه کليتی از اجزاي مختلف و عمده ای است که با همدیگر ارتباط نزدیک و متقابل دارند. هر یک از این اجزا عهده دار حرکت و پيشرفت در سیستم؛  و تقاضا  گردشگري است؛ درون اين شاخه هاي کلي جزئيات و عناصري است که هم برنامه ريزان و مديران بايد براي کسب موفقيت آنها تلاش کنند .مدل ارائه شده از طرف گان با توجه به دو دسته مدل هاي بنيادين گردشگري در طبقه بندي مدل هاي فرايند مديريت و برنامه ريزي از گونه تئوري سيستم ها مي باشد.

مدل بریونز، تجیدا و مورالس

آنها طی مقاله ای تحت عنوان؛ بطرف تکامل سیستم مفهومی گردشگری  در سال 2009 به تبیین و تکاملی سیستم استنتاجی گردشگری بر اساس نگرش نو و انطباق با شرایط جدید و بی نظمی های جدید پرداخته اند. در این مدل عناصر آنتروپی، بازدارنده، هم ایستایی؛ همگن  ، سناریوهای سیستم و عناصر بی نظمی با جزئیات خود به صورت چتري وحلقه های تودرتو از  مرکز ؛  گردشگری ، سیستم گردشگری را تشکیل داده که عناصر آنها با همدیگر دارای ارتباط متقابل دارند . در این مدل بطور نسبی تمامی عناصر مؤثر و تشکیل دهنده گردشگری اعم از حمل ونقل، اقامتگاهها، خدمات ترابری ومسافرتی، خدمات پذیرایی، خدمات عمومی و مجانی، تفریح، فرهنگ و… را مورد بررسی قرار داده و به درک مفاهیم ذهنی  و واقعیت های بیرونی با توجه به ارزش و اهمیت عناصرگردشگری پرداخته است .

مدل ارائه شده  بر پايه نظريه سيستمي پرورانده شده است؛ اين مدل در طبقه بندي مدل هاي نظري- سيستم گردشگري كل از گونه پيش بيني كننده مي باشد. در این مدل بی­نظمی با عث ایجاد اختلال در امور شده و در این مورد گردشگری نیز متأثر از آن شده و باعث کاهش گردشگری خواهد شد. نقش پلیس در این مدل ایجاد نظم و به تبع آن افزایش گردشگری خواهد بود.

ديدگاه هولدن

هولدن از جمله انديشمنداني است که گردشگري را به عنوان يک سيستم مورد توجه و بررسي قرار مي دهد. او با به نمايش گذاشتن عناصر مختلف سيستم گردشگري، اهميت داده هاي سيستم گردشگري در چشم انداز محيطي، منابع انساني و طبيعي را متذکر و برجسته مي نمايد. وي معتقد است درون سيستم گردشگري سه بخش زير سيستم، يعني زير سيستم مقصد، گردشگر و حمل و نقل اهميت داشته که يكديگر را پوشش داده و به يکديگر نيز وابسته اند. در زير سيستم مقصد، جاذبه هاي طبيعي و فرهنگي براي جذب گردشگري مهم است که منجر به خروجي سيستم مي شود. داده هاي خروجي سيستم وابسته به درآمد و علاقه گردشگران است که تغييرات فرهنگي و محيطي جامعه را بدنبال خواهد داشت .

مدل ارائه شده از طرف هولدن بر پايه نظريه سيستمي مي باشد؛ اين مدل در طبقه بندي مدل هاي نظري- سيستم هاي كل از گونه پيش بيني كننده و اثرات اكولوژيكي است. مهمترین عامل در این مدل تغییر محیطی از طریق برقراری امنیت آن است. در ستانده این سیستم، عوامل زیادی دست خوش تغییرات خواهد شد که عوامل محیطی، اقتصادی و فرهنگی از جمله مهمترین عوامل قابل تغییر خواهد بود. در این زمینه نقش عوامل امنیتی و پلیس در تغییرات مثبت و جلوگیری از ستانده منفی حائز اهمیت می­باشد .

منبع

منصوری ارگنه،بهرام(1393)، تأثیر اقدامات کنترلی پلیس انتظامی،پایان نامه ارشد، مدیریت انتظامی، دانشگاه علوم انتظامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید