هیجان چیست؟

قبل ازپرداختن به مفاهیم زیربنایی هوش هیجانی،باید به تعریفی ازهیجان پرداخت،واژه‌ای که روانشناسان وفلاسفه بیش از یک قرن درباره معنای دقیق آن به بحث وجدل پرداخته‌اند.در طول تاریخ روانشناسی، تحقیق و ارائه نظریه در موردهیجان، با نوسانات چشمگیری مواجه بوده است. برخی از این نظریه‌ها عبارتند از: نقلاب رفتاری که توسط اسکینر، پا گرفت و انقلاب شناختی که علاقه‌مندی به هیجان را کم‌رنگ کرد.در هر صورت از آغاز دهه 1970هیجانات مورد بهره برداری قرار گرفته و در پهنه وسیعی از زیرشاخه‌های روانشناسی،علوم اعصاب و سلامت به طور قوی رواج یافته است. به‌خصوص تمرکز بر روانشناسی مثبت وطب تن و روان آن را احیاء کرده است.

ریشه واژه هیجان از کلمه لاتین “motore” به معنای حرکت، با اضافه پسوند “e” به معنای دورشدن نشان‌دهنده میل به عمل در هر هیجاناست. هیجان به احساس و افکار همراه آن و حالات روان‌شناختی و محدوده‌ای از تکانه‌هابرمی‌گردد.در فرهنگ لغت آکسفورد، معنای لغوی هیجان چنین تعریف شده است: هر تحریک یا اغتشاش در ذهن،احساس،عاطفه،هدایت،هرحالت ذهنی قدرتمند یاتهییج شده ودر فرهنگ جامع روانشناسی،هیجان این گونه تعریف شده است:هیجان معمولا واکنش کوتاه مدت،شدید،مقطعی به شمار می‌آید واز خلق که حالت مسلط و دوام یافته بر شخص می‌باشد، متمایز است .

گلمن،واژه هیجان رابرای اشاره به یک احساس، فکر و حالت روانی و بیولوژیکی مختص آن و دامنه‌ای ازتمایلات برای عمل براساس آن به کار می‌برد. تعاریف هیجان، متعدد و اغلب متناقض می‌باشند. اما از نظر برخی از نظریه‌پردازان مجموعه‌ای از هیجانات جهان‌شمول هستند؛مانند خشم، اندوه، ترس، شادمانی، عشق، شگفتی، نفرت، شرم،هر یک از این هیجانات یک هسته واحد دارند. بعبارت دیگر شکل اصلی هر هیجان در افراد مختلف یکسان است؛ اما در جوامع مختلف تحت تاثیر شرایط فرهنگی خاص آن جامعه، شکل بروز هیجان متفاوت است.امروزه بر اثرات روانشناختی هیجان تاکید زیادی می‌شود و این موضوع عموما پذیرفته شده است که هیجان به جای تداخل باسایرظرفیت‌های شناختی،موجب افزایش آنهامیشود.علاوه براین ،اتفاق نظر زیادی وجود دارد که هیجان‌ها منبع اولیه انگیزشی هستند.

 منبع

مطهری،هدایت(1392)، رابطه هوش هیجانی مدیران با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه،مدیریت آموزشی،دانشگاه آزاداسلامی کرمان

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید